کشف مسمومیت سرب در اسکلت های قرون وسطی

به گفته کارشناسان جیوه در قرون وسطی برای تزئین و رنگ آمیزی شنگرف و سولفور سیماب استفاده می شده و در هنرهایی مانند تذهیب کاری کاربرد داشت . از این ماده همچنین به عنوان یک دارو و روش درمانی برای مقابله با بیماری هائی مانند سیفلیس و جزام نیز استفاده می شد که در آن روزگار از جمله بیماری های رایج و همه گیر محسوب می شدند .

مطالعات پژوهشگران همچنین نشان می دهد که مردم قرون وسطی و به ویژه افراد ثروتمند برای مصرف غذا از ظروفی استفاده می کردند که سطح آن با سرب صیقل داده شده بود و به همین دلیل این افراد دارای سطح بالائی از ماده سمی سرب در بدن خود بودند که از طریق غذا وارد بدن آن ها می شد .

در همین زمینه کاره لوند راسموسن Kaare Lund Rasmussen از اعضای این تیم تحقیقاتی اعلام کرد : " در قرون وسطی شما نمی توانستید از وارد شدن سرب به بدنتان ممانعت کنید ، به ویژه اگر شما جز افراد ثروتمند بوده و یا در شهر ها زندگی می کردید . باید در نظر داشت که وجود این ماده سمی در بدن ، سبب پائین آمدن بهره هوشی کودکان می شده است . "

گفتنی است در این دوران از سرب علاوه بر موارد فوق ، برای ساخت و ضرب سکه ، صنعت شیشه سازی ، کفپوش های منازل و کاشی های کف وسقف استفاده می شد . در بسیاری از مواقع آب باران از سقف خانه ها به منابع آب هدایت شده و منبع آشامیدن به شمار می رفت که این موضوع نیز در ورود سرب به بدن انسان ها تاثیر گذار بوده است .