محققان معتقدند با افزایش مصرف ویتامین D به صورت خوراکی و مکمل در دوران بارداری می توان کمبود ویتامین D در مادر و نوزاد را برطرف و از بروز ام اس جلوگیری کرد.
شفا آنلاین>سلامت>مطالعات جدید محققان موسسه سرم در کپنهاگ، دانمارک، نشان می دهد سطح ویتامین D نوزاد به محض تولد، احتمال ابتلا به ام اس را پیش بینی می کند.
به گزارش شفا آنلاین، محققان با مطالعه جمعیت آماری گسترده ای از نوزادان و با اندازه گیری یک نشانگر ویتامین D به نام 25OHD بین سال های 1981 تا 2012 میلادی دریافتند رابطه مستقیمی بین سطح ویتامین D نوزاد و احتمال ابتلا به ام اس در بزرگسالی وجود دارد.
به گزارش شفا آنلاین، محققان با مطالعه جمعیت آماری گسترده ای از نوزادان و با اندازه گیری یک نشانگر ویتامین D به نام 25OHD بین سال های 1981 تا 2012 میلادی دریافتند رابطه مستقیمی بین سطح ویتامین D نوزاد و احتمال ابتلا به ام اس در بزرگسالی وجود دارد.
در این مطالعه شاخص 25OHD بین 30 تا 50 نانومول در لیتر میزان
ناکافی ویتامین و 50 به بالا کافی درنظر گرفته شد. نتایج نشان می دهد در
نوزادانی که میزان ویتامین D کافی و بالاتر است، احتمال ابتلا به ام اس 47
درصد کمتر است. محققان معتقدند با افزایش مصرف ویتامین D به صورت خوراکی و
مکمل در دوران بارداری می توان کمبود ویتامین D در مادر و نوزاد را برطرف و
از بروز ام اس جلوگیری کرد.
مولتیپل اسکلروزیس ( MS ) یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی پاسخ غیر متعارفی به سیستم عصبی مرکزی (CNS ) می دهد.
سیستم عصبی مرکزی شامل مغز، نخاع و اعصاب بینایی است. سیستم ایمنی بدن به طور معمول عوامل خارجی مانند باکتری ها و ویروس ها را مورد هدف قرار می دهد؛ ولی در بیماری های خود ایمنی، به اشتباه بافت های نرمال از بین می روند. لوپوس و آرتریت روماتوئید نیز جزء بیماری های خود ایمنی محسوب می شوند.
در بیماری ام اس ، سیستم ایمنی به غلاف چربی اطراف سلول های عصبی موسوم به میلین حمله می کند. میلین آسیب دیده سبب بوجود آمدن تصلب بافت (sclerosis) می شود که نام بیماری نیز از همین واژه گرفته شده است.
زمانی که پوشش میلین یا بافت های عصبی آسیب می بینند، ارسال پیام های عصبی مختل می شود که عوارض مختلفی دارد. بیماری ام اس بسیار آهسته به بدن رخنه می کند،
مشکلات بینایی، عدم تعادل، مشکلات گوارشی، تغییرات ناگهانی دمای بدن، خواب رفتن انگشتان، خستگی مفرط و گرفتگی عضلات از مهمترین علایم ام اس هستند و باید جدی گرفته شوند.
در حال حاضر بیش از 2.3 میلیون نفر در سراسر جهان به ام اس مبتلا هستند و میزان آن در زنان تقریبا سه برابر مردان است.
مولتیپل اسکلروزیس ( MS ) یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی پاسخ غیر متعارفی به سیستم عصبی مرکزی (CNS ) می دهد.
سیستم عصبی مرکزی شامل مغز، نخاع و اعصاب بینایی است. سیستم ایمنی بدن به طور معمول عوامل خارجی مانند باکتری ها و ویروس ها را مورد هدف قرار می دهد؛ ولی در بیماری های خود ایمنی، به اشتباه بافت های نرمال از بین می روند. لوپوس و آرتریت روماتوئید نیز جزء بیماری های خود ایمنی محسوب می شوند.
در بیماری ام اس ، سیستم ایمنی به غلاف چربی اطراف سلول های عصبی موسوم به میلین حمله می کند. میلین آسیب دیده سبب بوجود آمدن تصلب بافت (sclerosis) می شود که نام بیماری نیز از همین واژه گرفته شده است.
زمانی که پوشش میلین یا بافت های عصبی آسیب می بینند، ارسال پیام های عصبی مختل می شود که عوارض مختلفی دارد. بیماری ام اس بسیار آهسته به بدن رخنه می کند،
مشکلات بینایی، عدم تعادل، مشکلات گوارشی، تغییرات ناگهانی دمای بدن، خواب رفتن انگشتان، خستگی مفرط و گرفتگی عضلات از مهمترین علایم ام اس هستند و باید جدی گرفته شوند.
در حال حاضر بیش از 2.3 میلیون نفر در سراسر جهان به ام اس مبتلا هستند و میزان آن در زنان تقریبا سه برابر مردان است.
نظرشما
آخرین اخبار