مهم‌ترین هدف در بیماری ام‌اس پیشگیری از ناتوانی‌هااست

شفا آنلاین: این بیماری در سطح دنیا از 150 سال پیش که این بیماری با این عنوان تشخیص داده شد، روبه افزایش بوده است. افزایش بیماری در مناطق مختلف دنیا متفاوت است. یعنی در برخی مناطق شیوع بیماری بیشتر بوده و در برخی مناطق به ندرت دیده شده است.

به گزارش شفا آنلاین:به نقل از سپید  به عنوان مثال در آمریکای شمالی، اروپای شمالی، اسکاتلند و اسکاندیناوی شیوع بیماری بیشتر است. علت این شیوع مشخص نیست، اما به‌طورکلی می‌‌تواند، به دلیل فاکتورهای محیطی و ژنتیکی در کنار هم باشد.

 علاوه بر فاکتورهای محیطی و ژنتیکی، تغییرات محیطی هم می‌تواند، بر شیوع بیماری ام‌اس تاثیر گذاشته و میزان آن را افزایش یا کاهش دهد. بیماری ام‌اس در خاورمیانه درحال افزایش بوده و در بین کشورهای خاورمیانه، کشور ایران یکی از مناطقی است که بیماری با شیب افزایشی، روبه گسترش است و این در شرایطی است که نسبت به کشورهای همسایه، آمار ام‌اس در ایران با روند تندتری افزایش پیدا می‌کند. بیماری در وضعیتی بوده که حدود 35 تا 40 سال قبل مانند یک بیماری نادر با آن رفتار می‌شد و تعداد بیماران بسیار اندک بود، علت آن عدم تشخیص بیماری نبود. بلکه علت همان شیوع کم بود. اما در دو دهه اخیر شیوع بیماری روبه‌افزایش بوده است.

مهم‌ترین عواملی که در حقیقت برای تغییر اپیدمیولوژی بیماری باید درنظر داشت، فاکتورهای محیطی است. اما این فاکتورهای محیطی نامشخص است. مهم‌ترین داستانی که در مورد بیماری ام‌اس وجود دارد، نبودن راهی برای پیشگیری از آن است. یعنی اینکه نمی‌توان گفت چه راه‌حلی برای بیماری نشدن وجود دارد. اما برای اینکه فردی که به بیماری مبتلا شد، چه کاری باید انجام دهد و چگونه کنترل شود، راه‌های زیادی وجود دارد، تا فرد ناتوان نشده و برای سال‌های طولانی توانایی انجام کار و اینکه خدمات مفیدی به جامعه ارائه دهد را داشته باشد. لذا پیشگیری از ناتوانی‌ها مهم‌ترین هدف در بیماری ام‌اس است. سیاست‌گذاری‌های کلان جامعه هم باید به همین سمت برود.

این سیاست‌گذاری‌ها جنبه‌های مختلف می‌تواند، داشته باشد. قبل‌از اینکه سیاستی را وضع کنیم، باید ببینیم چه چیزهایی ممکن است، شرایط ناتوانی را بدتر کنند و بعد با توجه به آن اقداماتی را در پیش بگیریم تا ناتوانی کاهش پیدا کند. چند مساله وجود دارد: مساله اول دارو است.

دارو یکی از فاکتورهایی است که در جلوگیری از ناتوان شدن بیماران نقش بسزایی دارد. اما کیفیت و قیمت مناسب دارو هم شرط است. بعداز دولت تدبیرو امید کمبودهای دارویی که در اواخر دولت قبل در مقابل بیماران ام‌اس و سایر بیماری‌ها وجود داشت، برطرف شد. زمان‌هایی بود که حتی بسیاری از بیماران حتی داروهای خود را پیدا نمی‌کردند. اما در دولت جدید این اتفاق نیفتاد و زمانی وجود نداشت که دارو حتی برای برهه کوتاهی در دسترس بیماران نباشد.

 اینکه بیماران نگرانی و آزردگی به‌خاطر عدم دسترسی به دارو نداشته باشند، مهم است. درحال حاضر کمبودی در زمینه دارو وجود ندارد. اما کماکان قیمت بعضی از آنها گران است. تغییر شیوه زندگی یکی از راه‌های ناتوان نشدن بیمار است. یکی از آنها، انجام ورزش در بیماران است. این موضوع باید آموزش داده شود. سیاست‌گذاران باید برای آموزش‌های اینچنینی برنامه بریزند. پرهیز از سیگار یکی از راه‌های پیشگیری از ناتوانی است. کاهش استرس و تنش یکی از راه‌های توانمندی در زندگی بیماران و هم افراد غیربیمار تلقی می‌شود.

 به گفته محمدعلی صحرائیان ایران، اقداماتی که در راستای درمان بیماران ام‌اس صورت گرفته مطلوب بوده، وی می‌گوید: «تعداد کلینیک‌هایی که تاکنون ساخته شده کم است. اگر حجم بیماران را درنظر بگیریم، حدود 50 کلینیک جامع در سطح کشور می‌تواند پاسخگو باشد. اگر تعداد بیماران را 60 هزارنفر درنظر بگیریم و هر کلینیک هم 1500 نفر را پوشش دهد، تعداد 50 کلینیک عدد خوبی برای تامین نیازهای درمانی بیماران ام‌اس است. کلینیک‌های جامع نقش خوبی را در آموزش و پیگیری بیماری و اینکه بیمار مشکلی نداشته باشد، ایفا می‌کند

. در بیماری ام‌اس نباید فقط درمان را به کار ببریم. دارو و درمان قسمتی از کار است. بیماران ام‌اس حتی در زمانی که شرایط خوبی دارند، نیاز به مراقبت دارند. باید یک مراقبت از بیمار داشته باشیم. بیماران جوان هستند و نیازهای مهمی دارند. مثلا ممکن است که بخواهند ازدواج کنند، سوالات زیادی مطرح می‌شود. یا در مقوله بارداری یا انتخاب شغل.»