پرستاران ما چقدر در زمینه نگهداری از بیمار قلبی، توانمند هستند؟
به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید چالشی
که در حال حاضر در مقوله پرستاری با آن مواجه هستیم، این است که پرستارانی
که در بخش بالین کار میکنند، چه در مقطع کارشناسی و چه در مقطع کارشناسی
ارشد، توانمندی مراقبتهای خاص از بیماران بستری در سیسییو یا بیماری که
پیوند قلب شده را ندارند. این چالش به این معنا است که پرستار میگوید،
دوره های آیسییو، سیسییو و مراقبتهای ویژه را گذارنده و مدرک انجمن
قلب را دارم، اما عملا در مراقبت از بیمار بدحال ضعف دارند و نکات کلیدی که
باید در مراقبت از بیمار بدانند را در کاربرد آموختهها بلد نیستند.
توانمند نبودن اکثر پرستاران از کجاست؟
این
چالش باید از برنامههای آموزشی و کیفیت آن در سطح دانشگاه مورد بررسی
قرار گیرد. اساتید باید در آموزش پرستاران بر نکات آموزشی و کاربردی تاکید
بیشتری داشته باشند تا این آموزشها برای پرستار نهادینه شود. اینکه چه
اقداماتی انجام دهیم، تا پرستار توانمندی شویم، مهم است. توانمندی چه در
مهارتهای عملی و چه در اطلاعات و مدیریت وظایف محوله.
پرستار متخصص چه وظایفی برعهده دارد؟
یک
پرستار باید به موقع تشخیص دهد که بیمار نیاز به پزشک، یا انجام آزمایش
دارد. مثلا وقتی بیمار دچار عارضه دارویی میشود، پرستاری که اولین خط
درمان است، بر بالین وی حاضر شود. اینها اهمیت حضور یک پرستار بالین در
مواجهه با بیمار نارسای قلبی یا پیوندی را بیان میکند. بیمار قلبی، دارو
مصرف میکند، عارضهها و واکنشهای دارویی که بیمار از خود نشان میدهد،
مهم است. بسیاری از این واکنشها، حساسیت دارویی است و امکان سوق بیمار را
به سمت مرگ زیاد میکند. بنابراین پرستار باید همیشه مراقب واکنشهای
غیرعادی باشد.
او باید درصورت بروز حساسیت دارویی گروه فارماکولوژی
بیمارستان را در جریان بگذارد. از طرف دیگر امکان خطای دارویی هم هست. چیزی
که در بیمارستانها اتفاق میافتد. پیوند قلب، آخرین خط درمان بیماران
نارسایی قلبی است. پرستار پیوند، با بیماری مواجه است که نبض زندگیاش
ناکوک است. عمل پیوند، یک کار تیمی است.
در راس این تیم یک پرستار قرار دارد که باید با تمام متخصصان هماهنگ باشد، اگر بیمار تب کند، متخصص عفونی حاضرشود، اگر بیمار دچار خونریزی شده، جراح داخلی و چنانچه ریه بیمار دچار مشکل شده، متخصص ریه را باخبر کند. در مقوله پرستاری کمبود نیروی انسانی کارآمد، توانمند و متخصص معضل اصلی محسوب میشود. نکاتی که در نگهداری بیمار نارسای قلبی یا پیوندی در کتابها نوشته شده است، تا وقتی به مرحله اجرا و عملیاتی درنیاید، فایدهای ندارد. پرستاران بخش پیوند، بعداز پزشک مهمترین نقش را در حیات و بهبودی بیمار بازی میکنند. نارساییهای قلبی، بیماری نیست، بلکه سندرم است. نگهداری و مراقبت از سندرمها نیاز به آموزش تخصصی و توجه ویژه دارد.
این بیماری سن ندارد، ممکن است، کودکی که تازه
متولد شده تا فرد سالمند را درگیر کند. بعضی کودکان تازه متولد شده، به
صورت ژنتیکی دچار عارضه قلبی هستند. کودکانی که در اثر سرماخوردگی ویروسی
مبتلا به نارسایی قلب میشوند، و فردی که در اثر چاقی و رعایت نکردن رژیم
غذایی در طول زمان مبتلا به نارسایی میشود، گستره این بیماران را فرا
میگیرند. لذا باید اقدامات و برنامههایی که دردست داریم، را گسترش دهیم.
از توسعه درمانگاههای نارسایی قلب گرفته تا افزایش نیروی پرستاری متخصص
برای نگهداری بیماران خاص.
سخن آخر؟
حدود
80 تا 90 درصد بیماران ما ارجاعی از شهرستانها هستند. چنانچه این امکان
باشد که درمانگاههای تخصصی قلب در اکثر شهرستانها ایجاد شود، مدیریت و
نگهداری بیماران آسانتر است. بیماری که عارضه قلبی دارد، زمان طولانی را
درگیر بیماری خواهد بود، لذا چیدن برنامه روزانه و برنامهریزی و اینکه با
رعایت مسائل مربوط به بیماری، چطور از پس کارهای دیگر برآید، برعهده پرستار
است. درواقع پرستاران خط مقدم درمان بیمار هستند.