این گیاه برای بهبود و درمان بیماری ها استفاده می شود و یک آنتی اکسیدان قوی برای حفظ چربی های بدن در برابر آسیب رادیکال های آزاد است.
شفا آنلاین:یک پژوهشگر طب سنتی با اشاره به خواص گیاه آویشن گفت: مادران باردار و مبتلایان به کم و پر کاری تیروئید از مصرف آویشن پرهیز کنند.
به گزارش شفا آنلاین،اصغر عباسی پژوهشگر طب سنتی با
بیان اینکه آویشن درختچه ای کوتاه و پر از شاخه های علفی و جزء خانواده
گیاه نعناع است، گفت: این گیاه برای بهبود و درمان بیماری ها استفاده می
شود و یک آنتی اکسیدان قوی برای حفظ چربی های بدن در برابر آسیب رادیکال
های آزاد است.
وی با بیان اینکه گیاه آویشن برای
سلامتی مفید است، اظهار داشت: از گیاه و دمنوش آویشن در مصارف زینتی،
آشپزی، مواد شوینده و مواد دارویی استفاده می شود.
عباسی
مصرف آویشن بر افزایش قد و طول عمر انسان تاثیر گذار دانست و تصریح کرد:
روغن گیاه آویشن دارای خواصی مانند افزایش قدرت ذهنی، بهبود سلول های بدن،
تسریع جریان خون و جوانسازی پوست است.
این
پژوهشگر طب سنتی با اشاره به تثیر گیاه آویشن در درمان آکنه تاکید کرد:
مصرف گیاه آویشن باعث کاهش موخوره، فشار خون، سرطان روده بزرگ، پوسیدگی
دندان و ریزش مو می شود.
به گفته وی، روغن گیاه آویشن در تولید محصولاتی مانند صابون، شامپو، خمیر دندان و عطر کاربرد دارد.
عباسی
با بیان اینکه این گیاه دارای خاصیت ضد باکتری است، تصریح کرد: ویتامین K
موجود در آویشن باعث افزایش کلسیم، آهن بدن و بهبود پوکی استخوان می شود.
وی درباره دمنوش آویشن گفت: مصرف این دمنوش در فصل زمستان باعث بهبود سیاه سرفه، برونشیت، خلط گلو، تنفس و هضم غذا می شود.
این
پژوهشگر طب سنتی با اعلام اینکه مبتلایان به کم و پر کاری تیروئید از مصرف
آویشن خود داری کنند، اظهار داشت: مصرف زیاد گیاه و یا دمنوش آویشن در
دوران بارداری احتمال سقط جنین را افزایش می دهد.
وی
با بیان اینکه تیمول، یکی از مواد شیمیایی موجود در آویشن است، تصریح کرد:
وجود مواد شیمیایی مانند کلرهگزیدین و تیمول در گیاه آویشن در زمان مصرف
از پوسیدگی دندان جلوگیری می کند.
عباسی در خصوص
بیماران کلیوی و افراد دارای تنگی نفس اظهار داشت: این افراد برای بهبود و
کاهش بیماری، 10 گرم گیاه آویشن را با یک قاشق مربا خوری عسل مخلوط کرده و
دم کنند.
این پژوهشگر طب سنتی با بیان اینکه
مصرف آویشن برای بعضی افراد مضر است، افزود: ماده شیمیایی تیمول ممکن است
باعث کاهش ضربان قلب، افت دمای بدن، بروز حالت تهوع، استفراغ، سرگیجه،
سردرد و تاخیر در روند انعقاد خون شود.