تا کنون در مورد اهداء عضو فکر کرده‌اید؟

 به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید آیا تا کنون در مورد اهداء عضو فکر کرده‌اید؟ تصمیم‌گیری در مورد اهداء عضو موضوعی کاملا خصوصی و شخصی است. شما می‌توانید در هر مرحله از زندگی تصمیم خود را تغییر دهید. این نوشتار جهت یاری رساندن به شما در پاسخگویی به سوالات شایعی است که در این زمینه پرسیده می‌‌شوند.

       اگر شما تصمیم به اهداء عضو پس از مرگ دارید، مناسب است خانواده خود را نیز از این تصمیم آگاه کنید.اهدا کنندگان عضو معمولا افرادی هستند که دچار مرگ مغزی شده اند. مرگ مغزی توسط متخصصین و پزشکانی اعلام می‌شود که عضو کادر درمانی و عضو گروه پیوند نیستند. تصادفات رانندگی، وارد آمدن ضربه شدید به سر، سقوط از ارتفاع، غرق شدن در آب، مسمومیت‌ها، خونریزی‌های داخلی مغز و همچنین سکته مغزی از علل مرگ مغزی هستند. چه بسا قربانی بعدی یکی از ما باشیم در حالی که تنها راه ادامه حیات برای بیماران مبتلا به نارسایی پیشرفته قلب، ریه و کبد، پیوند اعضا است و بدین ترتیب افراد دیگری از همنوعان ما می‌توانند بعد از مرگ ما با عضو اهدایی ما به حیات خود ادامه داده و شادی‌بخش خانواده‌های خود باشند. همچنین بهترین درمان برای بسیاری از بیماران با نارسایی پیشرفته کلیه، پیوند کلیه است.

       اکثر مراجع عظام تقلید،‌ اهداء عضو و پیوند به بیماران نیازمند را جایز شمرده‌اند.

       بسیار مهم است که نزدیکان نیز در جریان این امر خداپسندانه قرار گیرند تا در زمان فوت فرد در خصوص اهدای عضو غافلگیر نشوند و آن را مصیبتی افزون بر از دست دادن عزیز خود ندانند ،چرا که بنا بر قانون جمهوری اسلامی ایران و اکثریت کشورهای جهان برای اهدای عضو رضایت اولیای دم ضروری است و حتی علی‌رغم داشتن کارت اهدای عضو، در صورت عدم رضایت اولیای دم، اهدای عضو صورت نخواهد گرفت. کارت اهدای عضو نشان‌دهنده آرزوی قلبی فرد در مورد اهدای اعضای بدن خویش است و همین امر می‌تواند با نشان دادن خواسته فرد به اولیای دم خود تصمیم‌گیری را برای آنها در آن زمان حیاتی آسان‌تر کند و ضمنا این کارت می‌تواند جنبه فرهنگ‌سازی نیز داشته باشد. اعضای قابل اهدا شامل قلب، ریه‌ها، کبد، روده‌ها، لوزالمعده و کلیه‌ها هستند. علاوه بر این اعضا، برخی از بافت‌های بدن نیز قابل پیوند هستند. با اهدای قرنیه می‌توان بینایی را به فردی که دچار صدمه شدید به چشم شده بازگرداند. تاندون و غضروف باعث بازسازی اعضای آسیب دیده مربوطه می‌شوند. پیوند استخوان می‌تواند مانع قطع عضو در سرطان استخوان شود. دریچه قلب برای کودکان با بیماری مادرزادی دریچه‌ای و بزرگسالان با دریچه آسیب‌دیده به کار می‌رود. پیوند پوست نجات‌بخش بیماران با سوختگی شدید است. پیوند مغز استخوان تنها درمان ممکن در بعضی از سرطان‌های خون است. برخلاف عضو، بافت می‌تواند تا 24 یا حتی 48 ساعت بعد از مرگ فرد اهدا شود و حتی می‌توان آن را برای مدت‌های طولانی ذخیره کرد. بعد از مرگ کامل به صورت طبیعی تا 48 ساعت نسوجی مانند قرنیه، دریچه قلب، استخوان و تاندون قابل اهدا هستند. در زیر و چند شماره آینده، به مطالبی خواهیم پرداخت که قصد دارند به شایعاتی در زمینه اهدای عضو پس از مرگ مغزی پایان دهند.

        شایعه می‌گوید: اگر پزشکان تیم اورژانس بدانند شما می‌توانید دهنده عضو پیوندی باشید، تلاش موثری برای حفظ جان شما نخواهند کرد.

       واقعیت می‌گوید اگر شما دچار بیماری یا سانحه‌ای شوید، آنچه در درجه اول اهمیت قرار دارد، حفظ جان شماست و در زمان حادثه، تمام اقداماتی که برای حفظ جان بیمار لازم است، انجام خواهد شد. امکان اهدای عضو فقط زمانی در نظر گرفته خواهد شد که دیگر هیچ اقدام نجات‌بخشی امکان‌پذیر نبوده و مرگ مغزی تایید شده باشد. همچنین باید متذکر شد که تیم پزشکان مراقبت کننده کاملا مستقل از تیم پیوند عضو هستند. مسئله اهدای عضو در صورت بروز شواهد و تائید مرگ مغزی مطرح می‌شود و در بیشتر کشورهای دنیا از جمله در ایران کسب رضایت قانونی از خانواده متوفی ضروری است.
 واحد پیوند بیمارستان دکتر مسیح دانشوری