شفا آنلاین>اجتماعی> مرگ رویا تراژدی کودکان معتاد را یادآوری کرد. کودکانی که از مادرانی معتاد متولد می‌شوند و برای بسیاری از آنها آینده روشن نیست.
به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید اگر بدن نحیفشان
طاقت بیاورد و اوردوز نکنند، کودکی خود را پشت چراغ‌قرمزها و التماس برای
خریدن گل یا پاک‌کردن شیشه ماشین‌ها می‌گذرانند. جوانی و بزرگسالی آنها
شاید از این هم تباه‌تر باشد. رویا نوزادی که چندی پیش در بیمارستانی حوالی
ورامین رهاشده بود و به دلیل وخامت شرایط جسمانی و اوردوز ناشی از اعتیاد
به مواد مخدر و همچنین سوءتغذیه شدید به بیمارستان لقمان منتقل‌شده، دنیا
را ترک کرد شاید تلنگری باشد برای توجه به وضعیت این کودکان. در همان زمان
اما علی، نوزاد دیگری که شرایطی مشابه داشت توانست به حیات خود ادامه دهد و
اکنون تحت سرپرستی بهزیستی قرارداد.نسبت به نوزادان معتاد حساسیتی وجود ندارد
جمعیت دانشجویی امام علی(ع) در نامه‌ای سرگشاده با عنوان «مطالبه مردمی از رئیس‌جمهور درباره لزوم اجرای جدی برنامه‌ها و سازوکارها در رابطه با نوزادان درگیر اعتیاد» موضوع اعتیاد نوزادان را مطرح کرده و از مردم خواسته است با امضای این نامه مطالبه خود را مطرح کنند.
کی‌منش، از اعضای جمعیت امام علی(ع) درباره طرح این موضوع می‌گوید: «نامه‌ای سرگشاده خطاب به دکتر روحانی منتشر کردیم و در این نامه خواستیم که برای ریشه‌کن کردن اعتیاد کودکان برنامه‌ای جامع تدوین شود. جمعیتامام علی(ع) نیز 17 سال است که در این زمینه کار می‌کند و می‌تواند مشاوره‌های لازم را ارائه کند. ما مطمئن هستیم تاکنون بیش از چهار میلیون نفر این درخواست از رئیس‌جمهوری را در شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی دیده‌اند اما جالب است که از 20 خرداد تاکنون تنها 10 هزار امضا جمع شده است. این یعنی جامعه‌ای که نسبت به این مسائل حساسیت ندارد. همه هم یک سوال می‌پرسند گیرم که این یک کودکان را نجات دادیم دیگر کودکان چه می‌شوند؟ ما 10 میلیون کودک معتاد نداریم که مستاصل شویم.»
کی منش که معتقد است هر یک از ما باید به‌اندازه سهم خودمان به این کوکان توجه کنیم، می‌گوید: «یک خانمی که در زندگی شخصی‌اش هم مشکلات بسیاری داشت با کودکی که حدوداً چهار ساله روبه‌رو شده بود که در بالای شهر کار می‌کرد، احتمالاً در معرض اعتیاد هم قرار داشت. این خانم شروع کرد به ارتباط گرفتن با این کودک، ازآنجاکه مددکار هم نبوده اشتباهات بسیاری هم مرتکب شد، غذا و پول به او می‌داد، حتی فریب او را می‌خورد اما در آخر با جمعیتامام علی(ع) تماس گرفت و... و شش ماه از زندگی‌اش هر هفته ساعت‌ها با این کودک صحبت می‌کرد، اما تلاش این خانم موجب شد کودکی که به شیشه ماشین مردم می‌زد و گدایی می‌کرد و بسیاری او را می‌راندند و شاید می‌گفتند به ماشین ما دست نزن و...حالا در یک شبهه خانواده زندگی و از پشت شیشه مغازه برای خودش عروسک انتخاب می‌کند. زندگی این کودک عوض شد. تفاوت علی و رویا هم همین بود. یک جایی یک عامل انسانی یکی از این کودکان را نجات داد.»
او ادامه می‌دهد: «اگر روزی صد نفر با ارگان‌های مربوطه تماس بگیرند و از آنها بپرسند چرا فلان کودک در خیابان کار می‌کند بالاخره آنها نیز مجبور می‌شوند به این مسائل توجه کنند.
