شفا آنلاین>حوادث پزشکی> تعدادی از بیمارانی که پس از گذراندن سکته قلبی، امیدی به زنده ماندن نداشتند توانستهاند توسط روش درمانی نوینی سلامت و سرحال، زندگی عادی خود را از سر گیرند.
به گزارش
شفا آنلاین،در این روش با کاشت سلولهای بنیادی در بخشی از ماهیچه قلب که با
وقوع سکته از کار افتاده بود، این بخش بازسازی شده و قلب کار طبیعی خود را
از سر میگیرد. این روش امیدبخش درمان میلیونها بیماری است که از نارسایی
قلبی رنج میبرند.
این
تحقیقات برای نخستین بار نشان میدهد که امکان برگشتپذیر بودن روند
تخریب و اسکار ایجاد شده در ماهیچه قلب پس از سکته قلبی وجود دارد و در
بسیاری از موارد با بهکارگیری این روش لزوم به انجام عمل پیوند قلب از بین
میرود.
ایجاد
اسکار روی ماهیچه قلب سبب میشود که این اندام حیاتی نتواند بهخوبی وظیفه
پمپاژ خون را ادامه دهد و حملات بعدی قلبی یا مرگ ناگهانی از عوارض
اجتنابناپذیر آن شمرده میشود. کاشت سلولهای بنیادی در ماهیچه قلب 11
بیمار با وضعیت وخیم درحین انجام عمل بایپس، بهبودی شگفتآور آنان را در
پی داشته است. این 11 مورد عمل بین آذرماه سال 2012 تا شهریور 2013 انجام
شده و بدون انجام این عمل، امید به زنده ماندن این افراد در خوشبینانهترین
حالت، حداکثر 24 ماه بود. سلولهای بنیادی بهکار رفته در درمان ذکر شده
توسط شرکت انگلیس پزشکی ترمیمی سلکسیرتولید شده که برنده جایزه نوبل،
پروفسور مارتین اوانز، از بنیانگذاران این شرکت است. پروفسور اوانز نخستین
دانشمندی بود که موفق به ساخت سلولهای بنیادین جنینی موش در آزمایشگاه شد.
هماهنگیهای لازم برای انجام عمل پیوند سلولهای بنیادی در اسکار قلب در
بیمارستان رویال برامپتون لندن، تا پایان سال جاری میلادی به عمل آمده است.
پروفسور استیو وستابای، جراح بیمارستان جان رادکلیف در اکسفورد، با همکاری
پروفسور یونانی کریاکوز آناستازیادیس از دانشگاه تسالونیکی، چندین مورد از
این عملها را انجام داده است. او میگوید: «بیمارانی که ما این عمل را
روی آنها انجام دادیم مبتلا به نارسایی قلبی مرحله 3 بودند و حداکثر زمان
امید به زندگی برای آنها 2 سال بود. این بیماران نفس کم میآوردند و قادر
به پوشیدن کفش نبودند زیرا پاها و قوزکهایشان متورم بود. این افراد باید
به حالت نیمهنشسته میخوابیدند. ما سلولهای بنیادی را در قلب این بیماران
پیوند زدیم و نتیجه به طرز غیرقابل باوری مثبت بود. با توجه به اینکه بافت
اسکار بهطور طبیعی هیچگاه نمیتواند توانایی خود را بازیابد، این
دستاورد ما بسیار قابل توجه است.»
نارساییهای
قلبی شدید، غیرقابل درمان کامل بوده و امید به زنده ماندن بیماران مبتلا
حتی از برخی انواع سرطانها کمتر است. معمولا پس از وقوع یک سکته قلبی وسیع
ماهیچه قلب عملکرد بهینه خودر در پمپاژ خون به سراسر بدن از دست میدهد و
بیمار دیگر نمیتواند به فعالیتهای عادی خود مثل بالا رفتن از پله ادامه
دهد. حدود 900 هزار نفر در انگلستان از نارسایی شدید قلبی و ناتوانی پس از
سکته رنج میبرند و با مراجعه به آمار انجمن قلب انگلستان در سال 2015،
146هزار نفر با ناراحتی قلبی غیرقابل درمان به بیمارستان مراجعه کردهاند.
این رقم نسبت به سال 2004، حدود 36 درصد افزایش نشان میدهد. آمار این
انجمن همچنین نشان میدهد که یک سوم این افراد ظرف 12 ماه پس از مراجعه جان
سپردهاند.
پروفسور
وستابای پیش از این روی کودکانی عمل جراحی انجام میداد که
دچارنارساییهای سرخرگی قلب بوده و پیش از آن دچارحملات مکرر قلب شده
بودند. او مشاهده میکرد که اسکار ایجاد شده بر اثر سکته قلبی پس از مدتی
در این کودکان ترمیم میشود. او احتمال داد که ترمیم ماهیچه به لطف نوعی
سلولهای بنیادین است که در کودکان و نوجوانان وجود دارد. چنین نتیجهگیری
بر اساس این واقعیت بهدست آمد که او مشاهده کرد چنین ترمیمی در بیماران
بزرگسال رخ نمیدهد. دانشمندان باور داشتند که با تزریق سلولهای بنیادی
درون بافت اسکار میتواند نتیجهای مشابه در افراد بزرگسال ایجاد کند.
بهنظر میرسد که این روش التهاب را فرو نشانده و ترمیم سلولهای آسیبدیده
را ممکن میسازد.
آژان
رژینال که همراه پروفسور مارتین، سلکسیر را بنیاد کرده، میگوید: «سلولهای
بنیادی اطراف سلولهای بافت اسکار را گرفته و با دور کردن سلولهای ازکار
افتاده حاشیه بافت، ترمیم آن را ممکن میسازند. همچنین این سلولها
فاکتورهایی از خود ترشح میکنند که از وقوع حملات بعدی جلوگیری میکند. این
سلولها قابلیت کنترل سیستم ایمنی را دارند. ما فکر میکنیم سلولهای
بنیادی بهجای تولید سلولهای جدید، سلولهای تخریب شده را باز سازی
میکنند. چیزی که ما میبینیم کاهش چشمگیر بافت اسکار است. ما دانشمندان
ذاتا بدبین هستیم و مشاهده چنین نتیجهای دور از انتظار ما است. هر 11
بیماری که این روش بر آنها اعمال شده، پس از گذشت 3 سال زنده، سالم و فعال
هستند. استفاده از دارو 5 تا 10 درصد موثر است ولی استفاده از سلول بنیادی
تا 40 درصد اندازه بافت اسکار را کاهش میدهد.»
انجمن
قلب انگلستان اصرار دارد که باید پیش از آنکه به قطع اعلام کنیم این بهبود
حاصل استفاده از سلولهای بنیادی است، ابتدا باید آزمایشات متعدد دیگری
انجام شود. باید مطمئن شویم که بهبود حاصله نتیجه خوششانسی و موفقیتآمیز
بودن عمل بایپس نیست. پیرسون مدیر این انجمن میگوید «تنها نتیجهای که
میتوانیم با اطمینان از چنین تحقیقی که در معیار محدود صورت پذیرفته،
گرفته شود، این است که تزریق سلول بنیادی از یک اهدا کننده سالم دریافت شده
به درون ماهیچه قلب ایمن و بیخطر است. از آنجا که بیمارانی که این آزمایش
روی آنها انجام شده، بهطور همزمان تحت عمل بایپس قرار گرفتهاند،
نمیتوانیم با اطمینان رای دهیم که بهبود آنها ناشی از تزریق سلولهای
بنیادین است. باید در شرایط کنترل شده تعداد بیشتری از بیماران به این روش
درمان شوند تا بتوانیم موثر بودن آن را با قاطعیت اعلام کنیم.»
telegraph.co.uk