عضو هیأت مدیره نظام پرستاری تهران ادامه داد: قبل از وقوع انقلاب اسلامی و در سال 50، پرستاری به شکل یک رشته دانشگاهی درآمد و به تدریج موسسات و مدارس عالی پرستاری تبدیل به دانشکده‌های پرستاری و آموزش آکادمیک شدند و ورود به این رشته با کنکور امکان‌پذیر شد؛ از مشکلات عمده‌ای که پرستاری در دوره قبل از انقلاب داشت و خوشبختانه بعد از انقلاب این مشکل مرتفع شد این بود که پرستار مرد در سیستم بهداشتی و درمانی جذب کار نمی‌شد، درحالیکه با توجه به بافت فرهنگی و مذهبی کشور ما نیاز به پرستار مرد به شدت احساس می‌شد؛ این مشکل جامعه پرستاری با وقوع انقلاب اسلامی حل شد و تعدادی از ورودی‌های دانشگاه به آقایان اختصاص یافت.
وی با اشاره به ایثارگری‌های جامعه پرستاری در دوران جنگ، گفت: اثرات مثبت انقلاب، در دوران جنگ و با ایفای نقش بی‌بدیل پرستاران مرد، هم در عرصه مقاومت و هم در عرصه مراقبت و درمان، مشخص شد؛ تعداد زیادی از پرستاران و دانشجویان پرستاری خود را در جنگ از دست دادیم اما متاسفانه هیچگاه حق شهدای جامعه پرستاری ادا نشد و همواره این عزیزان در یادواره‌ها مغفول ماندند؛ البته اخیراً نظام پرستاری برای ارج نهادن به مقام این عزیزان و معرفی آنها به جامعه به خصوص به دانشجویان این رشته، برنامه‌ای را در دستور کار دارد.
صالحی، گفت: دوره‌های پیشرفته برای رشته پرستاری که از قبل از انقلاب اسلامی آغاز شده بود همچنان بعد از انقلاب هم ادامه پیدا کرد و در طول دوران جنگ که پرستاران مرد به جبهه‌ها اعزام می‌شدند و در شهر‌ها کمبود پرستار احساس می‌شد، دوره‌های کوتاه مدت یکساله نیز برگزار شد.
عضو کمیسیون شورای عالی نظام پرستاری افزود: سال‌های اول انقلاب، تنها دو گرایش مدیریت داخلی و جراحی و آموزش داخلی و جراحی در رشته پرستاری داشتیم اما بعد‌ها این گرایش‌ها افزایش پیدا کرد و اکنون رشته پرستاری کودکان، پرستاری داخلی و جراحی، پرستاری بیماری‌های ویژه، مدیریت پرستاری، بهداشت جامعه و بهداشت زنان افزوده شد و رشته پرستاری به سمت تخصصی‌تر شدن رفت؛ تقریبا حدود سال‌های 89 بود که دکتری پرستاری نیز افزوده شد درحالیکه قبل از آن، پرستاران برای اخذ مدرک دکتری به خارج از کشور اعزام می‌شدند تا بتوانند این دوره را در ایران برگزار کنند؛ تعداد قابل توجهی از اعضای هیئت علمی رشته پرستاری برای دوره دکتری به کشورهای استرالیا، کانادا و انگلیس اعزام شدند و پس از تکمیل دوره به ایران بازگشتند و در دانشگاه‌های تهران، علوم پزشکی ایران، شهید بهشتی و در دانشگاه‌های تبریز، مشهد و اصفهان تدریس شد؛ در حال حاضر تلاش می‌شود تا تخصص بالینی نیز به دوره دکتری اضافه شود.
وی با بیان اینکه خوشبختانه وجهه آکادمیک رشته پرستاری بعد از انقلاب بسیار گسترش پیدا کرد؛ گفت: شانیت پرستاری بعد از انقلاب اسلامی بیشتر و بهتر به جامع معرفی شد؛ فعالیت‌های پرستاری قبل از انقلاب، حیطه بسیار محدودی داشت اما با توجه به نقش‌هایی که به تدریج و به خصوص در یک دهه اخیر، برای پرستاری تعیین شد، پرستار نقش پیشگیری کننده، بازتوانی، حمایت، آموزش و رهبری در نظام سلامت را برعهده گرفت.
صالحی خاطرنشان کرد: بعد از انقلاب اسلامی دید مردم نسبت به پرستار بسیار تغییر کرد؛ شاید در سال‌های اول انقلاب، خانواده علاقه‌ای نداشتند که دخترانشان وارد رشته پرستاری شوند اما به تدریج با جایگاهی که پرستاری پیدا کرد و نقش‌های موثری که در جامعه ایفا کرد، خود به خود موقعیت این قشر دلسوز و زحمت کش بهتر شد و خیلی از خانواده‌ها رغبت زیادی برای ورود دخترانشان به این رشته نشان دادند.فارس
