کد خبر: ۱۲۱۳۵۱
تاریخ انتشار: ۰۴:۴۵ - ۱۰ شهريور ۱۳۹۵ - 2016August 31
شفا آنلاین>اجتماعی>به گفته متخصصان، قیام‌های بهار عربی و منازعات متعاقب آن در خاورمیانه و شمال آفریقا، امید به زندگی را در کشورهایی مانند سوریه، یمن، تونس و مصر کاهش داده و دو دهه از دستاوردهای سلامت را به خطر انداخته است.
به گزارش شفا آنلاین، بر اساس یک مطالعه که در ژورنال سلامت عمومی لنست چاپ شده، بین سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۳، یمن، تونس و مصر به طور متوسط سه ماه از میزان امید به زندگی را از دست دادند؛ در شرایطی که جنگ در سوریه، ۶ سال از این مقدار کاسته است.

       علی مُکداد، استاد دانشگاه واشنگتن دراین‌باره می‌گوید: «کاهش امید به زندگی به طور مرسوم به عنوان نشانه‌ای از شکست نظام‌های اجتماعی و سلامت در نظر گرفته می‌شود. این حقیقت که چنین موضوعی در کشورهای متعددی رخ داده است، نشان می‌دهد که نیاز فوری به سرمایه‌گذاری در سیستم‌های مراقبت بهداشتی وجود دارد.»

       اعتراضات و تظاهرات در ۲۰۱۱، صدها هزار نفر از مردمی را که با قدرت حاکمان مستبد در سراسر جهان عرب مبارزه می‌کردند، درگیر کرد.

       در حالی که تونس عمدتا موفق به فرار از پس لرزه‌های خشونت‌آمیزی که در دیگر کشورهای بهار عربی دیده می‌شود، شد؛ مصر، یمن و لیبی هنوز در تلاش برای یافتن ثبات هستند.

       از زمان آغاز درگیری‌ها در سوریه که پنج سال پیش به عنوان تظاهرات طرفداران دموکراسی اتفاق افتاد، بیش از ۲۵۰ هزار نفر کشته و حدود 11 میلیون نفر آواره شده‌اند.

       بسیاری از دستاوردهای سلامت که این کشورها در منطقه به دست آوردند، در خطر توقف قرار گرفته‌اند؛ زیرا جنگ موجب نابودی زیرساخت‌های اساسی شده و میلیون‌ها نفر در معرض شیوع بیماری‌هایی هستند که توسط کمبود آب و بهداشت ضعیف ایجاد می‌شود.

       همراه با رشد جمعیت و پیری، این درگیری‌های جاری به صورت چشمگیری بار بیماری‌های مزمن و جراحات را افزایش داده و بسیاری از کارکنان بهداشتی درمانی به مناطق امن‌تر فرار کرده‌اند. این مسائل در نتیجه شرایط رو به وخامت سلامت در بسیاری از کشورها به مدت چند سال رخ خواهند داد و بر منابع کمیاب کنونی فشار خواهند آورد.

       سوریه با افزایش سالانه 1/9 درصدی نرخ مرگ نوزادان بین ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳، در حال عقب افتادن از کشورهای جنوب صحرای آفریقا در کاهش میزان مرگ‌ومیر کودکان است. این آمار در یک دهه قبل از ۲۰۱۰، به طور متوسط هر سال ۶ درصد کاهش می‌یافت. در سرتاسر منطقه، بیماری قلبی با پیشی گرفتن از بیماری‌های اسهالی و عفونت‌های تنفسی، عامل شماره یک مرگ‌ومیر در سال ۲۰۱۳ بود. مرگ ناشی از دیابت میان ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۳، از ۱۲ به ۱۹ نفر در ازای هر صد هزار نفر افزایش داشته است و کارشناسان اخطار می‌دهند که این روندها یک فشار اضافی بر منابع مالی و انسانی وارد خواهند کرد.

       این محققان با استفاده از داده‌های مطالعه بار جهانی بیماری‌ها در سال ۲۰۱۳، الگوهای بهداشت ضعیف و مرگ‌ومیر در منطقه را با توجه به ۳۰۶ بیماری و صدمات بین ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۳ بررسی کرده بودند.
Reuters

نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: