محققان در این مطالعه، دو گروه از موش های ماده را مورد مطالعه قرار دادند. در یک گروه کاشت پروژسترون انجام شده بود و در گروه دیگر نه. سپس هر دو گروه آلوده به ویروس آنفلوانزا A شدند.
موش های دارای کاشت پروژسترون دارای التهاب کمتر ریه ها و عملکرد بهتر ریه ها در مقایسه با موش های بدون کاشت پروژسترون بودند. محققان همچنین شاهد ترمیم سریع تر سلول های آسیب دیده ریه در موش های دارای کاشت بودند.
محققان دریافتند پروژسترون به موش ها کمک کرد تا با تاثیرات جدی آنفلوانزا که ناشی از تولید پروتئین آمفرگولن در سلول های پوشش ریه ها بود مقابله کنند.
محققان متوجه شدند سطح طبیعی پروژسترون در موش ها به هنگام ابتلا به آنفلوانزا کاهش می یابد.
محققان بر این باورند زنانی که قرص های ضدبارداری مبتنی بر هورمون استفاده می کنند دارای میزان بالاتر پروژسترون در بدن شان هستند از این رو بهتر با عوارض بیماری آنفلوانزا مقابله می کنند.
