شفا آنلاین>بیمه و بانک>سال‌های بسیاری از فعالیت بیمه در کشور می‌گذرد، بسیاری از افراد فعالیت بیمه در کشور را مثبت ارزیابی می‌کنند و برخی دیگر معتقدند این فعالیت آنطور که باید رو به جلو حرکت نکرده است.
به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید از جمله این افراد، حامد نجفی کارشناس حوزه
بیمه و سلامت است. وی بر این باور است که بیمه‌ها در طی سالیان گذشته
پیشرفت چندانی به دلیل نبود مدیریت مناسب نداشته‌اند به طوری که در حال
حاضر از ارزش دفترچه‌های بیمه می‌توان عملکرد بیمه‌ها را مورد ارزیابی قرار
داد. نجفی می‌گوید: «باید به این نکته توجه داشت که پوشش مناسب درمان از سوی سازمان‌های بیمه‌گر مساله مهمی برای مردم است. البته این موضوع را نباید نادیده گرفت که طی سال‌های گذشته پوشش بیماران خاص تا حدودی بهبود یافته است ولی مساله اصلی قشر کلی جامعه است که وقتی با مشکل روبرو می‌شوند آنطور که شایسته آنان است از خدمات برخوردار نیستند و به عبارتی باید گفت که نظام بیمه کشور هنوز به جایگاه اصلی خود دست نیافته است.»
امیرعباس فضایلی، رئیس گروه اقتصاد درمان سازمان تامین‌اجتماعی معتقد است که برای تقویت جایگاه بیمه‌ها باید مدیریت وجوه یعنی تجهیز منابع را به بیمه‌ها بازگردانیم و می‌گوید: «تحقق این موضوع از طریق در اختیار قرار دادن تمرکز وجوه در اختیار بیمه‌ها است که هنوز این اتفاق در کشور ما محقق نشده است تا بیمه‌ها به عنوان خریداران درمان کشور این منابع را دریافت کنند، با وجود اینکه در قوانین اشاره شده که بیمه‌ها باید مرجع تصمیم‌گیری در مدیریت وجوه و تصمیم گیری در خرید خدمات باشند.»
وی به زیرساخت‌ها نیز اشاره کرد و در این خصوص توضیح می‌دهد: «بحث دیگر مربوط به زیرساخت‌ها است که به سرعت باید آمادگی در نظام سلامت ایجاد شود تا بحث بانک‌های اطلاعاتی و پرونده سلامت تکمیل شود. دو نوع سیاست در مواجهه با عدم تواز‌ن‌های نظام سلامت قابل طرح است. سیاست مدیریت طرف تقاضا و سیاست مدیریت طرف عرضه. در مدیریت طرف تقاضا سیاست‌هایی نظیر افزایش قیمت یا مشارکت بیمار در پرداخت هزینه‌ها مطرح است که با توجه به وضعیت اقتصادی کشور و ماهیت خدمات درمانی برای خدمات ضروری چنین چیزی امکان پذیر نیست بنابراین، اولویت و تاکید بر سمت عرضه و مدیریت طرف عرضه باید باشد. تا زمانیکه سیم‌کشی سیستم اصلاح نشود، طبیعی است که ورود جریان برق که در اینجا همان تزریق منابع مالی جدید به نظام سلامت است، می‌تواند حتی تبعات مخربی هم بر سیستم داشته باشد.»
اما کارشناس حوزه بیمه و سلامت می‌گوید: «در بسیاری از کشورهای پیشرفته محدوده فعالیت بیمه و نظام سلامت کاملا تعریف مشخصی دارد. اینکه منابع باید در کجا و به چه صورت هزینه شود کاملا دقیق و مشخص است ولی متاسفانه در کشورمان شاهد هستیم که هر کدام از طرفین تصمیمات خاصی را اتخاذ می‌کنند و بدون هماهنگی با یکدیگر عمل می‌کنند به طوری که برخی می‌گویند برای برون‌رفت از این مشکل باید منابع به طور کامل از سوی بیمه‌ها یا از سوی تولیت نظام سلامت مدیریت شود در حالی که باید گفت وقتی از اساس زیرساخت‌های لازم برای این امر محقق نیست هر سازمانی که این مسئولیت را بر عهده گیرد با شکست مواجه می‌شود.»
رئیس گروه اقتصاد و درمان سازمان تامین‌اجتماعی معتقد است: «نگاه سیستماتیک، جامع و فارغ از تعصبات بخشی و سوگیری‌های دستگاهی پیشنهادی است که می‌توان در این زمینه ارائه داد. به عنوان مثال، طرح تحول سلامت که به نوعی بصورت مستقل از برنامه پنجم توسعه در دستور کار نظام سلامت کشور قرار گرفته و اگرچه نمی‌توان ظرفیت‌های این برنامه را انکار کرد و عملکردهایی که وجود داشته را نادیده گرفت ولی باید آنرا از منظر اصول اصلاحات نظام سلامت ایران که به طور شفاف در سیاست‌های کلی سلامت ابلاغی مقام معظم رهبری و برنامه بخش سلامت در قانون برنامه پنجم مطرح شده‌اند محک زد و جهت‌گیری و سیاست‌ها را طوری بازبینی کرد که تبلور آن در برنامه ششم توسعه در قالب اهداف و سیاست‌های شفاف و دقیق نمود پیدا کند که مجلس نیز در این حوزه خیلی می‌تواند فعال و یاری رسان باشد.»
فضایلی در پاسخ به این سوال که آیا جدا کردن درمان از سازمان بیمه راه‌حل مناسبی برای رفع مشکلات است، توضیح می‌دهد: «ما نمی‌توانیم با جدا کردن درمان از سایر خدمات رفاه اجتماعی امیدواریم باشیم که به شاخص‌های خوب درمانی دست پیدا کنیم. استقرارنظام جامع تامین اجتماعی از جمله مواردی است که می‌تواند به ما در این زمینه کمک کند.»
فضایلی به استقرار نظام جامع تامین‌اجتماعی و مزایای آن اشاره کرد و می‌گوید: «نظام جامع تامین‌اجتماعی با تاکید بر اصل جامعیت در ارائه خدمات، کل خدمات مورد نیاز اقشار مختلف را در نظر می‌گیرد و از مدل نظام چند لایه استفاده می‌کند.یعنی خدمات درمانی در کنار معیشت که بحث بازنشستگی، از کار افتادگی و بازتوانی افراد است، به طور یک جا در نظر می گیرد و اینطور نیست که اگر بحث درمان فردی حل شد به سایر ابعاد زندگی او از جمله معیشت و سایر امور کاری توجه نکنیم. در کل باید گفت حرکت بر محور درمان صرف، باعث رشد هزینه‌ها و عدم حصول اثربخشی منابع می‌شود. در نهایت، برای رفع مشکلات فعلی نظام سلامت و بیمه‌ها پیشنهادی که می‌توان ارائه داد، استقرار نظام چند لایه تامین‌اجتماعی، شفاف‌شدن تعاملات در نظام سلامت، تفکیک بخش خصوصی از دولتی، استقرار زیرساخت‌های اطلاعاتی برای شفاف شدن جریان امور در نظام سلامت از جمله پرونده سلامت از مسائلی است که باید به آن توجه شود.»
اما نجفی بیمه و نظام سلامت را مکمل یکدیگر می‌داند و بر این باور است که هر گونه اقداماتی که در این حوزه انجام می‌شود باید مورد قبول و پذیرش طرفین باشد. به طوری که در حال حاضر به دلیل عدم توجه به این موضوع شاهد تغییر گفتمان طرفین در زمان روبرو شدن با مشکلات هستیم. بنابراین برای برون رفت از مشکلات فعلی باید سازمانی بی‌طرف در خصوص نحوه مدیریت و اقدامات انجام شده موضوعات مرتبط با این حوزه را رصد کرده و تصمیم مشخصی برای آن اتخاذ کند تا شاهد رفتارهای متناقض از طرفین نباشیم و از همه مهمتر تصمیم اتخاذ شده به نفع نظام سلامت، بیمه و مردم باشد در غیر این صورت نه تنها نظام بیمه بلکه نظام سلامت نیز به جایگاه اصلی خود دست نخواهد یافت.
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار