شفا آنلاین>سلامت جنسی>با توجه به سیاست‌های جدید دولت مبنی بر جلوگیری از کاهش فرزندآوری و حفظ و تحکیم بنیان خانواده، تلاش مسئولین بر این امر متمرکز شد که با ترویج فرهنگ فرزندآوری در خانواده‌ها، برای درمان ناباروری در کشور تلاش شود.
به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید هر
چند در مقایسه با سال‌های گذشته پیشرفت زیادی در این امر اتفاق افتاده اما
همچنان درمان این معضل با چالش و بالا بودن هزینه‌های درمان روبرو است.
برای آگاهی بیشتر از شرایط موجود در کشور در زمینه درمان ناباروری با ساغر
صالح‌پور، استاد گروه زنان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و یکی از
بنیانگذاران بخش نازایی و IVF بیمارستان طالقانی به گفت‌وگو نشستیم.با توجه به اینکه 13 سال است در مرکز نازایی بیمارستان طالقانی مشغول به فعالیت هستید، چه تفاوتی را از سال‌های شروع به کار تاکنون شاهد هستید؟
متاسفانه باید بگویم میزان ناباروری بیشتر شده و علت آن هم افزایش سن ازدواج و سن فرزندآوری است که این موضوع نیاز به فرهنگ‌سازی خاص خود دارد. افزایش بیماری‌های مرتبط با محیط و همچنین بیماری‌های رحمی نیز در این مسئله دخیل هستند.
در این میان مسائل شغلی نیز به بروز اختلال در اسپرم منجر شده است زیرا شغل‌ها نیز نسبت به سال‌های گذشته تغییر کرده است. همه این موارد در کنار هم قرار گرفته و باعث افزایش شیوع ناباروری شده است. طبیعی است که در این شرایط میزان مراجعه برای درمان آن نیز افزایش پیدا کرده است؛ اما جای امیدواری است که درمان‌های ناباروری هم ارتقا پیدا کرده و تجهیزات مدرنی برای درمان‌های پیشرفته لاپاراسکوپی اختراع شده است. حفظ باروری در بیماران سرطانی و ژنتیک در ناباروری نیز یکی از مولفه‌هایی است که دستخوش پیشرفت شده است. امروز قادر هستیم بررسی‌های ژنتیکی روی جنین‌ها داشته باشیم و جنین‌های سالم را داشته باشیم.
آیا تمام داروهای مورد نیاز در بازار وجود دارد یا نیازمند واردات هستیم؟
انتظار ما این است که وزارت بهداشت ورود و تولید داروهای داخلی را تسهیل کند. حتی در زمینه داروهای داخلی نیز گاهی اوقات با کمبود مواجه هستیم. خیلی از داروهای خارجی نیز وجود ندارد. این مسئله باید تسهیل شود، چراکه درمان نازایی، درمانی است که باید فردگرا باشد؛ یعنی ممکن است یک دارو روی یک خانم موثر باشد و روی دیگری نه. اگر همه داروها در دسترس باشند، به نفع درمان نازایی است و درصد موفقیت آن را بیشتر می‌کند.
در زمینه درمان ناباروری، داروهای تولید داخل بیشتر جواب می‌دهد یا داروهای خارجی؟
ما از شرکت‌های داخلی نیز استقبال می‌کنیم. شرکت‌های داخلی در بازار رقابت می‌توانند موفق‌تر باشند و اشکالات خود را رفع کنند. به همین دلیل به نظر می‌رسد که اگر بتوانیم در تولید داخل و واردات دارو سهولت ایجاد کنیم، این به نفع بیماران است و از سرگردانی آنها جلوگیری می‌کند.
چه فاکتورهایی در تنظیم دارو برای درمان بیماران موثر است؟
همه فاکتورها از قبیل سن، علت نازایی، نوع دارو، مهارت و تجربه و دقت عمل پزشکی که درمان را انجام می‌دهد؛ همچنین شرایط آزمایشگاه IVF ای که کار جنین شناسی انجام می‌دهد و امکانات تکنولوژیکی که در اختیار دارد نیز موثر است.
گفته می‌شود درمان ناباروری تا 50 درصد به تکنیک‌های آزمایشگاهی بستگی دارد؟ این موضوع صحت دارد؟
خیر؛ نمی‌توان به این صراحت درصد موفقیت را اعلام کرد؛ بلکه موارد زیادی در این زمینه دخیل هستند. تکنولوژی، تکنیک آزمایشگاهی، تجربه جنین‌شناسان و ... از عوامل موثر هستند.
سن باروری یک بازه مشخص دارد یا صرفا عدد آن بر اساس سیاست‌های کلان کشور مشخص می‌شود؟
سیاست‌های کشورها در این زمینه تعیین کننده است و در همه دنیا به این شکل است که اگر هرم جمعیتی اختلال پیدا کند، روی تصمیم‌گیری‌ها تاثیر می‌گذارد. به لحاظ علمی، بعد از سن 35 و به خصوص بعد از 40 سالگی، از آنجا که از تخمک‌های ذخیره قدیمی تخمدان استفاده می‌شود، احتمال اختلال در زمان تقسیم بالا می‌رود و ممکن است فرزندانی که متولد می‌شوند، مبتلا به اختلال کوروموزومی باشند. اما این مسئله به این معنا نیست که زوج‌های جوان به هیچ عنوان با این دست اختلالات مواجه نمی‌شوند. خوشبختانه با پیشرفت‌هایی که در علم طب مادر و جنین ایجاد شده، می‌توان این مسائل را تشخیص داد.
در گذشته امکان تشخیص اینکه جنین یک خانم 40 ساله، مبتلا به سندرم داون هست یا خیر وجود نداشت؛ اما الان و با روش‌های غربالگری موجود، این امکان به وجود آمده است. برخی قوانین نیز وجود دارد که به برخی بیماری‌های جنین، اجازه سقط می‌دهد. در کل وقتی سن از 35 و 40 سال می‌گذرد، ذخایر تخمدانی کاهش پیدا می‌کند و شانس حاملگی کم می‌شود؛ لذا بهتر است که این بازه زمانی توسط زوجین رعایت شود؛ یعنی نباید خانم‌ها تا این اندازه ازدواج خود را به تاخیر بیندازند. این مسئله در مورد آقایان هم صادق است. شاید قبلا توجه زیادی به سن آقایان نمی‌شد اما الان مشخص شده که برای آقایان هم بعد از سن 50 سال بعضی از مشکلات نوزادان و کودکان بیشتر می‌شود.
وقتی تا این حد روی فرزندآوری اصرار می‌شود پس چرا تشکیل صندوق حمایت از زوجین نابارور که در اسفند ماه سال 93 به تصویب رسید، اجرایی نشد؟
شاید صندوق تشکیل نشده باشد، اما همین هزینه‌ای که در اختیار مراکز دانشگاهی قرار داده شده است، به نوعی کارکرد صندوق را دارد. کمااینکه هر یک از مراکز خصوصی و دولتی، تحت نظر یک دانشگاه هستند و هیچ مرکزی مستقل نیست. این مبالغ در اختیار دانشگاه‌ها قرار می‌گیرد تا به زوجین ناباروری است که از بهزیستی و کمیته امداد معرفی می‌شوند، تعلق گیرد. حتی مراکز خصوصی هم می‌توانند دراین طرح شرکت کنند، اما نرخی که در نظر گرفته شده، نرخ دولتی است.
نظرشما
آخرین اخبار