به گزارش شفا آنلاین،منشأ اولیه آن دمشق بوده است. از تجزیه شیمیایی این گیاه مهم ترین ماده ای که به دست می آید نیترات دو پتاس می باشد و بیشتر خواص آن مربوط به این ماده است. گل گاوزبان دارای طبیعت گرم و اثر نشاط آور، مقوی تمام بدن و آرامش بخش است.
در معالجه تب های دانه ای مانند سرخک، آبله مرغان مصرف دم کرده آن با لیموعمانی اثر شفابخشی دارد. این دم کرده در درمان دردهای ناشی از سنگ کلیه و دفع سنگ مثانه نیز بسیار مفید است. اگر دچار آلرژی های فصلی می باشید توصیه به مصرف دم کرده گل گاوزبان است. دم کرده گل گاوزبان برای درمان جوش های دهان، آفت دهانی بسیار نافذ است.
خانم علیزاده استادیار گروه باغبانی در
باره مصرف گل گاو زبان گفت: شربت تهیه شده از دَم کرده گل، گل گاوزبان به
عنوان ترکیبی خلط آور برای درمان سرفه قابل استفاده است.
علیزاده افزود: برگ، دانه و گل گیاه گل گاو زبان خواص درمانی دارند.
وی تصریح کرد: در مراحل اولیه ناراحتی
های ریوی و یا سرماخوردگی های همراه با تب، بهره گیری از دَم کرده برگ‌های
گل گاوزبان توصیه می شود.
علیزاده ادامه داد: نوشیدن روزی سه بار و
هربار 10 میلی لیتر آب برگ تازه یا افشره گل گاوزبان برای رهایی از
افسردگی، اندوه و یا اضطراب تاثیرگذار است.
علیزاده یادآور
شد: افشره برگ، گل گاوزبان را می‌توان با مقدار مساوی آب رقیق نمود و برای
خشکی و یا خارش پوست و همینطور جوش های عصبی روی پوست مالید.
وی افزود: عُصاره برگ، گل گاوزبان به عنوان به عنوان ترکیبی نرم کننده برای پوست خشک و برطرف نمودن خارش‌های پوستی به کار می‌رود.
