به گزارش شفا آنلاین،علی اکبر صادقیان, درباره تدابیر فصل بهار اظهار داشت: فصل بهار زمانى است که ساکنان مناطق معتدل براى رفع سرما چندان نیازى به آتش و لباس گرم نداشته باشند و همچنین براى رفع گرما به خنک کنندهها نیاز نداشته باشند و درختان شکوفه زده باشند.
وی گفت: اگر بر حسب مزاج، فصل بهار را بررسی کنیم, این فصل در کیفیت‌های چهارگانه که گرمی، سردی، تری و خشکی است، معتدل است و شیخ الرئیس ابن‌سینا این فصل را معتدل می‌داند نه گرم و تَر.
مزاج بهار با مزاج خردسالان و نوجوانان سازگارتر است
این کارشناس طب سنتی افزود: مرحوم محمد کاظم گیلانی فصل بهار را برای همۀ سنین از جمله میانسالان، پیران و افرادی که دارای مزاج سرد و خشک هستند، سازگارتر می‌داند، اما ابن‌سینا و سید اسماعیل جرجانی مزاج بهار را با مزاج خردسالان و نوجوانان سازگار می‌دانند.
چرایی بروز بیماری در بهار
صادقیان ادامه داد: در افراد دارای مزاج گرم و تر یا بعضی از افراد گرم و خشک‌ها باعث ایجاد دمل، زخم، جوش، خارش، ورم حلق، درد چشم، خونریزی بینی، سردرد، خونریزی ریه، اسهال خونی، تب همراه با آبریزش بینی و خارج شدن خون همراه با سرفه در فصل بهار افزایش می‌یابد که این بیماری‌ها بیشتر در کودکان ــ به‌دلیل اینکه مزاج سن آنها گرم و تر است ــ بروز می‌کند و چون در این فصل مواد بلغمى در بیماران بلغمى تحریک مىشود، بیماری‌هاى سکته، فلج و درد مفاصل پدید می‌آید.
وی اضافه کرد: اساساً هر بیماری‌ای که ماده آن در خون وجود دارد و در زمستان به‌دلیل سردی هوا منجمد و ساکن می‌شود، در این فصل به غلیان و جوشش در‌می‌آید، پخته می‌شود و اگر با فصد و حجامت دفع نشود, خود را به‌صورت بیماری‌های بیان‌شده نشان می‌دهد.
این کارشناس طب سنتی خاطرنشان کرد: بروز این بیماری‌ها به این علت نیست که فصل بهار به‌ذات خودش موجب بیماری می‌شود، بلکه بروز بیماری‌ها به‌دلیل پخته شدن فضولات است؛ دفع فضولات کار طبیعت بدن است و موجب تقویت بدن می‌شود.
