کدام سرطان‌ها در ایران صدر نشین اند؟

به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید  در شیوع تصاعدی سرطان در ایران شکی نیست. اما آنچه اهمیت دارد، مدیریت و برنامه‌ریزی برای مبارزه با این بیماری، پیشگیری از آن و افزایش طول عمر بیمار است. انجمن‌های زیادی در رابطه با تحقیقات سرطان و درمان آن فعالیت می‌کنند و همچنین انجمن‌های زیادی هم تلاش دارند تا به وضعیت حرفه‌ای متخصصین سرطان و شرایط کاری آنها بپردازند. در این میان انجمن کلینیکال آنکولوژی هدفی روی انواع روش‌های درمان سرطان‌ها به صورت شیمی‌درمانی، جراحی و رادیوتراپی تمرکز دارد. این انجمن که به تازگی در سال جاری توانسته است وارد سازمان سرطان اروپا (ESMO) شود و یک کرسی در آنجا دریافت کند، روی نحوه و کیفیت درمان سرطان تاکید دارد.

 سازمان سرطان اروپا یک نهاد بین‌المللی است که مراکز تحقیقاتی و پژوهشی بسیار زیادی دارد. این سازمان در نه تنها در اروپا، بلکه در سایر نقاط جهان هم به گردآوری اطلاعات و آمار و ارقام سرطان می‌پردازد. داشتن کرسی در این سازمان به معنی استفاده از نتایج تحقیقات آنها و شرکت در دوره‌های فوق تخصصی درمان سرطان‌ها است. علاوه بر اینکه ایران با عضویت در این انجمن حق یک رای دریافت کرده است که طبق آن می‌تواند در تصمیم‌گیری‌های این سازمان و جلسات سیاست‌گذاری آن شرکت کند و حق نظردهی داشته باشد. اعضای این انجمن علاوه بر نظارت روی عملکرد درمان سرطان به مسائل درمانی پیرامونی آن مانند خدمات بالینی هم توجه دارند. طول عمر بیماران، بهبود طب تسکینی، تضمین سلامت تجهیزات، میزان کافی مصرف داروها و حتی آسیب‌های ناشی از زخم‌ها و جراحی‌های سرطانی همگی جزو مسائلی است که این انجمن با انجام تحقیقات و اعلام آمار کشوری به بررسی آن می‌پردازد. در حال حاضر گفته می‌شود سرطان پوست شیوعی متفاوت از دیگر سرطان‌ها دارد و آمارها نشان می‌دهد روزانه تنها در قاره آمریکای شمالی نزدیک به 10 هزار نفر به انواع سرطان پوست مبتلا می‌شوند. پس از آن، آمار سرطان در کشور نشان می‌دهد در پنج سال گذشته سرطان معده بالاترین میزان ابتلا را به خود اختصاص داده است که مردان را بیشتر از زنان درگیر می‌کند. متخصصین سرطان‌شناس ایرانی، علت اصلی ابتلای مردم به این نوع از سرطان را مصرف بالای سیگار و غذای چرب و ناسالم در مدت زمان طولانی عنوان کردند. پس از معده، سرطان پستان هم بیماری دیگری است که بسیاری از زنان کشورمان را به خود مبتلا کرده است و روز به روز هم بر تعداد مبتلایان به این نوع سرطان افزوده می‌شود. با این همه سرطان‌هایی هم هستند که شاید شیوع زیادی نداشته باشند، اما توجه به آنها ضروری است.

برای مثال سرطان بافت نرم یا سارکوم، تنها دو درصد سرطان‌های کشور را به خودش اختصاص می‌دهد، اما میزان طول عمر مبتلایان به آن بسیار پایین است. همچنین سرطان‌های سروگردن بسیار دیر تشخیص داده می‌شوند و همین موضوع، درمان را برای بیمار و پزشک سخت می‌کند. سرطان‌های سیستم عصبی هم اغلب با باقی بیماری‌های عصبی اشتباه گرفته می‌شوند و همین موضوع زمان طلایی برای درمان بیمار را از دست می‌دهد. خصوصاً که امکانات و تجهیزات لازم برای تشخیص و بعد هم درمان این سرطان در همه کشور وجود ندارد. در این میان لزوم توجه به حفظ باروری بیمار، حفظ سلامت روان، کمک‌ هزینه‌های اقتصادی و بهداشت درمان بالینی آنها مانند جلوگیری از عفونت یا عوارض جراحی نیز مشکلی در دست بررسی است و با وجودی که بسیاری از انجمن‌ها و نهادهای مردمی و دولتی برای حل آنها تلاش می‌کنند، هنوز معضل‌هایی حل نشده است.

از سوی دیگر امکانات درمان و تشخیص سرطان در کشور به یک اندازه توزیع نشده است. برخی معتقدند، این توزیع باید بر اساس میزان شیوع بیماری‌های سرطانی در کشور باشد. بدین معنی که هر استانی که میزان بیشتری مبتلا به سرطان داشته باشد، تجهیزات بیشتری هم برای تشخیص و درمان دریافت کند. اما این توزیع بر این اساس انجام نشده و روزانه مردم زیادی از روستاها و شهرهای کوچک مسیری بسیار طولانی را تا مراکز شهرها طی می‌کنند تا درمان دریافت کنند و گاه فناوری درمان مورد نیاز آنها در مراکز استانی هم یافت نمی‌شود.