محققان این پژوهش بر این باورند که توانایی بهبود تثبیت میزان کربن در جهت مقابله با چالشهای آینده برای بشر بسیار حیاتی است.
این محققان در جهت ایجاد یک مسیر برای تثبیت کربن، ژنهای حاوی اطلاعات را به ژنوم باکتری متصل کردند.
اگر چه این باکتری آنزیمهای تثبیت کربن تولید میکند، اما موفق به استفاده از دی اکسید کربن برای سنتز قند نمیشود زیرا برای این کار به یک منبع خارجی قند متکی است.
این تیم در جهت یافتن یک راه حل برای این مشکل، مخازنی به نام "chemostats" را طراحی کردند که در آن باکتریها را پرورش داده و به تدریج اشتهای آنها را برای مصرف دیاکسید کربن افزایش دادند.
این شرایط تغییر یافته، باکتری را مجبور میکند تا از مواد فراوانتری در محیط خود استفاده کند.
در زمان سه ماه، این باکتری از دیاکسید کربن برای ایجاد یک بخش قابل توجهی از توده بدنی، از جمله تمام قندهای مورد نیاز برای ایجاد یک سلول استفاده کرد.
پیش بینی این تیم این است که در آینده میتوان از این میکروارگانیسم ها
برای جذب دیاکسید کربن موجود در اتمسفر و تبدیل آن به انرژی ذخیره شده
استفاده کرد.