شفا آنلاین>سلامت>به‌تازگي محققان با استفاده ازيك سيستم انتقال برپايه نانوفناوري، موفق به نگهداري وحفظ سرطان مغزاستخوان در مرحله نهفته شدند، دراين مرحله از بيماري، سرطان قابل كنترل است وهيچ گونه علائمي از بيماري وجود ندارد.
به گزارش شفا آنلاین، سرطان مغز استخوان،
بدخيم‌ترين نوع سرطان است كه تا كنون هيچ روش درماني براي آن معرفي نشده ،
سرطان استخوان،به‌تازگي محققان با استفاده ازيك سيستم انتقال برپايه
نانوفناوري، موفق به نگهداري وحفظ سرطان مغزاستخوان در مرحله نهفته شدند.
سرطان مغز استخوان، سرطاني است كه در كودكان و نوجوانان گسترش مي‌يابد، اين سرطان يكي از بدخيم‌ترين سرطان‌هاي شناخته شده است وهنگامي كه مشخص شد كه بيماري در مرحله دگرديسي پيشرفته است تنها 15% شانس بهبودي و بقا وجود دارد، تقريباً هرساله در حدود 800 مورد جديد درآمريكا به اين سرطان مبتلا مي‌شوند و هنوز هيچ روش درماني مشخصي براي اين سرطان وجود ندارد.
اكنون محققان اميدوارند با روش درماني جديد كه ابداع كرده‌اند، ضايعات ناشي از اين بيماري را در مرحله اوليه نگه‌دارند. اين روش همچنين يك روش درماني نانوپزشكي نوين مناسب براي نگهداري و حفظ سلول‌هاي سرطاني در يك مرحله بدون نشانه بيماري است.
ساتچي رهبر اين گروه تحقيقاتي گفت: مي‌خواهيم كه سرطان را در يك مرحله خاموشي نگه داريم، هنگامي كه سرطان مغز ستخوان از محل تومور اوليه خود شروع به دگرديسي مي‌كند، ديگر هيچ روش درماني موثري براي بهبودي وجود ندارد، فقط روش‌هايي براي به تاخير انداختن آن وجود دارد.
وي گفت: مقاله‌اي در سال 1993 در مجله New England Journal of Medecine منتشر شد كه در آن درباره افرادي بحث شده بود كه ظاهرا سالم بودند و به صورت اتفاقي در حين نمونه‌برداري يا كالبدشكافي متوجه شدند كه سرطان دارند، اين موضوع اساس تحقيقات گروه تحقيقاتي ما شد.
ساتچي افزود: در اين تحقيق تصميم گرفته شد، علت بازپيدايش سرطان مغزاستخوان بعد از اينكه با جراحي از بدن خارج شده را بررسي كنيم، تومورهاي مغز استخوان با يك حالت شديد‌تر برمي‌گردند، حتي اگر آنها به‌تازگي شناخته و از محل اوليه خود جدا شده باشند، در مورد ' حداقل ته‌مانده بيماري ' سلول‌هاي سرطاني بعد از عمل جراحي در يك نقطه مشخص به‌طور ناگهاني دوباره فعال مي‌شوند و بيماري دوباره عود مي‌كند.
وي بيان كرد: هدف ما اين است كه بدانيم چه چيزي باعث مي‌شود تا دوباره اين سلول‌هاي سرطاني در اين موارد فعال شوند، تا زمانيكه سلول‌هاي سرطاني در مرحله كمون و بدون علامت باقي بماند، سرطان يك بيماري قابل كنترل است، به‌عنوان مثال بسياري از افراد، بدون اينكه بدانند با جراحات تيروئيدي به زندگي خود ادامه مي‌دهند، روشي كه ما استفاده مي‌كنيم يك روش بسيار خوش‌بينانه است و اعتقاد داريم كه از اين روش مي‌توان براي ديگر سرطان‌ها نيز استفاده كرد.
اين تيم تحقيقاتي از موش براي تهيه يك جفت مدل بافت تومور مغز استخواني ( سرطان خاموش و سرطان بدخيم) استفاده كردند و خصوصيات متفاوتي را مشاهده كردند.
محققان ميكروRNAها را در بافت‌ها مرتب‌سازي كردند و سه ميكروRNA را كه در مقادير اندك در بافت تومور بدخيم و در مقادير زياد در بافت تومور نهفته بيان شده‌اند، پيدا كردند، در ادامه محققان ميكروRNA را به درون بافت‌هاي تومور درون يك پتري‌ديش ( ظرف مخصوص رشد ميكروب‌ها) تزريق كردند و مشاهده كردند كه توانايي سلول‌هاي سرطاني براي ارتباط برقرار كردن با سلول‌هاي سالم موجود در محيط كاهش مي‌يابد و به اين نتيجه رسيدند كه پتانسيل بدخيم بودن سرطان كاهش يافته است.
سلول‌هاي سرطاني درمان‌شده با ميكروRNAهاي انتخابي قادر به تغذيه از رگ‌هاي خوني براي ادامه رشد خود نيستند. براي اينكه اين ميكروRNAها در خون پايدار باشند، بايد آنها را درون نانوذراتي قرار دهيم كه در رگ‌هاي خوني سالم جريان يابند، و تنها ميكروRNAها در مجاورت يك تومور رهاسازي شوند.