یک نفر در ثبت‌احوال به من می‌گفت قبل از اینکه جمعیتامام علی(ع) طرح کودکان بی‌کتاب را که مربوط به کودکان محروم از تحصیل بود، مطرح کند، سالیانه پنج تا شش مراجعه برای کودک بی شناسنامه داشتیم اما از زمانی که جمعیتامام علی(ع) این مسئله را طرح کرده به سالی صد مراجعه افزایش پیدا کرد و همین مسئله موجب شد که این کودکان را در مدرسه ثبت‌نام کنند، هرچند که در مراحل اجرایی آن مشکلات بسیاری وجود دارد. همان زمان وزیر آموزش و پروش هم دستور داد کودکان بی شناسنامه در مدارس ثبت‌نام شوند، هرچند که ممکن است به آنها کارنامه رسمی ندهند. تنها می‌خواهم بگویم اگر مردم نسبت به این مسائل حساسیت پیدا کنند و از مسئولین بخواهند، قطعاً می‌توان برای کودکان معتاد هم کاری کرد.»
کودکان معتاد به حال خود رها شده‌اند
خانم رضایی که در بخش درمان جمعیت دانشجویی امام علی(ع) فعالیت می‌کند، از علی و رویا می‌گوید: «جمعیتامام علی(ع) در مناطق حاشیه‌نشین و محروم فعالیت دارد. در چندین سال اخیر شاهد این مسئله بوده‌ایم که تعداد زیادی از نوزادان از طریق شیر مادر یا در فضای خانه دچار اعتیاد به مواد مخدر شده و در برخی از موارد این موضوع آن‌قدر شدید بوده که دچار اوردوز مواد شده‌اند؛ یعنی اگر کودک در این شرایط به بیمارستان یا مراکز درمانی منتقل نشود، از دست می‌رود. در مورد علی هم که در منطقه رودهن شاهد آن بودیم، اعضای جمعیتامام علی(ع) که برای درس دادن به کودکان در آن منطقه فعالیت می‌کنند متوجه شدند این کودک بیمار است.
علی وقتی به دنیا آمد هم مادری معتاد داشت، اما بیمارستان دماوند کودک را بدون هیچ پیگیری به مادر معتادش سپرده بود. چند ماه گذشت، حال علی بد شد و بچه‌های جمعیت او را به بیمارستان بردند و در بیمارستان مشخص شد کودک دچار اعتیاد به مواد مخدر است. بعدازآن علی به بیمارستان لقمان منتقل شد. تمام مدت هم اعضای جمیعامام علی(ع) مراقب او بودند که خانواده‌اش او را نبرند. بعدازآن هم علی به بهزیستی منتقل شد.»
خانم رضایی درباره رویا توضیح می‌دهد: «همان زمانی که ما روند درمان علی را طی می‌کردیم کودکی به نام رویا به بخش اطفال بیمارستان لقمان منتقل شد، البته کودک مجهول‌الهویه بود و پرستارها اسم او را رویا گذاشتند. یکی از پرستارها می‌گفت رویا چهار ماهه است. رویا سوءتغذیه شدید داشت و دچار اوردوز مواد مخدر شده بود. سوءتغذیه رویا به‌گونه‌ای بود که هیچ بچه‌ای را با آن حال‌وروز ندیده بودیم. هیچ همراهی نداشت و بیمارستان هم برای او هیچ همراهی در نظر نگرفته بود، بهزیستی هم گفت چون تحت سرپرستی آنها قرار ندارد نمی‌توانند برای رویا همراه بفرستند. روزهای اول رویا حتی نمی‌توانست شیر بمکد. رگ توی دست‌های او پیدا نمی‌شد، سرش زخم بود و...اما بهتر شده بود و قرار بود از بیمارستان مرخص شود که به دلیل ایست قلبی فوت کرد.»
رضایی درباره وضعیت کودکان معتاد می‌گوید «متاسفانه در بیمارستان‌ها وقتی مادری معتاد است و نوزادش به دنیا می‌آید آن را رها می‌کند، به بهزیستی یا اورژانس اجتماعی اطلاع نمی‌دهند. از سویی بیمارستان‌های ما درمان اعتیاد کودک را انجام نمی‌دهند، تنها بیمارستان لقمان در این زمینه فعالیت می‌کند آن هم درصورتی‌که کودک دچار اوردوز مواد شود. یعنی تنها زمانی که وضعیت کودک اورژانسی است بیمارستان او را پذیرش می‌کند و وزارت بهداشت هم می‌گوید برای این منظور سازوکاری وجود ندارد.
باید کمپ‌هایی برای ترک اعتیاد کودکان وجود داشته باشد چون در حال حاضر حتی کودکان را به کمپ‌های ترک اعتیاد بزرگسالان می‌برند که برای این کودکان عواقب بدتری دارد. اگر به آن کمپ‌ها نروند برای آنها خیلی بهتر است. از سویی کمپ ترک اعتیاد برای مادران معتاد باردار وجود ندارد و اگر کمپی بداند زنی معتاد باردار است او را پذیرش نمی‌کند. در مناطقی مانند فرحزاد و شوش به دلیل اینکه مصرف مواد صنعتی وجود دارد و این مواد هم میل جنسی را افزایش می‌دهد و تعدادی از خانواده‌ها به دلیل فقر مالی و فرهنگی کودک خود را منبع درآمد می‌بینند و با نوزاد سر چهار راه می‌روند یا می‌خواهند نوزاد را بفروشند، آسیب‌ها افزایش پیداکرده است.»
44 درصد کودکان معتاد با شیر مادر مبتلا شده‌اند
جمعیت دانشجویی امام علی(ع) در سال 93 تحقیقی در مورد 116 کودک معتاد از استان‌های مختلف انجام داده است. نتیجه این مطالعه که بیشتر روی کودکانی انجام‌شده که در حاشیه‌ها و مناطق محروم زندگی می‌کنند، نشان داده است در مورد سن مصرف مواد در این کودکان فراوانی زیادی در سن زیر دو سال و فراوانی دیگری هم در سن 7 تا 8 سال وجود. نیمی از این کودکان اوراق هویت نداشته‌اند. حدود 36 درصد از این کودکان به مدرسه نرفته بودند، 20 درصد ترک تحصیل‌کرده بودند و 13 در حال تحصیل بودند درحالی‌که 31 درصد این کودکان به سن مدرسه نرسیده بودند و زیر 7 سال سن داشتند. یکی از دلایلی که موجب شده بود این کودکان به مدرسه نروند نداشتن اوراق هویت و عدم اهمیت داشتن آن برای خانواده این کودکان بوده است؛ همچنین مشکلات مالی و ازدواج زودهنگام نیز ازجمله ترک تحصیل این کودکان است.
بسیاری تصور می‌کنند اکثر کودکان معتاد ا افغان هستند اما در تحقیقی که جمعیتامام علی(ع) انجام داده است مشخص‌شده 24 درصد کودکان افغان و دیگران از قومیت‌های مختلف ایرانی هستند. 67 درصد آنها کودکان کار بوده‌اند و 33 در هم کار نمی‌کرده‌اند.
در میان 33 درصدی که کار نمی‌کرده‌اند، برخی از آنها به علت اعتیاد توانایی کار کردن را نداشته‌اند. یکی از مسائلی که موردتوجه مطالعه انجام‌شده قرارگرفته این مسئله بوده است که اولین مصرف کجا و چطور صورت می‌گیرد. نتیجه تحقیق نشان می‌دهد بیشترین خاستگاه اعتیاد کودکان خانواده است به این شکل که تنها 44 درصد کودکان به علل شیر مادر و از نوزادی مبتلابه اعتیاد شده‌اند و 35 درصد از آنها نیز به علت اینکه خانواده معتاد داشته‌اند مواد مصرف کرده‌اند. در این میان 10 درصد نیز از طریق دوستان خود دچار اعتیاد شده‌اند. این تحقیق همچنین نشان می‌دهد 54 درصد این کودکان به‌اجبار به اعتیاد کشیده شده‌اند، الگو گرفتن، کنجکاوی و تشویق دوستان نیز ازجمله دیگر عواملی است که این کودکان را به سمت اعتیاد سوق می‌دهد.
نظرشما
آخرین اخبار