روش انجام تنقیه باریوم

در طول انجام تست
    به گزارش شفا آنلاین،   تنقیه باریوم معمولا 20 تا 30 دقیقه طول می‌کشد. پیش از آغاز تست، به بیمار روپوش مخصوص بیمارستان می‌دهند که بپوشد. بیمار باید تمام لباس‌های خود، از جمله لباس زیر را از تن در‌آورد و همچنین جواهرات و هر شیء فلزی را که امکان دارد مزاحمتی در تصویربرداری با اشعه X ایجاد نماید، از بدن خود دور کند. اگر بیمار زنی در سن زایمان باشد، رادیولوژیست از او می‌پرسد که آیا باردار است، زیرا در این تست از اشعهX استفاده می‌شود و این اشعه به جنین صدمه می‌زند. بیمار به پهلو روی میز معاینه در اتاقی خلوت دراز می‌کشد و بدنش را با ملحفه‌ای می‌پوشانند. میز معاینه به یک فلوروسکوپ (دستگاه رادیوگرافی مخصوصی که به یک نمایشگر ویدیویی وصل است) متصل است. با استفاده از فلوروسکوپ، می‌توان ساختار داخلی روده بزرگ را دید.

       متخصص رادیوگرافی چند عکس با اشعه X می‌گیرد تا مطمئن شود روده بزرگ خالی است، و نوک وسیله تنقیه را که کاملا به ماده لغزنده‌ساز آغشته شده و به لوله‌ای متصل است، وارد مقعد می‌کند. سپس از راه این لوله باریوم را داخل روده بزرگ می‌ریزد. شاید در طول تست از بیمار بخواهند چند بار وضعیت قرار گرفتن خود را تغییر دهد تا باریوم بتواند در سرتاسر روده بزرگ جریان یابد. پس از آن که رادیولوژیست متوجه شد مقدار کافی از باریوم در روده بزرگ وجود دارد، امکان دارد مقدار اندکی هوا از راه همان لوله وارد روده بزرگ کنند تا روده متورم شود (باد کند) و دید بهتری از دیواره روده به‌دست آید. این فرآیند را تنقیه باریوم همراه با وارد کردن هوا در روده‌ها (Double ContrasBarium Enema)می‌نامند. در این بین، با استفاده از اشعه X چند عکس گرفته می‌شود. هنگامی‌که باریوم در روده بزرگ جریان پیدا می‌کند، ممکن است بیمار فشار خفیفی بر شکم و درد عضلانی ناشی از گرفتگی عضلات (کرامپ) را حس کند. امکان دارد با کشیدن نفس‌های عمیق و آرام این ناراحتی کم‌تر شود. همچنین، ممکن است دراز کشیدن بی‌حرکت برای مدتی طولانی باعث ناراحتی بیمار بشود. پس از آنکه باریوم به داخل روده بزرگ ریخته شد، شاید این حس هم به بیمار دست دهد که به شدت به اجابت مزاج احتیاج دارد. بیمار باید باریوم را در روده خود نگهدارد تا معاینه تمام شود.

پس از انجام تست
       پس از آنکه رادیولوژیست مطمئن شد به تعداد کافی از روده بزرگ عکس‌برداری شده، نوک وسیله تنقیه را از بدن بیمار خارج می‌کنند و به او کمک می‌کنند از میز پایین بیاید. سپس بیمار می‌تواند به توالت برود تا زور بزند و باریوم را از بدنش خارج کند. سپس بیمار به اتاق معاینه برمی‌گردد و یک عکس دیگر با اشعه X می‌گیرند تا مطمئن شوند روده او به اندازه کافی خالی شده است.

       شاید مدفوع شخص بیمار تا چند روز پس از تنقیه باریوم خاکستری یا سفید باشد، زیرا باریوم باقی مانده در روده از بدنش خارج می‌شود. چون امکان دارد باریوم باعث یبوست (دفع مدفوع با زحمت یا به دفعات کم) شود، شاید از بیمار بخواهند ملینی هم مصرف کند تا به خارج شدن باریوم باقی مانده در بدن کمک شود. برای کمک به پیشگیری از یبوست، بیمار باید طی چند روز بعد مقدار زیادی مایعات بنوشد. اگر بیمار دچار درد حاد شکم شود یا تب کند، در مدفوع خود خون ببیند، سرگیجه داشته باشد، یا احساس ضعف نماید، باید بلافاصله به پزشک تلفن بزند.

       بیمار می‌تواند پس از تنقیه باریوم فعالیت‌های عادی خودرا از سر بگیرد، اما شاید بهتر باشد یک نفر را همراه خود به محل انجام تست بیاورد که پس از خاتمه یافتن تست او را با اتومبیل به خانه‌اش برساند.