محققان يك نانودارو طراحي كردند كه داراي يك سيستم فعال‌سازي ويژه در محل تومور است.
موش درمان‌شده با نانودارو براي شش ماه زنده مي‌ماند كه معادل 25 سال براي انسان است، اين نتايج بسيار نويدبخش و اميدوار كننده هستند. نتايج اين تحقيقات درمجله ACS Nano چاپ شده است.
سرطان مغز استخوان، سرطاني است كه در كودكان و نوجوانان گسترش مي‌يابد، اين سرطان يكي از بدخيم‌ترين سرطان‌هاي شناخته شده است وهنگامي كه مشخص شد كه بيماري در مرحله دگرديسي پيشرفته است تنها 15% شانس بهبودي و بقا وجود دارد، تقريباً هرساله در حدود 800 مورد جديد درآمريكا به اين سرطان مبتلا مي‌شوند و هنوز هيچ روش درماني مشخصي براي اين سرطان وجود ندارد.
اكنون محققان اميدوارند با روش درماني جديد كه ابداع كرده‌اند، ضايعات ناشي از اين بيماري را در مرحله اوليه نگه‌دارند. اين روش همچنين يك روش درماني نانوپزشكي نوين مناسب براي نگهداري و حفظ سلول‌هاي سرطاني در يك مرحله بدون نشانه بيماري است.
ساتچي رهبر اين گروه تحقيقاتي گفت: مي‌خواهيم كه سرطان را در يك مرحله خاموشي نگه داريم، هنگامي كه سرطان مغز ستخوان از محل تومور اوليه خود شروع به دگرديسي مي‌كند، ديگر هيچ روش درماني موثري براي بهبودي وجود ندارد، فقط روش‌هايي براي به تاخير انداختن آن وجود دارد.
وي گفت: مقاله‌اي در سال 1993 در مجله New England Journal of Medecine منتشر شد كه در آن درباره افرادي بحث شده بود كه ظاهرا سالم بودند و به صورت اتفاقي در حين نمونه‌برداري يا كالبدشكافي متوجه شدند كه سرطان دارند، اين موضوع اساس تحقيقات گروه تحقيقاتي ما شد.
ساتچي افزود: در اين تحقيق تصميم گرفته شد، علت بازپيدايش سرطان مغزاستخوان بعد از اينكه با جراحي از بدن خارج شده را بررسي كنيم، تومورهاي مغز استخوان با يك حالت شديد‌تر برمي‌گردند، حتي اگر آنها به‌تازگي شناخته و از محل اوليه خود جدا شده باشند، در مورد ' حداقل ته‌مانده بيماري ' سلول‌هاي سرطاني بعد از عمل جراحي در يك نقطه مشخص به‌طور ناگهاني دوباره فعال مي‌شوند و بيماري دوباره عود مي‌كند.
وي بيان كرد: هدف ما اين است كه بدانيم چه چيزي باعث مي‌شود تا دوباره اين سلول‌هاي سرطاني در اين موارد فعال شوند، تا زمانيكه سلول‌هاي سرطاني در مرحله كمون و بدون علامت باقي بماند، سرطان يك بيماري قابل كنترل است، به‌عنوان مثال بسياري از افراد، بدون اينكه بدانند با جراحات تيروئيدي به زندگي خود ادامه مي‌دهند، روشي كه ما استفاده مي‌كنيم يك روش بسيار خوش‌بينانه است و اعتقاد داريم كه از اين روش مي‌توان براي ديگر سرطان‌ها نيز استفاده كرد.
اين تيم تحقيقاتي از موش براي تهيه يك جفت مدل بافت تومور مغز استخواني ( سرطان خاموش و سرطان بدخيم) استفاده كردند و خصوصيات متفاوتي را مشاهده كردند.
محققان ميكروRNAها را در بافت‌ها مرتب‌سازي كردند و سه ميكروRNA را كه در مقادير اندك در بافت تومور بدخيم و در مقادير زياد در بافت تومور نهفته بيان شده‌اند، پيدا كردند، در ادامه محققان ميكروRNA را به درون بافت‌هاي تومور درون يك پتري‌ديش ( ظرف مخصوص رشد ميكروب‌ها) تزريق كردند و مشاهده كردند كه توانايي سلول‌هاي سرطاني براي ارتباط برقرار كردن با سلول‌هاي سالم موجود در محيط كاهش مي‌يابد و به اين نتيجه رسيدند كه پتانسيل بدخيم بودن سرطان كاهش يافته است.
سلول‌هاي سرطاني درمان‌شده با ميكروRNAهاي انتخابي قادر به تغذيه از رگ‌هاي خوني براي ادامه رشد خود نيستند. براي اينكه اين ميكروRNAها در خون پايدار باشند، بايد آنها را درون نانوذراتي قرار دهيم كه در رگ‌هاي خوني سالم جريان يابند، و تنها ميكروRNAها در مجاورت يك تومور رهاسازي شوند.
محققان يك نانودارو طراحي كردند كه داراي يك سيستم فعال‌سازي ويژه در محل تومور است.
موش درمان‌شده با نانودارو براي شش ماه زنده مي‌ماند كه معادل 25 سال براي انسان است، اين نتايج بسيار نويدبخش و اميدوار كننده هستند. نتايج اين تحقيقات درمجله ACS Nano چاپ شده است.
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار