گزینه‌های موثر در درمان مثانه بیش‌فعال

       اگرچه عفونت راه ادراری و نیاز به انجام کاتتریزاسیون موقتی بوسیله خود بیمار در درمان با بوتوکس شایع‌تر از نورومودولاسیون است، خصوصیات عوارض جانبی بوتوکس بسیار قابل قبول‌تر است.

       نتایج به دست آمده از ROSETTA، در نشست علمی انجمن اورولوژی آمریکا بوسیله محققان مرکز پزشکی دانشگاه دوک در کارولینای شمالی ارایه شد.

       محققان در این مطالعه، 386 زن را با حداقل 6 اپیزود بی‌اختیاری فوری ادراری در روز، به‌طور تصادفی به دو گروه تزریق اونابوتولینوم توکسین A یا نورومودولاسیون ساکرال تقسیم کردند. میانگین سنی افراد شرکت کننده، 63 سال و میانگین شاخص توده بدنی آنها نیز حدود 32 گزارش شد.

       بیش از 80 درصد از بیماران هر دو گروه، براساس پرسشنامه Sandvik، شدت مشکل خود را شدید یا بسیار شدید توصیف کردند.

       در گروه تزریق بوتوکس، اونابوتولینوم توکسین A به میزان 200 واحد به درون عضله صاف دتروسور مثانه تزریق شد. در گروه مقابل، زنان تحت روش دو مرحله‌ای قرار گرفتند.

       یک الکترود از راه سوراخ ساکرال و در امتداد عصب ساکرال (اغلب S3) جایگذاری شد و به یک محرک تست خارجی متصل شد. پس از آنکه مشخص شد تحریک با موفقیت همراه بوده، سیم به یک ژنراتور پالسی کاشته شده (InterStim, Medtronic) متصل شد.

       میزان پاسخ بالینی، که به صورت کاهش حداقلی 50 درصدی در اپیزودهای بی‌اختیاری فوری ادراری در طول 3 روز تعریف شد، میان دو گروه مشابه هم گزارش شد. این نتیجه یک ماه پس از تزریق اونابوتولینوم توکسین A در گروه بوتوکس و در طول فاز آزمایش در گروه مقابل به دست آمد.

       در آنالیزی که در ماه 6 پس از درمان انجام شد، تغییر در میانگین تعداد اپیزودهای بی‌اختیاری در روز نسبت به ابتدا، در گروه تزریق بوتوکس به طور معنی‌داری کمتر از گروه نورومودولاسیون ساکرال کمتر یود.

       به‌طور مشابهی، بیماران بیشتری در گروه تزریق بوتوکس نسبت به گروه نورومودولاسیون ساکرال، به برطرف شدن کامل علایم در ماه 6 دست یافتند و کاهش حداقلی 75 درصد را در تعداد اپیزودهای روزانه شاهد بودند. این اختلاف نیز از نظر آماری معنی‌دار بود.

       از سوی دیگر، نمره علایم مثانه بیش‌فعال که با پرسشنامه Bladder Questionnaire ShorForm اندازه‌گیری شد، در هر دو گروه پس از درمان نسبت به پایه، بهبودی قابل توجهی را نشان می‌داد، اما تغییرات در گروه تزریق بوتوکس نسبت به گروه مقابل، به‌طور معنی‌داری بیشتر گزارش شد.