تکثر انجمن های سرطان به نفع هیچکس نیست

انجمن گردهمایی بزرگی برای عموم مردم برگزار کرد. در این گردهمایی، افرادی که پس از بیماری سرطان خود مداوا شده بودند و کسانی که هنوز با این بیماری دست و پنجه نرم می‌کردند و خانواده‌های آنان، از هر سن و جنس و شهری حضور داشتند. تمام اقدامات مربوط به برگزاری این گردهمایی و جشنواره به عهده خود مردم بود و انجمن تنها مسئولیت بخشی از هزینه‌ها و هماهنگی‌ها را قبول کرد.

در این گردهمایی، افرادی که سالها با سرطان دست و پنجه نرم کرده بودند از تجربیات خود گفتند و نکاتی را طرح کردند که شاید برای بیماران سرطانی لازم و مفید باشد. همچنین اطلاعات مفیدی در رابطه با سرطان، آزمایش‌های سرطانی و راه‌های درمان علمی و غیرعلمی و آنچه خانواده یک بیمار سرطانی باید انجام دهند ارائه شد که برای همه افراد شرکت‌کننده مفید بود.» میر در رابطه با جلسات و گردهمایی‌های درون گروهی انجمن جراحان سرطان گفت: «انجمن همچنین جلسات مستمری را با اعضای هیئت مدیره خود به صورت مدون برگزار می‌کند تا بتواند در رابطه با مسائلی مانند آموزش اعضا، همکاری بیشتر با وزارت بهداشت و مسائل بیمارستانی مطالبات خود را پیگیر کند. سال گذشته نیز کنگره‌ای پزشکی برگزار شد که با امتیاز بازآموزی برای تمام اعضا و حتی افراد غیرعضو به آموزش جراحی سرطان و مسائل پیرامون آن توجه داشت.»

تکثر انجمن‌های سرطانی به نفع هیچ‌کس نیست
       عبدالله فضلعلی‌زاده، متخصص رادیوتراپی و آنکولوژی و عضو دیگر هیئت مدیره این انجمن  دیدگاه متفاوتی درباره انجمن سرطان داشت. وی بیان کرد: «انجمن‌های علمی و غیرعلمی سرطان روز به روز زیاد می‌شوند و درست یا نادرست افرادی را به سمت خود جذب می‌کنند. عده‌ای از این انجمن‌ها به دنبال بیماران سرطانی و یا خانواده‌های آنها هستند، گروهی تیم پیراپزشکی را هدف قرار داده‌اند و به بهانه‌های خواسته‌های صنفی و بازآموزی برای انجمن خود تبلیغات می‌کنند و از سویی هم پزشکان گروه‌های سرطان‌های متفاوت از انجمن‌های علمی تشکیل داده‌اند. این موضوع باعث شده است تا انجمن سرطان ایران نتواند به صورت متمرکز کار خود را ادامه دهد.»

به اعتقاد فضلعلی‌زاده زمانی که وحدتی بین اعضای گروه انجمن سرطان نباشد و هرکسی با هر هدفی، یک انجمن سرطانی افتتاح کند، نه تنها به بهبود شرایط بیماران کمکی نکرده که اوضاع پیچیده‌تر هم می‌شود. وی در ادامه توضیح داد: «اگر تنها یک ارگان باشد که بتواند تمام خواسته‌های اعضای خود را پیگیری کند، انسجام بیشتری در کار خواهد بود. ولی اگر برای مثال سه یا چهار انجمن برای برگزاری یک کنگره بازآموزی با یک محتوا به وزارت بهداشت مراجعه کنند، قطعاً با مشکل مواجه خواهند شد؛ بنابراین در این شرایط بهتر است وحدت رعایت شود.»

فضلعلی‌زاده علت به وجود آمدن این شرایط را اینگونه بیان کرد: «سرطان یکی از بزرگ‌ترین معضلات موجود و یکی از شایع‌ترین بیماری‌ها در ایران است. طبیعتاً زمانی که یک بیماری افراد زیادی را درگیر می‌کند، افراد بیشتری می‌خواهند برای بهبود شرایط اقدام کنند. اما اگر هم‌صدا نشوند و هرکسی برای خود یک برنامه جداگانه داشته باشد قطعاً پیگیری‌ها به جایی نخواهد رسید. تکثر انجمن‌ها شاید در بعضی رشته‌های پزشکی مانند دندانپزشکی بتواند مفید باشد، ولی در سرطان قطعاً اینگونه نبوده است.»