شفا آنلاین>حوادث پزشکی> تلاش برای به رقابت واداشتن بانوان به داشتن ظاهر زیباتر با نمایش شوهای تلویزیونی با موضوع جراحی‌های زیبایی تازگی ندارد.
به گزارش شفا آنلاین،در سال 1924 آگهی
تبلیغاتی در روزنامه «دیلی میرور» نیویورک چاپ شد که بانوان را به رقابت
فرا می‌خواند. نکته جالب این بود که رقابت برای انتخاب نازیباترین زن جوان
انجام می‌شد و جایزه آن یک عمل جراحی پلاستیک رایگان بود.تاریخچه‌ای بس طولانی
با وجود اینکه جراحی زیبایی، پدیده‌ای متعلق به دنیای مدرن به‌نظر می‌آید، تاریخچه‌ای بس طولانی دارد. خاستگاه این جراحی ریشه در تصحیح ازریخت‌افتادگی ناشی از ابتلا به بیماری سیفلیس دارد. «بانی بری» جامعه‌شناس در تحقیقات خود در زمینه ارتباط زیبایی و تبعیضات اجتماعی و تعصب، دریافته که بیش از نیمی از آمریکاییان از ظاهر خود احساس رضایت نمی‌کنند. «بری» این حس نارضایی را ناشی از تصویری می‌داند که رسانه‌های اجتماعی از ظاهر برتر ارائه می‌دهند؛ اما مدت‌ها پیش از ترویج رسانه‌ای این تصویر تحمیلی و فقدان به‌کارگیری روش‌های بیهوشی واستفاده از مواد ضدعفونی کننده در عمل‌های جراحی، کم نبودند کسانی‌که با آرزوی داشتن صورت یا اندامی ایده‌آل خود را به تیغ جراحان می‌سپردند.
نخستین جراحی‌های زیبایی ثبت شده متعلق به قرن شانزدهم و در اروپا و انگلستان است. در عصر «تودور» در اروپا، داشتن صورت ازریخت‌افتاده دلالت بر داشتن سیرت نابکار بود، ازاین‌رو صنف سلمانی - جراح پا به عرصه وجود گذاشت. با در نظر گرفتن درد و خطرات جانی که هرگونه عمل جراحی در آن زمان به همراه داشت، جراحی زیبایی محدود می‌شد به بازساخت بینی از شکل افتاده بر اثر ضربه یا بیماری سیفلیس که بارها در اروپای آن زمان فراگیر شده بود. انجام نخستین پیوند پایه‌دار
(pedicle flap grafts) برای ترمیم بینی در قرن 16 انجام شد. قطعه‌ای از پوست پیشانی بیمار برداشته و به بینی وی بخیه زده می‌شد. روش دیگر، طبق اسناد مصور به‌جا مانده، بخیه بخشی از پوست زیر بازوی بیمار بدون جدا شدن پایه پوست، از بازو به بینی بود. نکته ناخوشایند این روش ثابت شدن دست روی سر تا زمان تکمیل فرآیند جوش‌خوردگی بود، پس از آن پایه پوست پیوند زده شده از بازو بریده می‌شد. با وجود اینکه تغییر شکل صورت سبب انزوای اجتماعی فرد می‌شد و او را به تلاشی نومیدانه برای رفع آن وامی‌داشت، مادامی که جراحی زیبایی با خطر جانی همراه بود، کمتر کسی خطر آن را می‌پذیرفت.
در سال 1846 «ویلیام مورتون» بیمار را با اتر بیهوش کرد و نخستین عمل جراحی بدون درد را به انجام رساند. استفاده از اتر بدون پروتوکل انجام می‌شد و در بعضی موارد به علت اوردوز شدن، بیمار در بیهوشی جان می‌سپرد. دومین مانع انجام عمل جراحی، یعنی عفونت، با استفاده از مواد ضدعفونی کننده در سال 1860 توسط ژوزف لیستر، برداشته شد. با پیشرفت روش‌های بیهوشی و کاهش خطر آن از دهه 1880 به بعد، افراد بیشتری با امید به داشتن صورتی زیباتر تن به جراحی می‌دادند. سال 1901 شرکت «درما فیچرال» آگهی ترمیم بینی‌های خمیده یا قوزدار، گوش‌های بزرگ و رفع چین و چروک را توسط جراحی در روزنامه انگلیسی جهان پوشاک منتشرکرد. در سال 1908 چندین پرونده شکایت از شرکت فوق در دادگاه وجود داشت. در این پرونده‌ها گفته شده بود که موم مذاب به اطراف بینی تزریق شده و قبل از منجمد شدن آن به اصطلاح جراح سعی به ایجاد شکل مطلوب آن روی بینی کرده است. پس از مدتی موم جابه‌جا می‌شد یا ایجاد سرطان می‌کرد. در آستانه قرن بیستم چاپ چنین آگهی‌هایی در مجلات بانوان مرسوم نبود ولی پس از آن تبلیغ جراحی اندام، رفع غبغب، چانه و رفع چین و چروک به تدریج رایج شد. تعدد چنین آگهی‌هایی در روزنامه‌ها و مجلات نشان از مقبولیت عام آن دارد ولی برای مواد آرایشی مثل رژ لب و خط چشم تبلیغ مرسوم نبود و در صورت تبلیغ، روی جنبه طبیعی بودن آن خیلی تاکید می‌شد. در آن زمان آرایش، رنگ‌آمیزی مصنوعی انگاشته می‌شد.
جهت جراحی‌های زیبایی رو به کدام سو است؟
با آغاز مهاجرپذیری از نقاط مختلف جهان در آمریکا و اختلاط قومیتی، جراحی زیبایی رویکردی همراه با تبعیض نژادی یافت. نژاد سفید باید بی‌عیب و نقص می‌بود. گذشته از انگیزه‌های ایجاد شده و توسعه جراحی زیبایی، بزرگ‌ترین جهش در جهت پذیرفته شدن این اعمال، مرهون کار «جان اورلاندو روئه» در سال‌های1880 است. این جراح حلق وبینی روش جراحی را از داخل برای بینی ابداع کرد. بدین ترتیب آثار بخیه و اسکار روی بینی فرد، انجام عمل زیبایی را لو نمی‌داد. بیماران نمی‌خواستند کسی از تغییر شکل بینی آنان باخبر شود.
رویکرد و جهت جراحی‌های زیبایی با گذر زمان و تغییر استانداردهای زیبایی تفاوت می‌یابد و گاهی کاملا جهت معکوس پیدا می‌کند. در امر جراحی پستان تا سال‌های 1950 تنها عمل‌های کوچک‌سازی به ثبت رسیده، ولی اکنون مشاهده می‌شود که این اعمال تنها در جهت افزایش اندازه این عضو انجام می‌گیرد تا آنجا که طبق آمار ثبت شده در سال 2015، تعداد 627165 زن آمریکایی پروتز پستان گذاشته‌اند.
سال گذشته، صدمین سالگرد جراحی زیبایی و ترمیمی شمرده می‌شد. علی‌رغم 4 قرن تاریخچه، شروع رسمی عصرجراحی پلاستیک را با نام دکتر «هارولد گیلیس» پیوند داده‌اند. این پزشک نیوزیلندی روش‌های جراحی ترمیمی را برای سربازان جنگ جهانی اول که در جبهه دچار آسیب صورت شده بودند، با موفقیت اجرا کرد.ایندیپندنت
نظرشما
آخرین اخبار