پروتئین یافت شده در سلول های تمامی گیاهان و حیوانات، موسوم به P-gp، به خارج کردن مواد شیمیایی خارجی از بدن کمک می کند. این پروتئین به خاطر توانایی اش در انتقال داروهای شیمی درمانی به خارج از سلول های سرطانی معروف است. اما بدون وجود این پروتئین، مواد سمی آزادانه و بدون محدودیت وارد سلول ها می شوند.
محققان برای تعیین چگونگی تاثیر این پروتئین در پاکسازی سلولها از آلاینده‌های صنعتی و کشاورزی موجود در غذاهای دریایی، خصوصیات بیوشیمیایی این پروتئین را در انسان و موش مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. آنها با تمرکز بر آلاینده‌های که به طور معمول در خون و ادرار انسان و همچنین در بافتهای عضلانی ماهی یافت شده بودند، دریافتند که این آلاینده‌ها شامل ترکیباتی مانند آفت‌کش د.د.ت و مواد شیمیایی صنعتی هستند.
محققان کشف کردند که تمام آلاینده‌ها سبب تضعیف توانایی پروتئین P-gp در محافظت از سلول ها می‌شوند. به عنوان مثال یکی از این آلاینده‌ها که معمولا به عنوان یک بازدارنده در فوم یا پلاستیک استفاده می‌شود، به روش مشابه داروهای شیمی درمانی و داروهای دیگر، به این پروتئین متصل شده و به جای آنکه به خارج از سلول منتقل شود، توانایی پروتئین را برای عملکرد دفاعی‌اش مهار می‌کند. مصرف ماهی آلوده می‌تواند سبب کاهش کارایی این سیستم دفاعی حیاتی در بدن شود.
محققان خاطرنشان کردند که نوزادان و لارو ماهی دو قشر آسیب‌پذیر در برابر این آلاینده‌ها هستند. به ویژه نوزادانی که از شیر آلوده مادر تغذیه می‌کنند، با دریافت غلظت بالایی از آلاینده‌ها و پروتئین محافظ سلول کمتر، بیشتر از سایرین در معرض خطر هستند.
لاروهای ماهی نیز بر اثر آلوده شدن با این مواد، کارایی سیستم دفاعی بدن خود را در برابر هیدروکربن نفت در جایگاههایی که نفت نشت می‌کند از دست می‌دهند.
