از این رو محققین دانشگاه استنفورد آمریکا از نرم افزار ویژه ای برای بیماران اوتیسم استفاده می کنند تا قادر به تشخیص احساسات و طبقه بندی آن باشند.
این نرم افزار با متصل شدن به یک عینک ویژه قادر به تحلیل حالت چهره است و بعد از تشخیص حالت چهره بلافاصله کاربر خود را در مورد آن مطلع می کند.
هدف اصلی از ساخت این عینک، افزایش اعتماد به نفس افراد مبتلا به اوتیسم در تعاملات اجتماعی است.
عینک اوتیسم می تواند به کودکادن آموزش دهد تا متوجه شوند که حالات چهره چه پیامی برای آنها دارد که با تحقق این امر، بیشتر درگیر تعاملات اجتماعی می شوند.
این عینک مخصوص توسط شرکت گوگل طراحی شده است و نرم افزای که به این عینک متصل می شود قادر به تشخیص احساساتی از قبیل خوشحالی، ناراحتی و هیجان در چهره افراد است.
هزینه شیوه «عینک درمانی اوتیسم» برای خانواده ها امکان پذیر است و با آن می توانند در خانه به ارتقاء رفتارهای اجتماعی کودکان خود بپردازند.
گام بعدی محققین آمریکایی، تولید نرم افزاری است که از داده های وسیعی برای درمان بیماران اوتیسم استفاده کند.
