حکایـت بی‌خوابی بر بدن‌های خستـه

به گزارش شفا آنلاین،درحالی‌که کمبود خواب پراکنده ظاهرا یک مسئله مهم محسوب نمی‌شود، اما تاثیر محرومیت از خواب می‌تواند شدید باشد و این تاثیر تا مدت‌ها در فرد باقی بماند. در بدترین حالت، محرومیت از خواب می‌تواند درنهایت باعث مرگ شود. خانم‌تری کریل، یکی از پرستارها و مربیان خواب در شهر ویرجینیا می‌گوید: «ما و اعضای خانواده ما که یک جامعه را تشکیل می‌دهیم هنوز به‌طور کامل از اهمیت خواب آگاه نیستیم.» او می‌گوید: «خواب همراه با تغذیه سالم و ورزش اساس سلامتی خوب را تشکیل می‌دهند.» در حقیقت، خواب، تغذیه سالم و ورزش به حدی با یکدیگر مرتبط و وابسته هستند که هر یک از آن‌ها باید در اولویت قرار بگیرد. اگرچه بیدار ماندن یا بیداری کشیدن به نظر بعضی از افراد شاهکاری است که ارزش جشن گرفتن را دارد، اما بیداری کشیدن بدن شما را در وضعیتی قرار خواهد داد که در ادامه به آن اشاره می‌کنیم.

بیداری 24 ساعته
       اسکات کلی یکی از نیروهای ارتش آمریکا است که 10 سال پیش بازنشسته شد و اکنون به‌عنوان سرباز ذخیره ارتش آمریکا محسوب می‌شود. او به دلیل شغل خود برای دفعات بسیاری بیداری‌های بالای 24 ساعت را تجربه کرد. او می‌گوید: «زمانی که در ارتش بودم بعضی از روزها مجبور بودم که 15 تا 20 ساعت کار کنم و وقتی‌که برای استراحت به چادر خود می‌آمدم دوباره صدای راکت یا موشکی باعث می‌شد که بدون استراحت به کار خود که همان جنگیدن بود برگردم.» ظاهرا آموزش نظامی آقای کلی و محیط پر از آدرنالین باعث می‌شد که او در مرحله اول محرومیت از خواب همچنان هوشیار و متمرکز باقی بماند؛ اما اگر آقای کلی در شرایط عادی حضور داشت، محرومیت از خواب می‌توانست عواقب ناگواری را برای او به بار بیاورد. در سال 2012 در ژورنال بین‌المللی بهداشت محیط‌زیست و پزشکی شغلی تحقیقی منتشر شد که براساس نتایج آن عواقب محرومیت از خواب 24 ساعته برابر با تضعیف شناختی فردی است که میزان الکل بدنش 10/0 درصد است. خانم کریل می‌گوید: «محرومیت از خواب، قضاوت را تحت تاثیر قرار می‌دهد، باعث تضعیف حافظه و مشکلاتی در تصمیم‌گیری می‌شود و به کاهش هماهنگی میان سروچشم منجر می‌شود.محرومیت از خواب همچنین باعث احساساتی‌ترشدن و کاهش توجه و شنوایی می‌شود و خطر مرگ ناشی از یک تصادف مرگبار را افزایش می‌دهد.»

بیداری 36 ساعته
       در این موقعیت است که سلامتی شما در معرض خطر شدید قرار می‌گیرد. خانم کریل می‌گوید می‌توان در این وضعیت سطوح بالایی از نشانه‌های التهاب را در جریان خون یافت که درنهایت موجب بیماری قلبی عروقی و فشارخون بالا می‌شوند. علاوه بر این، هورمون‌های شما تحت تاثیر قرار می‌گیرد و هیجان‌های شما به‌هم‌ریخته می‌شوند. وقتی‌که آقای کلی 36 ساعت را بدون خواب سپری کرد، احساس گیجی می‌کرد انگار که آب بدنش را ازدست‌داده است. علاوه بر این، انگیزه خود را نیز از دست داد. واکنش‌های آقای کلی وابسته به آموزش‌هایش بود و در بعضی از موارد همانند یک هدایت‌گر خودکار کار می‌کرد و زمان زیادی را از دست می‌داد.

بیداری 48 ساعته
       خانم کریل می‌گوید اگر به مدت دو روز تمام بیداری بکشید، بدن شما در واکنش به این بیداری ریز خواب‌هایی (Microsleeps) را تجربه می‌کند. این ریزخواب‌ها به‌مدت نیم ثانیه یا نیم دقیقه طول می‌کشند و وقتی‌که فرد چشم‌های خود را پس‌ازاین ریز خواب‌ها باز می‌کند با گیجی و آشفتگی مواجه می‌شود. او می‌گوید: «شخصی که در حال تجربه کردن ریزخواب‌ها است ناگهان بدون توجه به کاری که در حال انجامش است به خواب می‌رود.» ریز خواب‌ها به‌مانند بیهوشی موقت هستند و فردی که در حال تجربه ریزخواب‌ها است از رخ دادن آنها به‌طور آگاهانه آگاهی ندارد. آقای کلی نیز ریزخواب‌هایی را در طول دوره محرومیت از خواب تجربه کرد. او می‌گوید: «پس از بیداری 48 ساعته ذهن من گاهی از اوقات تبدیل به یک‌چیز خنثی می‌شد و نمی‌توانستم تمرکز کنم.»

بیداری 72 ساعته
       خانم کریل می‌گوید که با بیداری 72 ساعته انتظار کمبود یا نقصان‌های چشمگیری را در تمرکز، انگیزه، ادراک و دیگر فرایندهای ذهنی خود داشته باشید. آقای کلی می‌گوید: «در این حالت حتی گفت‌وگوی ساده نیز تبدل به یک تکلیف شاق می‌شود.» در این زمان ذهن فرد آماده توهم است. آقای کلی می‌گوید که پس از بیداری 72 ساعته یک فرد خیالی را در پشت درختان می‌دیدم که چاقو به دست دارد و در حال آمدن به‌سوی کمپ ما است.

محرومیت از خواب اجباری
       تمام نمونه‌های مربوط به محرومیت از خواب داوطلبانه و عمدی نیستند. بی‌خوابی، قطعی تنفس در خواب، سندرم پاهای بی‌قرار، ترس از شب، خوابگردی و دیگر مشکلات می‌توانند روی خواب شما تاثیر بگذارند. خانم کریل توصیه می‌کند که اگر هر یک از موارد زیر را تجربه کردید فورا به یک متخصص خواب مراجعه کنید:
       احساس خواب‌آلودگی بیش‌ازحد در طول روز
       خرخر کردن، نفس‌نفس زدن یا خفه شدن در طول خواب
       احساس بی‌قراری یا لرزش در پا در طول شب
       تضعیف توانایی در انجام فعالیت‌های روزانه
       تلاش برای بیدار ماندن در زمان‌هایی که فعال نیستید. برای مثال، درحالی‌که پشت چراغ‌راهنما هستید، تلویزیون تماشا می‌کنید، روزنامه یا کتاب می‌خوانید.
       نیاز به نوشیدنی‌های کافئین دار یا شکر برای بیدار ماندن در طول روز
       احساس خستگی یا خواب‌آلودگی به هنگام رانندگی
       نیاز منظم به وسایل کمکی خواب.