شفا آنلاین>اجتماعی>شرکت های تولید داروی داخلی که نمی خواهند حتی مواد اولیه را وارد کنند و عزم دارند که صفر تا صد تولید دارو در داخل کشور صورت بگیرد بیش از دیگر شرکت های تولید کننده دارو با مشکلات روبه رو هستند.
به گزارش ش
فا آنلاین،به نقل از سپید شرکت هایی که هرچند
جوان هستند اما هدف خود را حضور در بازارهای جهانی و رقابت با شرکت های چند
ملیتی و قدرتمند می دانند.
شرکت
های قدرتمند بین الملی اما با ترفندهای بسیار تلاش می کنند هیچ شرکتی
آنقدر قدرتمند نشود که بتواند با آنها در بازار بین المللی به رقابت
بپردازد. در چنین شرایطی این دولت ها هستند که باید از تولیدکننده های
داخلی حمایت کنند تا این شرکت ها بتوانند پا بگیرند و برای کشور ارز آوری
داشته باشند. سیناژن از جمله شرکت های تولید دارو است که در این مسیر گام
بر می دارد.
انتظار داریم سیستم همگام با ما به پیش بیاید
برنا
پاینده مهر، مسئول توسعه تجارت شرکت سیناژن مشکلات
شرکت های تولید کننده دارو در ایران را بسیار عدیده دانسته و می
گوید:«واقعیت این است که شرکت ما شرکتی است که نگاه جهانی دارد و به همین
دلیل انتظار ما از سیستم این است که بتوانند ما را به دلیل اهداف بلندی که
داریم حمایت کنند چون قطعاً به نفع کشور است و باید از صادرات حمایت شود.
باید تسهیلاتی ارائه شود که شرکتها علاوه بر اینکه نیازهای داخلی را تامین
میکنند، بتوانند صادرات هم داشته و برای کشور ارزآوری داشته باشند. این
درواقع مفهوم اقتصاد مقاومتی نیز هست. ما انتظار داریم سیستم هم بتواند
همگام به ما بهپیش بیاید. وقتی ما میخواهیم درزمینه دارویی مطالعاتی
انجام دهیم اگر برای مثال در یک کشور اروپایی بودیم، شاید کارهای اداری آن
طی چند هفته انجام میشد اما در ایران گاه این روندها چندین ماه به طول
میانجامد و ما را از برنامهها عقب میاندازد و سرعتی که برای جهانیشدن
لازم است را از ما میگیرد.»
پاینده
مهر با بیان اینکه کیفیت محصولات این شرکت را بسیاری از آزمایشگاههای
داخلی و خارجی تائید کردهاند، می گوید:«این در حالی است که پیشرفت بسیاری
از شرکتهای بزرگ دنیا با این بسته حمایتی شروعشده است که از واردات
کالای مشابه جلوگیری شود. برای مثال در کشور روسیه قانونی وجود دارد که اگر
یک محصول یا دارو دو تولیدکننده داخلی داشته باشند، دیگر اجازه واردات آن
محصول داده نمیشود. باید به این مسئله توجه شود که شرکتهای دارویی
بینالمللی بسیار قدرتمند هستند و از هر حربهای استفاده میکنند که
شرکتهای دارویی دیگر رشد نکنند. این شرکتها وقتی می بینند شرکتی وارد
بازار شده است که باکیفیت خوب میتواند با آنها در بازار جهانی رقابت کند،
ممکن است از هر روشی استفاده کنند که از رشد آن شرکت جلوگیری کنند. برای
مثال دارویی را باقیمتی بسیار پایین در کشور ما میفروشند درحالیکه قیمت
این دارو در کشورهای اطراف ما چندین برابر است فقط به این دلیل که شرکت ما
نتواند رشد کند و به رقابت با آنها بپردازد. این مسئله موجب میشود
شرکتهایی مانند شرکت ما توانایی رقابت با محصولات شرکتهای بزرگ را از نظر
قیمت نداشته باشند. البته سازمان غذا و دارو و سایر ارگانهای مربوطه
میتوانند سیاستهایی اتخاذ کنند که از چنین ترفندهایی جلوگیری شود و در
این مسیر نیز بسیار فعال بوده اند اما این مهم یک عزم ملی میطلبد.»
برخی سازمان غذا و دارو را دور می زنند
مسئول
توسعه تجارت این شرکت با تاکید بر اینکه سازمان غذا و دارو از شرکتها
خواسته است که خود تولیدکننده شوند و تکنولوژی را کسب کنند. اما برخی از
شرکتها این مسیر را دور میزنند، می گوید: «برای مثال ماده اولیه را از یک
کشور چین، آمریکای لاتین یا کشوری که تکنولوژی خوبی ندارد دریافت میکنند و
در کشور تنها بستهبندی کرده و با عنوان تولید داخل وارد بازار میکنند و
موردحمایت سازمانها نیز قرار میگیرند. درصورتیکه سازمانها باید بتوانند
زیرکانه فعالیت شرکتها را رصد کنند. یعنی باید بین شرکتی که محصول را از
صفر تا صد تولید میکند و هزینههای بسیاری داشته است با شرکتی که تنها
بستهبندی کرده تفاوت قائل شود. طبیعتاً قیمت تمامشده نیز برای این
شرکتها کمتر است و عرصه را بر شرکتهایی مانند ما تنگتر میکنند.»
گاهی مسئولین اوج تلاش ها و سختی ها را درک نمی کنند.
شیوا
امامی، مسئول فنی داروهای شیمایی شرکت سیناژن و قائم مقام داروهای
بیولوژیک با بیان اینکه رقابت با شرکت های بزرگ چند
ملیتی بسیار طاقت فرساست و گاهی احساس می کنیم که کسی متوجه این نمیشود،
میگوید « من تصور میکنم آن اهمیتی را که من بهعنوان کارمند شرکت قائل
هستم و میدانم برای تولید یک مولکول چه تلاشهایی صورت میگیرد، به درستی
درک نمی شود. برای مثال ما میتوانیم دارویی را تولید کنیم که به تازگی در
دنیا وارد بازار شده است. یعنی فقط یک سال و نیم است که در دنیا عرضه شده و
ما توانایی تولید آن را داریم اما گاهی بیش از یک سال طول می کشد و
نهایتاً هم اجازه تولید نمیدهند. به دلیل اینکه این مولکول هنوز وارد
فهرست رسمی کشور ما نشده است. برای یک دارو ما در حال حاضر یک سال است که
تلاش میکنیم که آن را وارد فهرست کنیم و تلاش همکاران ما در بیارزش تلقی
نشود، چون شرکتما ازجمله شرکتهای پیشرو است وقتی میخواهد دست به صادرات
بزند متوجه بسیاری از مشکلات میشود و به سازمانهای مربوطه منعکس می کند
که چه مشکلاتی وجود دارد و آن زمان است که مسئولان در پی حل مشکل بر
میآیند.»
امامی
با بیان اینکه در حال حاضر تراز مالی این شرکت مثبت است اما با مشکلات
بسیاری روبهرو است از جمله اینکه بیش از یک سال است که مطالبات خود را از
شرکت های پخش دریافت نکرده است، می گوید:«ما عزم راسخی داریم که شرکت را
بهپیش ببریم چون با حجم مشکلاتی که یک تولیدکننده داخلی دارد و میخواهد
واقعاً مولکولی هایتک تولید کند و محصول باکیفیت به هموطنانش ارائه کند
واقعاً دشوار است. این مسئله در ذهن مردم ما نقش بسته که جنس چینی کیفیت
پایینی دارد اما جالب است بدانید در حال حاضر برخی از کشورها از این
کلیشهای که در ذهن مردم وجود دارد استفاده کرده و برای مثال از آرژانتین و
شیلی محصول وارد میکنند درحالیکه ممکن است کیفیت آن مولکول به مراتب
پایینتر از همان مولکول چینی باشد. این انگاره در ذهن مردم ما وجود دارد
که جنس خارجی باکیفیتتر است اما دارو چیزی نیست که بتوان درباره آن با
این شیوه نظر داد. چون نیاز است آزمایشها و مطالعات متعددی انجام شود.»