آیـا مـرده‌هـا زنـده می‌شـونـد؟

به گزارش شفا آنلاین،یک شرکت زیست‌فناوری در آمریکا، مجوز اخلاقی استفاده از ۲۰ بیمار را که از نظر بالینی دچار مرگ ناشی از آسیب ضربه‌مغزی شده‌اند، برای بررسی امکان زنده کردن بخش‌هایی از دستگاه عصبی مرکزی آنها به دست آورده است.

       پژوهشگران مجموعه‌ای از درمان‌ها شامل تزریق سلول‌های بنیادی و پپتیدهای مختلف به مغز و همچنین لیزر درمانی و روش‌های تحریک عصب را که نشان داده شده بیماران را از کما خارج می‌کنند، به کار خواهند گرفت.

       شرکت‌کنندگان در این کارآزمایی دارای گواهی مرگ تاییدشده هستند و تنها از طریق دستگاه حفظ علائم حیاتی، زنده نگه داشته می‌شوند. آن‌ها به مدت چند ماه با استفاده از تجهیزات تصویربرداری مغزی ارزیابی خواهند شد. محققان به دنبال نشانه‌هایی از احیا به‌ویژه در بخش فوقانی نخاع هستند که پایین‌ترین قسمت ساقه مغز و کنترل‌کننده غیرارادی تنفس و ضربان قلب است. این گروه عقیده دارند که سلول‌های ساقه مغز در نتیجه تاثیرات بافت اطراف خود، قادر به پاک کردن تاریخچه خود و شروع دوباره زندگی هستند،‌ شبیه به فرآیند رشد مجدد اندام‌ها که در قلمرو حیوانات و موجوداتی مانند سمندر دیده می‌شود.

       ایرا پاستور، مدیرعامل شرکت بیوکوارک می‌گوید: «این اولین کارآزمایی در نوع خود به شمار می‌رود و گامی دیگر در جهت وارونه‌سازی روند مرگ در طول عمرمان خواهد بود. امیدواریم که به‌سرعت کار روی احیای این بیماران آغاز شود. اکنون در بیمارستان به دنبال شناسایی خانواده‌هایی هستیم که امکان دارد از نظر مذهبی یا پزشکی، مانع اهدای عضو شوند. ما برای انجام چنین ابتکار پیچیده‌ای در بیماران دارای سایر اختلالات شدید هوشیاری، ابزارهای احیاکننده زیستی را با دیگر دستگاه‌های پزشکی موجود که به‌طور معمول برای تحریک دستگاه عصبی مرکزی استفاده می‌شوند، ترکیب کرده‌ایم. این امیدواری وجود دارد که طی دو تا سه ماه نخست، نتایج را مشاهده کنیم.»

       پروژه ReAnima به‌تازگی در هند مجوز خود را دریافت کرده است و این گروه قصد دارند بلافاصله شروع به احیای بیماران کنند. مرحله اول این برنامه در بیمارستان آنوپام در رودراپور هند انجام خواهد شد. در طول مدت ۶ هفته، پپتیدها به‌صورت روزانه و سلول‌های بنیادی هفته‌ای دو بار از طریق یک پمپ به نخاع وارد می‌شوند. مرگ مغزی زمانی اتفاق می‌افتد که ساقه مغز هیچ عملکردی ندارد و به طور دائمی توانایی هوشیاری و ظرفیت تنفس را از دست داده است.

       بااین‌حال گرچه افراد دچار مرگ مغزی از لحاظ فنی دیگر زنده نیستند، بدن آنها می‌تواند اغلب گردش خون، هضم غذا، دفع مواد زائد، تعادل هورمونی، رشد، بلوغ جنسی، ترمیم زخم، تب کردن و زایمان را حفظ کند.

       مطالعات اخیر نیز نشان می‌دهند که اندکی فعالیت الکتریکی و جریان خون همچنان پس از مرگ سلول مغزی باقی می‌ماند که البته برای عملکرد تمام بدن کافی نیست. درحالی‌که انسان فاقد توانایی احیای دستگاه عصبی مرکزی است، بسیاری از گونه‌های غیرانسانی مثل دوزیستان و برخی ماهی‌ها می‌توانند حتی پس از یک ضربه مرگبار، بخش قابل‌توجهی از مغز و ساقه مغزی خود را مرمت، بازسازی و نوسازی کنند. نتایج این مطالعه، ارتباط مهمی با توسعه درمان‌های آینده برای سایر اختلالات شدید هوشیاری مانند کما و بیماری‌های آلزایمر و پارکینسون دارد.سپید
Telegraph