«وقتی میخواهیم به یک مراسم مهم برویم و دو ساعت در ترافیک معطل میمانیم و سرانجام دیر به آنجا میرسیم، وقتی قرار است فرزندمان تا چند ماه بعد امتحان کنکور دهد و ما آنقدر مشغول کارهای فرعی میشویم که او را فراموش میکنیم در نهایت وقتی امتحان را بد میدهد دعوا و مرافعه راه میاندازیم و ساعتهای متوالی عصبی و ناراحت هستیم. وقتی میتوانیم با بودجه خودمان یک ماشین مناسب بخریم، ولی به خاطر چشم و همچشمی وام میگیریم و ماشین بهتری میخریم و بعد مجبور میشویم روزی سهساعت از استراحتمان را به کار اضافه اختصاص دهیم.»
همه اینها مثالهای استرس رایج امروز است.
در این مقاله سعی میکنیم آسیبهایی را که استرس روی سیستمهای بدن وارد میکند توضیح دهیم.
یکی از راههای مقابله ما با استرس، خوردن است. به صورت ذاتی مغز حین استرس به قند بیشتری نیاز دارد و ما به سوی غذا میرویم. امروزه به دلیل در دسترس بودن غذا خیلیها استرس را با خوردن جبران میکنند. متاسفانه این جبران غلط موجب چاقی و تبعات آن یعنی فشارخون، دیابت، تنگی رگهای قلبی، سکته مغزی، بیماری پروستات، سرطان پستان و... میشود.
هورمونهای استرس که سردسته آنها آدرنالین و کورتیزول هستند وقتی تنش عصبی به بدن وارد میشود به خون وارد میشوند. این هورمونها قند خون را از ذخایر بدن آزاد میکنند و با ایجاد مقاومت نسبت به انسولین جلوی مصرف قند توسط سلولهای عمومی بدن را میگیرند تا این قند به مصرف مغز که بینیاز از انسولین میتواند از قند بهرهمند شود، برسد. زیادی قند خون نه تنها فرد را در معرض دیابت قرار میدهد، بلکه به خاطر فشار بر لوزالمعده و زیاد کردن انسولین باعث ایجاد تغییرات متابولیک زیادی میشود که سر دسته آنها افزایش ریسک سرطانهاست.