به گزارش شفا آنلاین، امیر هادی ورنامخواستی دانشجوی کارشناسی ارشد رشته تغذیه در پایان نامه خود به "بررسی اثر مصرف مکمل‌های چای سبز و چای ترش بر عملکرد ورزشی، فشار خون، شاخص‌های آسیب عضلانی و استرس اکسیداتیو در ورزشکاران ۳۵ -۱۸ ساله" پرداخته است.
بر اساس این تحقیق، نیاز به انرژی در تمرینات ورزشی شدید، موجب افزایش اکسیژن مصرفی و در نهایت تولید گونه‌های واکنش پذیر اکسیژن Reactive oxygen specie (ROS) افزایش می‌یابد.
چای سبز و چای ترش از دیرباز به عنوان منابع آنتی اکسیدانی شناخته شده و هدف مطالعه حاضر بررسی اثر مصرف عصاره چای سبز و چای ترش بر روی عملکرد ورزشی، فشار خون، شاخص‌های آسیب عضلانی و استرس اکسیداتیو مردان ورزشکار بود.
در این پژوهش، ۵۴ مرد ورزشکار که دارای معیارهای ورود به مطالعه بودند، انتخاب و سپس به روش تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. گروه اول کپسول‌های ۴۵۰ میلی‌گرمی عصاره چای سبز، گروه دوم کپسول‌های ۴۵۰ میلی‌گرم عصاره چای ترش و گروه کنترل کپسول‌های ۴۵۰ میلی‌گرمی دارونما (مالتودکسترین) را دریافت کردند.
در ابتدا و پایان مطالعه عملکرد ورزشی، فشار خون، سطح شاخص‌های استرس اکسیداتیو و شاخص‌های آسیب عضلانی اندازه‌گیری شد. مصرف عصاره چای سبز و چای ترش پس از شش هفته توانست سطح مالون دی آلدهید سرم را نسبت به گروه دارونما به‌شکل معنی‌دار کاهش دهد.
همچنین تنها عصاره چای ترش توانست سطح تام آنتی اکسیدانی را نسبت به گروه دارونما افزایش دهد. علاوه بر این مصرف عصاره چای ترش در مقایسه با دو گروه دیگر فشار خون سیستولیک را به طور معناداری کاهش داد.
با این وجود هر دو نوع عصاره چای تأثیر معنی‌داری بر شاخص‌های آسیب عضلانی و عملکرد ورزشی و فشار خون دیاستولیک نداشتند.
نتایج این پایان نامه حاکی از آن بود که مصرف عصاره چای سبز و چای ترش، با کاهش سطح مالون دی آلدهید می‌تواند استرس اکسیداتیو را در افراد ورزشکار کاهش دهد.
اما برای نتایج دقیق و روشن‌تر شدن اثرات این دو نوع عصاره چای، مطالعات دیگری با دوزهای مختلف، زمان طولانی‌تر و در هر دو جنس نیاز است.
