به گزارش دیلیمیل، خالها حدود 80 درصد بدن این نوزاد را پوشانده بود و بزرگترین خال، از بالای گوش تا پشت او کشیده شده بود. سایر خالها نیز در اندازههای کوچکتری بودند. هنگام تولد این کودک، تمام ناحیه پشت او سیاه و قرمز بود و بازوها و پاهایش نیز پوشیده از خال بودند.
والدین او از ترس این که مبادا خالهای روی بدن نوزادشان تبدیل به سرطان شود، او را چند بار به تیغ جراحان سپردند تا مانع از رشد خالها شوند. جراحان در بخشی از روند جراحی، از دستگاههای منسبطکننده زیر پوست و نقاط صافتر و بدون خال استفاده کردند و آن را به منظور اتساع پوست با محلول نمکی پر کردند. این همانند روشی است که در ایمپلنت سینه استفاده میشود. بعد از 3 ماه، جراحان دستگاه منبسطکننده را خارج میکنند. از پوست کشآمده و منبسط شده برای پوشاندن محیطی استفاده میشود که خال از آن قسمت برداشته شده است.
به گزارش سلامت آنلاین در نتیجه 26 باری که این کودک جراحی شده، بیش از 50 درصد از نواحی تحت تأثیر به این طریق خارج شدهاند. بزرگترین خال بدن این کودک، از بالای گوشها شروع شده، تا بالای باسن ادامه داشت و همچنین شانهها، شکم و تمام قسمت پشتی را دربرمیگرفت.
این خالها به اندازه یک خودکار تا یک اسکناس یک دلاری بودند و پزشکان هر 3 تا 6 ماه یک بار یک عمل جراحی روی یک نقطه از بدن این کودک انجام میدادند. هر بار بخش وسیعی برداشته میشد تا با این کار احتمال سرطانی شدن خالها کاهش یابد.
متخصصان در کنار جراحی، هر دو سال یک بار نیز از این کودک اسکن امآرآی میگرفتند تا از سرطانی نشدن خالهای پوستی و سرایت آنها به مغز و ستون مهرهها مطمئن شوند.