مهم نیست یک بیمارستان تا چه اندازه ایزوله و استریل شده باشد، به هر حال درصدی وجود دارد که بیماران در آنجا به عفونت‌های بیمارستانی مبتلا شوند و این درصد هیچ‌گاه صفر نخواهد شد.
عفونت‌های
بیمارستانی یکی از مشکلات نظام‌های بهداشتی و درمانی در تمام کشورهای دنیا
است و همه ساله باعث مرگ تعداد زیادی از بیماران بستری می‌شود. اگرچه آمار
این عفونت‌ها در کشورهای مختلف با یکدیگر متفاوت است، اما میزان عفونت در
هیچ کشوری صفر نیست، بلکه امری جهانی است و به ایران و کشورهای در حال
توسعه محدود نمی‌شود. در واقع از زمانی که بیمارستان‌ها در جهان به وجود
آمدند و محلی برای درمان بیماران شدند، عفونت‌های بیمارستانی هم همراه آنها
شکل گرفتند. مهم نیست یک بیمارستان تا چه اندازه ایزوله و استریل شده باشد، به هر حال درصدی وجود دارد که بیماران در آنجا به عفونت‌های بیمارستانی مبتلا شوند و این درصد هیچ‌گاه صفر نخواهد شد. عفونت‌های بیمارستانی به صورت کلی به عفونت‌هایی اطلاق می‌شود که بیمار پس از بستری شدن در بیمارستان به آن مبتلا می‌شود. چهار عفونت زخم جراحی، قارچ، تنفسی، خونی و ادراری از اصلی‌ترین عفونت‌های بیمارستانی به شمار می‌روند. از آنجا که این عفونت‌ها قابل پیشگیری هستند با رعایت موارد بهداشتی که ساده‌ترین آن شستن مکرر دست‌ها توسط پزشکان و کادر درمانی است، می‌توان ابتلا به این عفونت‌ها را به میزان چشمگیری کاهش داد. برای مثال اگر پزشکان و کادر درمانی دست‌های خود را به‌طور مرتب بشویند، بیش از ۵٠ درصد از عفونت‌های بیمارستانی کاهش پیدا می‌کند. براساس گزارش‌هایی که سازمان بهداشت جهانی در یکی دو سال گذشته منتشر کرده است، میزان عفونت‌های بیمارستانی در کشورهای توسعه‌یافته 6 تا 11 درصد و در کشورهای در حال توسعه بیش از 25 درصد است. همچنین براساس بررسی‌های انجام شده در کشور ما نیز میزان عفونت‌های بیمارستانی بین 10 تا 12 درصد برآورد شده است.
این درصد در گذشته رقم بسیار بالاتری بود که با برنامه‌های پیشگیرانه دولت و اقدامات عمومی به شکل قابل توجهی کاهش پیدا کرد. با این همه این موضوع باعث نمی‌شود تلاش برای کاهش ابتلا به عفونت‌ها بی‌تاثیر باشد و با اقدامات ساده پیشگیرانه می‌توان جلوی ابتلای افراد به عفونت‌های بیمارستانی را گرفت. در ١٠سال گذشته نظام مراقبت عفونت‌های بیمارستانی در تمام بیمارستان‌ها برقرار شده و به همین خاطر کمیته‌های کنترل عفونت در همه بیمارستان‌ها فعال است. این کنترل، علاوه بر کاهش ابتلا به مرگ‌‌ومیر باعث صرفه‌جویی در هزینه‌های بیمارستانی شده و رضایتمندی مردم را به همراه دارد. همچنین کنترل عفونت‌های بیمارستانی مستلزم شناسایی، ثبت، گزارش‌دهی و استفاده از نظام مراقبت در تصمیم‌سازی است.سپید
حسین معصومی اصل
فوق تخصص عفونی کودکان
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار