یکی از دغدغه‌ها در درمان سرطان آن است که داروهای شیمی‌درمانی، رادیوتراپی و حتی داروهای هوشمند علاوه‌بر سلولهای سرطانی، سلولهای سالم را نیز هدف قرار می‌دهند. یکی از دلایل این موضوع، دشواری در تشخیص سلول سرطانی از سلولهای سالم است.
محققان مرکز جامع سرطان سایمونس با طراحی نوعی نانوذرات اقدام به حل این مشکل کردند. این گروه از پلیمر سنتز شده با قابلیت حمل مواد ضدسرطانی به درون سلولهای سرطان ریه استفاده کردند. این گروه نشان دادند که این نانوذرات بدون آسیب زدن به سلولهای سالم، قادر به وارد شدن به سلولهای سرطانی است.
دانیل سیگوارت از محققان این پروژه معتقد است که کشف این نانوذرات می‌تواند برای هدف‌گیری انتخابی سلول‌ها مورد استفاده قرار گیرد. این نانوذرات براساس خواص فیزیکی و شیمیایی سلول‌ها، آن‌ها را تفکیک می‌کنند.
سیگوارت افزود: در حال حاضر ما شناخت قابل توجهی نسبت به برهم‌کنش این نانوذرات با بدن پیدا کرده‌ایم. این شناخت به ما کمک می‌کند تا نانوحامل‌های دارویی برای درمان بیماری‌های ژنتیکی طراحی کنیم.
این گروه تحقیقاتی که با پژوهشگران دانشگاه ثوث‌وسترن همکاری دارند، امیدوارند که این پروژه بتواند مسیر تولید داروهای ضدسرطان را هموار کند.
برای تولید نانوذرات مناسب، این گروه تحقیقاتی گروه‌هایی از صدها پلیمر را مورد آزمایش قرار دادند. نتایج این بررسی‌ها نشان داد که سلولهای سالم و سرطانی، پاسخ متفاوتی نسبت به داروهای مختلف ارائه می‌کنند. ریشه این تفاوت در اختلاف نوعی حسگرهای آن‌هاست.
محققان با استفاده از این نتایج موفق به طراحی نوعی نانوذرات پلی‌استری شدند که دارای قابلیت رهاسازی دارو در بخش‌های مختلف بدن است. این گروه نشان دادند که این نانوذرات می‌توانند برای بیماران ویژه و براساس نیاز آن‌ها مورد استفاده قرار گیرند.
