شفا آنلاین>سلامت> متاسفانه، تست بیولوژیک سادهای که مخصوص بیماری آلزایمر باشد و پزشکان بتوانند از آنها استفاده کنند، وجود ندارد، به همین دلیل همه گزینههای تشخیصی هم به گونهای طراحی شدهاند تا دیگر علل زوال عقل را بررسی کنند و اگر موردی را نیافتند، بیماری آلزایمر به عنوان علت دمانس در فرد مبتلا تائید میشود.
به گزارش
شفا آنلاین،؛ یک
تست ژنتیکی ممکن است در بعضی شرایط، احتمال آن را که فردی مبتلا به بیماری
آلزایمر باشد یا آنکه ممکن است در آینده به آن مبتلا شود نشان دهد، اما
همین تست هم چالشهای زیادی دارد و کاملا هم قابل اعتماد نیست. ژن شناخته
شدهای به نام APOE-e4 با شانس بیشتر ابتلا به آلزایمر در افراد بالای 55
سال همراه است.
سوالات
مربوط به تستهای بیولوژیکال آینده به شدت از سوی محققان در حال بررسی
است. از سرنخهای بسیاری از جمله
تغییرات بیولوژیکی در مغز بهوسیله محققان
پردهبرداری شده، البته این تحقیقات بیشتر روی بافتهای مغزی است که پس از
فوت بیمار از آن گرفته میشود. این مورد و دیگر انواع تحقیقات ممکن است در
آینده منجر به ابداع تستهایی شوند تا بیومارکرهای جدید اندازهگیری شوند.
تستهای ژنتیکی ممکن است در آینده گزینه واقعبینانهتری باشند، چراکه
محققان با کشف ارتباطهای ژنتیکی جدید، ارتباطهای قابل اعتمادی را پیدا
میکنند. البته تستهای ژنتیکی همیشه ایدهای نیست که از آن استقبال شود.
مثلا انجمن آلزایمر معتقد است تست APOE-e4 نباید بهصورت روتین انجام شود
تا برچسبی روی بیماران زده نشود و مشکلات بعدی ظهور نکنند.
در
مطالعات تحقیقاتی، هرگونه نتایج ژنتیکی که به عنوان شاخصهای بیماری
استفاده میشوند، نباید ابزاری برای شناسایی افرادی باشد که ناشناخته
ماندهاند.
درمان و پیشگیری تا
به امروز، درمان قطعی شناخته شدهای برای بیماری آلزایمر به دست نیامده و
مرگ سلولهای مغزی در دمانس نمیتواند متوقف یا معکوس شود. با این حال،
داشتن پشتوانه بیشتر برای مداخلات درمانی جهت کمک به افرادی که با آلزایمر
زندگی میکنند، بیشتر امکانپذیر است.
انجمن آلزایمر موارد زیر را به عنوان اجزای اصلی مراقبت از دمانس معرفی کرده است:
مدیریت موثر هر وضعیتی که همراه با آلزایمر رخ میدهند.
فعالیتها یا برنامههای بزرگسالان در مراکز مراقبت از بزرگسالان
حمایت از گروهها و خدمات.
همزمان
با بهبود تحقیقات برای پیشگیری و درمان، اهداف برنامههای درمانی شامل
انجام اقداماتی برای مداخلات زیر است:
ارتقای کیفیت و اثربخشی مراقبت،
گستردهتر کردن حمایتها از افراد مبتلا به آلزایمر و خانوادههای آنها،
ارتقاء آگاهی و تعامل عمومی.
درمان دارویی در
حال حاضر، داروهای تعدیل کننده بیماری برای بیماری آلزایمر وجود ندارد،
اما بعضی گزینهها میتوانند علایم آن را کاهش داده و به بهبود کیفیت زندگی
افراد کمک کنند. 4 دارو در یک کلاس دارویی به نام مهارکنندههای
کولیناستراز وجود دارند که برای بهبود علایم بیماری تائید شدهاند:
دونپزیل، آلانتامین، ریواستیگمین و تاکرین.
نوع
متفاوتی از دارو با نام ممانتین نیز ممکن است استفاده شود، به تنهایی یا
همراه با یکی از داروهایی که در بالا به آنها اشاره شد.
دیگر درمانها مانند
دیگر انواع دمانس و بیماریهای تخریب کننده سیستم عصبی، قسمت عمدهای از
درمان بیماران مبتلا به آلزایمر بر عهده افراد متخصصی است که به ارتقا و
بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آلزایمر کمک میکنند، زیرا به تدریج
نیازهای این افراد افزایش یافته و استقلال آنها کاهش مییابد.
پیشگیری تحقیقات
بسیار زیادی در زمینه شناسایی عوامل خطر بیماری آلزایمر انجام شده،
بنابراین احتمال دارد معیارهای سبک زندگی در این میان دخیل بوده و به کاهش
خطر ابتلا به بیماری و لذت بردن از زندگی سالمتر کمک میکنند. این عوامل
عبارتند از سلامت قلب، رژیم غذایی، ورزش و نگاه داشتن مغز در حال فعالیت.
آخرین پیشرفتها در تشخیص و درمان بیماری آلزایمر
مطالعه کوچکی که نتایج آن حدود 2 سال پیش منتشر شد، نشان داد تفاوت جالبی
در حس بویایی افراد مبتلا به آلزایمر و انواع دیگر دمانس در مورد کره بادام
زمینی وجود دارد.
نتایج یک مطالعه جدید حاکی از آن است که شانس یک فرد در ابتلا به بیماری
آلزایمر شاید از راه یک تست ساده بزاقی قابل شناسایی باشد.
تیمی از محققین کینگز کالج لندن در انگلستان اعلام کردند اثر ژنی را پیدا
کردهاند که میتواند بروز وضعیتهایی را مانند بیماری آلزایمر، سالها پیش
از آنکه علایم خود را نشان دهند، تشخیص دهد.
تغییرات در خلق و خو و خوشمشربی ممکن است شاخص اولیه زوال عقل باشد:
براساس تحقیقات جدید، تغییر قابل توجه در آنچه باعث خنده شما میشود، ممکن
است نشانه خوبی برای سلامت شناختی نباشد. درواقع، علامت زودهنگامی باشد از
بروز زوال عقل.
تغییرات مغزی مرتبط با آلزایمر حدود 2 دهه قبل از بروز علایم رخ میدهند:
تغییرات التهابی مغز که مرتبط با بیماری آلزایمر است میتواند حدود 20 سال
پیش از آنکه علایم رخ میدهند، خود را نشان دهند. این یافتهها میتواند
راه را برای مداخلات زودهنگامی که پیشرفت بیماری را متوقف میکند، بینجامد.
سرنخ درمان آلزایمر در التهاب مغز نهفته است: تا همین اواخر، دانشمندان
فکر میکردند بیماری آلزایمر سیستم ایمنی بدن را مختل میکند، اما یک
مطالعه جدید روی موشها نشان داده التهاب در مغز میتواند باعث بروز بیماری
آلزایمر شود. این نتایج پیشنهاد میکنند بلوک کردن پروتئینی که سیستم
ایمنی را تنظیم میکند، میتواند راهی برای متوقف کردن بیماری تخریبی مغز
باشد.سپید
Medica- News Today