شفا آنلاین:او از اوایل دهه 1970 روی روش تصویربرداری به کمک امواج رادیویی و مغناطیسی کار خود را آغاز کرد، روشی که در تشخیص پزشکی انقلابی منحصربهفرد بهوجود آورده است. او که فرزند یک تکنیسین لوازم گازی بود و بهعلت مردود شدن در امتحانات در 15 سالگی ترک تحصیل کرده بود، بعدها صاحب کرسی استادی دانشگاه ناتینگهام شد. به تعبیر سر دیوید گرینوی، معاون دانشگاه ناتینگهام، او انسانی بود که دستاوردهایش جهان را برای زیستن جای بهتری کرده است.
به گزارش شفا آنلاین:MRI
با استفاده از امواج رادیویی و مغناطیس امکان تصویربرداری 3 بعدی را از
اعضای داخل بدن، بدون آنکه در معرض اشعه زیانآور ایکس قرار بگیریم، فراهم
کرده است. سال 2003 سر پیتر و شیمیدان آمریکایی، پروفسور پل لاتربور،
مشترکا جایزه فیزیولوژی و پزشکی نوبل را بهدست آوردند.
او
در تارنمای جایزه نوبل از زندگی خود چنین میگوید: «کودکیام در محله
جنوبی لانبت در شهر لندن سپری شد و طی جنگ جهانی دوم این بخش شهر تخلیه
شد.»
پس از
شکست در گذراندن امتحانات کلاس 11، او ناچار به ترک مدرسه شده و به عنوان
کارگر چاپخانه مشغول به کارشد. علاقه وی به صنایع موشکی وی را به جستجوی
شغلی در این صنعت ترغیب کرد و موفق شد در مرکز موشکی وستکات در باکینگهام
شایر برای خود شغلی بیابد. در 21 سالگی پس از گذراندن خدمت سربازی امتحانات
پایه A دبیرستان را با موفقیت گذراند و پس از آن در کنار کار نیمهوقت،
موفق شد مدرک لیسانس فیزیک خود را از دانشگاه ملکه ماری لندن بگیرد. سال
1964 بهعنوان مدرس فیزیک به استخدام دانشکاه ناتینگهام درآمد و این همکاری
بهمدت 30 سال ادامه داشت.
پس
از طراحی و ساخت دستگاه MRI در سال 1978، او با نادیده گرفتن هشدار
همکارانش نسبت به خطرات احتمالی، اولین انسانی بود که برای تصویربرداری از
کل بدن و مشخص شدن عوارض احتمالی آن بر انسان، وارد این دستگاه شد. ماه
گذشته او و همکارانش سالگرد مرکز تصویربرداری دانشگاه ناتینگهام را که به
افتخار او با نام خودش افتتاح شده بود، جشن گرفتند. سر دیوید گرینوی،
اختراع دستگاه MRI را دگرگونی عظیم در روشهای تشخیص پزشکی میخواند:
«استفاده از MRI پنجرهای بهسوی پیشرفت در تحقیقات فیزیولوژی و اعصاب
گشوده و کار در زمینه شناسایی و درمان بیماریهای مغزی بسیار آسانتر و
قابلپیشبینیتر شده است. شناسایی دقیق تودههای بدخیم یا وجود واکنشهای
غیرطبیعی در مغز این امکان را فراهم آورده که بتوانیم با اطمینان بیشتری به
مبارزه با بیماریهایی همچون آلزایمر، شیزوفرنی و بیشفعالی برویم.»
منبع: بیبیسی بهنقل از تارنمای آکادمی علوم نوبل