عدهای معتقدند اوتیسمی ها نمیتوانند احساساتشان را بروز دهند یا حتی
احساس ندارند. در واقع، آنها هم همان احساساتی را دارند که بقیه آدمها
دارند، اما مشکلی که در ارتباط برقرار کردن و بیان احساساتشان دارند، باعث
شده جوری به نظر برسند که نیستند. علاوه بر این، افرادی که اوتیسم دارند،
قادر هستند احساسات دیگران را درک کنند، به ویژه وقتی این احساسات مستقیماً
بیان شود.
باور غلط دیگر این است که افراد اوتیسمی باهوش نیستند. در حقیقت، خیلی از آنها "آی کیو"ی بالایی دارند.
فقط چون یک نفر اوتیسم دارد، به این معنی نیست که تا ابد همین گونه خواهد
ماند. بچههای اوتیسمی میتوانند در سالهای اولیه زندگیشان آن قدر پیشرفت
کنند که سرانجام دیگر در دسته اوتیسمی ها نباشند. به همین دلیل است که
وقتی اولین نشانههای بیماری دیده شد، باید به سرعت سراغ اصلاح آن رفت.