عوامل خطر
شفا آنلاین:عوامل زیر میتوانند خطر ابتلای شما را به اماس افزایش دهند:
به گزارش شفا آنلاین:سن: اماس ممکن است در هر سنی بروز کند ولی شیوع آن در افراد بین 15 تا 60 سال بیشتر است.
جنسیت: خطر ابتلای زنان به این بیماری نزدیک 2 برابر مردان است.
سابقهی
فامیلی: اگر یکی از والدین یا خواهر و برادر شما به اماس مبتلا بودهاند،
خطر ابتلای شما به این بیماری نیز افزایش پیدا خواهد کرد.
برخی عفونتهای خاص: برخی از ویروسها مانند اپشتین بار، که باعث مونونوکلئوز عفونی میشود.
نژاد:
افراد سفیدپوست بیشتر در معرض خطر برای ابتلا به این بیماری قرار دارند.
افراد آسیایی، آفریقایی و یا بومیان آمریکا، کمترین خطر را دارند.
آبوهوا: اماس در افرادی که در آبوهواهای معتدل زندگی میکنند شایعتر است.
برخی بیماریهای خود ایمنی خاص: بیماریهای تیروئیدی، دیابت نوع 1 و یا بیماریها التهاب روده.
استعمال دخانیات
عوارض
افراد مبتلا به اماس ممکن است به عارضههای زیر نیز دچار شوند:
گرفتگی یا اسپاسم عضلانی
فلج، معمولا در پاها
مشکلات مربوط به مثانه، رودهها و فعالیتهای جنسی
تغییرات ذهنی مانند فراموشی و نوسانات خلقوخوی
افسردگی
بیماری صرع
تشخیص
آزمایش
مخصوصی برای تشخیص اماس وجود ندارد و روش تشخیص آن بهصورت رد کردن
احتمال وجود عارضههای دیگر با علائم و نشانههای مشابه میباشد. به این
روش، تشخیص افتراقی گفته میشود.
احتمالا
پزشک شما با سوال در مورد سوابق پزشکی و معاینه کامل فیزیکی فرایند تشخیص
را آغاز میکند. سپس ممکن است موارد زیر را برای شما تجویز کند:
آزمایش
خون: بهمنظور کمک به رد احتمال عارضههای دیگر با علائم مشابه اماس.
آزمایشات مخصوص برای تشخیص نشانههای بیماریاماس، هماکنون در دست طراحی
بوده و ممکن است بتوانند به تشخیص این بیماری کمک شایانی بکنند.
پونکسیون
کمر (گرفتن مایع نخاعی): که در طی آن نمونه کوچکی از مایع نخاعی از درون
کانال نخاعی برداشتهشده و تحت آنالیز آزمایشگاهی قرار میگیرد. این نمونه
میتواند موارد غیرعادی در مورد پادتنهای مربوط به بیماریاماس را مشخص
کند. گرفتن مایع نخاعی همچنین میتواند احتمال وجود عارضههای دیگر با
علائم مشابه به اماس را رد کند.
اسکن
MRI: از مغز و نخاع میتواند ضایعههای ایجادشده را در اثر اماس مشخص
کند. ممکن است نوعی ماده حاجب (کنتراستزا) بهمنظور مشخص کردن ضایعههای
ایجادشده در اثر اماس فعال، بهصورت وریدی به شما تزریق شوند.
آزمایشات
پتانسیل برانگیخته: که سیگنالهای عصبی تولیدشده در پاسخ به محرکها را
ضبط میکنند. یک آزمایش پتانسیل برانگیخته ممکن است از محرکهای دیداری یا
الکتریکی استفاده کند که در طی آن شما یک شئ متحرک را دنبال کرده و یا
امواج الکتریکی به اعصاب دست و پاها اعمال میشوند. الکترودها سرعت عبور
پیام عصبی را درون اعصاب اندازهگیری میکنند.سپید