» حوادث
شفا آنلاین>حوادث پزشکی>روزالین لوییس حین کار در فروشگاهی براثر برداشتن بار سنگین دچار کمردرد شدید شد. روز بعد در بخش اورژانس پزشکان به او مسکن‌های قوی دادند و به خانه روانه‌اش کردند.
به گزارش شفا آنلاین،
مبلغی که کارفرمایش تقبل کرد دردش را به‌طور موقت
تسکین داد، اما وی برای درمان بیشتر و فیزیوتراپی دیگر پولی نداشت. یک دهه
بعد درد به زانویش زده و همچنان آزارش می‌دهد و باعث شده است نتواند سر کار
حاضر شود. تجربه سیاه‌پوستان آمریکایی مبین مشکلی ریشه‌دار و پیچیده است:
درد اقلیت‌ها در آمریکا کمتر از سفیدپوستان درمان می‌شود و درنتیجه، آنان
بیشتر از اکثریت سفیدپوست از ناتوانی رنج می‌برند.در موج همه‌گیری اعتیاد حاصل از داروهای تجویزی مشتق از تریاک (اوپیوئیدها) در ایالات متحده، میزان اثرپذیری سیاه‌پوستان و هیسپانیک‌ها (مهاجران آمریکای لاتین) از این نوع داروها بسیار کمتر از سفیدپوستان بوده است.
پژوهشگران می‌گویند بیماران این اقلیت‌ها داروهای مخدر کمتری مصرف می‌کنند و برای این امر طیفی از توضیحات را ارائه می‌دهند، از عدم پوشش بیمه‌ای مناسب یا اینکه در بین این افراد حتی با وجود تجویز مسکن‌های قوی تمایل کمتری برای پیگیری درمان وجود دارد. با این وجود، دانشمندان شواهدی را در دست دارند که نشان می‌دهد در تشخیص و درمان درد در بین اقلیت‌های نژادی در آمریکا به‌خصوص در بین سیاه‌پوستان جانبگیری‌های نژادی و تفکرات کلیشه‌ای نقش دارند.
سلیمه مگانی، پژوهشگر درد دانشگاه پنسیلوانیا، می‌گوید: «ما اسناد خوبی داریم که این نابرابری به‌واقع وجود دارد و این را هم می‌دانیم که کاری دراینباره هنوز صورت نگرفته است.»
درد سفید، درد سیاه
نتیجه مطالعه دکتر مگانی در سال 2012 بر 20 سال پژوهش‌های منتشرشده این شد که احتمال تجویز مسکن‌های مخدری در بیماران سیاهپوست برای مشکلاتی مانندپشت‌درد، دردهای شکمی و میگرن 34 درصد کمتر از بیماران سفیدپوست است و نیز سیاه‌پوستان 14 درصد کمتر از سفیدپوستان برای جراحات تروماتیک مسکن قوی دریافت می‌کنند.
مطالعات دیگر حاکی از آن هستند که داروخانه‌های در مناطق محروم سفیدپوست‌نشین 54 برابر بیشتر از داروخانه‌های واقع در مناطق محروم اسکان اقلیت‌های نژادی منابع کافی از داروهای مسکن مشتق از تریاک را دارند و بچه‌های سفیدپوست مبتلا به آپاندیسیت سه‌برابر بیشتر از بچه‌های سیاهپوست مسکن‌های قوی در بخش‌های اورژانس دریافت می‌کنند و نیز حتی بعد از تشخیص میزان درد امکان اینکه بچه‌های سیاهپوست داروهای کم‌تاثیرتر و غیرمخدر مانند ایبوبروفن و استامینوفن دریافت کنند بیشتر از همسالان سفیدپوستشان است. تحقیقی که همین هفته نتایج آن منتشر شد نیز نشان داد شانس دریافت داروهای مسکن قوی مشتق از تریاک برای دردهای غیرمشخص پشت و شکم در بیماران سفیدپوستی که به بخش‌های اورژانس مراجعه می‌کنند بسیار بیشتر از سیاه‌پوستان است. آدام هرش، یک پژوهشگر درد، می‌گوید: «البته همیشه نکات مثبتی هم وجود دارد، اگر تجویز مسکن‌های مخدر برای سیاه‌پوستان کمتر است، پس احتمال اعتیاد در آنها براثر سوءمصرف این داروها هم کمتر خواهد بود.» بسیاری این اندازه نگاه خوش‌بینانه را قبول ندارند.
