پیش
از تولید مکملهای غذایی، بشر برای تامین مواد مورد نیاز خود تنها به
خوراکیها وابسته بود. برای مثال منابع تامین ویتامین A، شیر، تخم مرغ،
جگرو سبزیجات سبز است. ویتامین C بوفور در مرکبات و سبزیجات با رنگ سبز
تیره یافت میشود وکلسیم نیز در ماست، شیر، پنیرو پنیر غنی شده سویا به
میزان زیادی موجود است. یک رژیم غذایی متعادل بایست تمامی نیاز ما را به
ویتامین و مواد معدنی برآورده سازد. تنها در صورتیکه بدن ما دچار کمبود
ویتامین شود وتغذیه این کمبود را جبران نکند، به مصرف مکمل نیاز داریم.
مکملها
به دو دسته محلول در آب و محلول در چربی تقسیم میشوند. مازاد مقدار مورد
نیاز بدن ازویتامینهای محلول در آب به راحتی دفع میشوند اما ویتامین
محلول در چربی اضافه در بافتهای بدن ذخیره میشود. تجمع بیش از اندازه این
نوع ویتامینها در بدن در طول زمان، آسیب جدی به سلامت وارد میکند. کمیته
عالی غذا و ارزش مواد غذایی با تعریف RDA (RECOMMANDED DAILY ALLOWENCE)
میزان مناسب مصرف روزانه مکملها را که برای بدن زیانآور نباشد، تعریف
کرده است. در صورت عبور از حد مجاز RDA، بدن مقدار اضافه را دفع یا در
بافتها ذخیره میکند. در صورتیکه با مصرف مکمل بیش از 100 درصد RDA به بدن
وارد شود، جذب و هضم آن با مشکل روبرو میشود. از اینرو عجولانه تصمیم
نگیرید و بدون مشورت با پزشک خانواده خود مولتیویتامین مصرف نکنید زیرا
شواهد بدست آمده بسیار متناقض هستند. رعایت یک رژیم غذایی سالم شامل
پروتئین، غلات کامل وسبزیجات سبز رنگ بسیار مفیدتر و کمعوارضتر ازمصرف
مکملها است.سپید