دکتر داوود دانش‌جعفری در کنگره بین‌المللی روابط اقتصادی در حوزه سلامت با محوریت کشورهای اسلامی گفت: متاسفانه آنچه که در کشورهای اسلامی دیده می‌شود، این است که بیشترین بار هزینه‌های سلامت از طریق پرداخت از جیب است.
وی با بیان اینکه پرداخت از جیب بدترین نوع پرداخت در حوزه سلامت است، افزود: برای حل این موضوع دولت‌ها باید وارد میدان شده و منابع بیشتری را در حوزه سلامت هزینه کنند. همچنین باید سازمان‌های بیمه‌ای ایجاد و منابع بیشتری برای این حوزه تامین شود تا بتوانیم بر مشکلات سلامت در کشورهای اسلامی غلبه کنیم.
مشاور عالی وزیر بهداشت در امور اقتصادی با بیان اینکه بحث اصلی در حوزه سلامت این است که چطور منابع مالی این حوزه را تهیه کنیم، گفت: کشورهایی در عرصه سلامت موفق هستند که بتوانند منابع مالی مناسب را برای این حوزه ایجاد کنند.
دانش‌جعفری با اشاره به آغاز اجرای طرح تحول نظام سلامت در ایران در سال ۹۳ از سوی دولت تدبیر و امید گفت: به طور کلی معنی تحول شامل تلاش‌هایی است که بتواند با استفاده از امکانات موجود تحول ایجاد کند و به نوعی اصلاحاتی اساسی در ساختار نظام سلامت را برای افزایش کارآیی ایجاد کند.
وی ادامه داد: بنابراین طرح تحول سلامت در ایران دارای سه قسمت بود که اولین قسمت آن افزایش پوشش بیمه‌ای مردم بود. براساس برآوردها حدود ۱۲ میلیون نفر در ایران بیمه نبودند که در قالب این طرح ۱۰ میلیون نفر تحت پوشش بیمه قرار گرفتند. دومین بخش طرح تحول بهداشت و پوشش بهداشتی برای جامعه بود به طوری که اکنون پزشکان به مناطق روستایی اعزام شده‌اند. همچنین مراکز بهداشتی در روستاهای مختلف و شهرها تکمیل شده و ۳۸۶۴ مرکز بهداشتی به خدمات پزشکی مجهز شدند.
مشاور عالی وزیر بهداشت در امور اقتصادی، بخش سوم طرح تحول سلامت را کاهش پرداخت از جیب دانست و گفت: براساس تقسیم کاری که بین بخش‌های مختلف دولت انجام گرفت، در این زمینه پرداخت از جیب به میزان ۶ درصد برای شهری‌ها و ۳ درصد برای روستایی‌ها رسیده است. همچنین در قالب طرح تحول سلامت داروها و نیازهای مراکز روستایی با شرایط مناسبی تهیه شد و اقداماتی در زمینه واکسیناسیون صورت گرفت.
مشاور عالی وزیر بهداشت در امور اقتصادی به برنامه‌های طرح تحول برای حاشیه‌نشینان اشاره و اظهار کرد: در ایران مناطقی در اطراف شهرها با حدود ۱۵ میلیون جمعیت داریم که طبق بررسی‌های وزارت بهداشت مشخص شد که پوشش خدمات سلامت دچار کاستی است. بخشی از این کاستی به دلیل طرح‌های توسعه شهری مانند مسکن مهر بود که در مناطق خارج از شهرها صورت گرفته بود و این مناطق زیرساخت‌های سلامت کاملی نداشتند. براین اساس در قالب طرح تحول نظام سلامت برنامه‌هایی برای پوشش این مناطق آغاز شد. همچنین برای کاهش پرداخت از جیب مردم در حین طرح تلاش‌هایی انجام شد، به طوری که بررسی آمار ملی طرح تحول نظام سلامت در ایران نشان می‌دهد که یک سال بعد از اجرای طرح، پرداخت از جیب مردم حدود ۱۰.۵ درصد کاهش یافته است که این موفقیت بسیار خوبی تلقی می‌شود.