«ممکن است قبول کنیم اوپیوئیدها می‌توانند مضر باشند و هرقدر کمتر تجویز شوند بهتر است، اما نباید فراموش کنیم که بیماران سیاه و سفید به صورتی متفاوت درمان می‌شوند.»
تفکر کلیه‌ای ازمیان نرفته است
به نظر وی و سایر پژوهشگران دلیل این نابرابری ممکن است تفکرات کلیشه‌ای ناروا باشد که مثلا احتمال اعتیاد سیاهان بیشتر از سفیدها است یا اینکه پزشک گاه به صورت ناخودآگاه بر بیماری که نژادی غیر از نژاد آنها دارد تاکید کمتری دارند، تنها 4 درصد از پزشکان ایالات متحده سیاهپوست هستند. تردیدی نیست که برخی اقلیت‌ها که داروهای مخدر دریافت می‌کنند معتاد هستند. در همین باره مرکز کنترل و مهار بیماری‌ها (سی‌دی‌سی) اعلام کرد مرگ حاصل از مصرف زیاد مسکن‌های مخدر در بین نژادها و قومیت‌ها رو به افزایش است، اما در سال 2014 اعلام شد 71 آمریکایی سفیدپوست از هر یک میلیون نفر براثر مصرف زیاد اوپیوئیدها جان خود را از دست داده است، درصورتیکه این میزان دربین سیاه‌پوستان 33 در هر یک میلیون بوده.
اگر بخواهیم نگاه دقیق‌تری به این نابرابری داشته باشیم می‌بینیم براساس آمار سی‌دی‌سی پزشکان در ایالت آلاباما بیش از سایر همکارانشان در ایالت‌های دیگر کشور مسکن‌های قوی تجویز می‌کنند. هنوز هیچ تحقیقی درباره چگونگی تجویز برمبنای نژاد انجام نگرفته است، اما داده‌های پرداخت‌های مدیکر (برنامه ملی بیمه اجتماعی آمریکا)، برنامه دولتی برای پوشش افراد بالای 65 سال یا دارای برخی ناتوانی‌ها، نشان می‌دهد در همه بخش‌های آلاباما که سیاه‌پوستان در اکثریت هستند به جز یکی میزان تجویز اوپیوئیدها پایین‌تر از متوسط ایالتی است. دست‌کم سه‌چهارم جمعیت ایالت‌هایی که کمترین تجویز اوپیوئیدها در آنها صورت گرفته است، سیاهپوست بوده‌اند.
فقر دلیل اصلی نه رنگ پوست
برخی از بیماران سیاهپوستی که با آنها مصاحبه شده است عقیده دارند دلیل سوءدرمان آنها نه رنگ پوست بلکه فقر و عدم پوشش بیمه است. پیش‌تر مطالعه‌ای در سال 2004 نشان داده بود برنامه جبران خسارت کارگران برای درمان کمردرد کارگران سیاهپوست کمتر می‌پردازد و دوره درمانی برای این افراد صرفنظر از نتیجه، کوتاه‌تر از همکاران سفیدشان است.
محققان این تحقیق عقیده دارند، دلیل این تفاوت معنی‌دار نگاه نژادی به امر درمان است و کیشه‌های ذهنی منفی بر روند تصمیمگیری برای درمان تاثیر می‌گذارند. خانم لوییس می‌گوید بهترین تسکین برای وی حضور در جلسات ده‌هفته‌ای شناخت رفتاری است که تلاش می‌کرد به شرکت‌کنندگان کمک کند تفکرشان را درباره درد تغییر دهند. به گزارش سرپرست ین جلسات گروهی که در جلسات شناخت رفتاری شرکت کرده بودند در مقایسه با گروه کنترل درد و علائم افسردگی کمتری داشتند. اما جلسات تمام شدند و درد شدید روزالین همچنان سر جای خودش است. او فقط با تکیه بر عصایی که از خاله‌اش امانت گرفته است، پایش را روی زمین می‌کشاند.
New York Times
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار