نقش پرستاری در ICU

بنابراین بیمارانی که نیاز به مراقبت دقیق‌تری در این بخش‌ها دارند، با کادر پرستاری و پزشکی ویژه‌تری نیز روبه‌رو هستند. هماهنگی بین پرستار و پزشک در بخش ICU از مهم‌ترین نکته‌ها است. پرستاران در بخش مراقبت‌های ویژه نیز مانند باقی بخش‌ها به صورت شیفت کار می‌کنند، اما تفاوتی که این بخش با سایر بخش‌ها در مراقبت پرستاری دارد، در توجه به بیمار است. گاهی برای یک بیمار در ICU، یک یا حتی دو پرستار به صورت اختصاصی وجود دارد.

 تجویز داروهای خاص و مراقبت‌های حساس‌تر ICU مثل پیشگیری از بروز عارضه یا ابتلا به زخم بستر، نسبت به بیمار در بخش‌های عمومی‌تر باعث می‌شود پرستاری نیز مانند پزشکی در این بخش متفاوت باشد. پیشگیری از عفونت‌های تنفسی، عوارض قلبی، کنترل هموداینامیک و برون‌ده قلبی و همچنین میزان اکسیژن خون در بدن، تمام اینها از وظایف پرستاران در بخش مراقبت‌های ویژه است. همچنین پرستاران در بخش‌های ویژه باید بتوانند به اجرای عملیات احیای قلبی و تنفسی مسلط باشند، لوله‌گذاری را به خوبی انجام دهند و با تنظیمات دستگاه ونتیلاتور به خوبی آشنایی داشته باشند.

همچنین، پرستاران بخش‌های ویژه، خود نیز باید ویژه باشند و حتی احساسات ویژه نیز داشته باشند. به این صورت که با مراجعه به بیمار و بررسی وضعیت وی، نباید تنها یک مشاهده عادی داشته باشند، بلکه باید به صورت دیگری به بیمار نگاه کنند. به تنفس وی، شیوه حرف زدن بیمار، رنگ پوست وی و مسائلی از این دست توجه کنند و نه فقط ببینند و بشنوند، بلکه نگاه کنند و گوش دهند. یک پرستار در بخش ICU زمانی که صدای ریه بیمار را می‌شوند، خودکار به سراغ ساکشن می‌رود. در واقع تمام اقدامات انجام شده در بخش پرستاری به صورت خودکار است.

بنابراین باید توجه ویژه‌ای به این بخش از کادر بیمارستانی انجام شود. از طرفی دوره کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت‌های ویژه و پرستاری بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان نیز، جزو دوره‌های آموزشی است که پرستاران می‌توانند آن را طی کنند. از سوی دیگر تسهیلاتی که برای این بخش از کادر بیمارستان در نظر گرفته می‌شود باید متفاوت باشد. با وجود اینکه پرداختی‌های پرستاران در بخش‌های ویژه، کمی نسبت به باقی بخش‌ها متفاوت است، اما این موضوع قطعیت ندارد و اینطور نیست که در تمام بیمارستان‌های مختلف کشور، پرستاران و چه بسا حتی پزشکان فعال در بخش ICU پرداختی‌های متفاوتی نسبت به سایر بخش‌ها داشته باشند.

 اگر کسی در هر بخشی و در هر کاری رضایت داشته باشد، می‌تواند کار را به خوبی و با آرامش روانی انجام دهد. این موضوع در شغل حساسی مانند پرستاری باید در نظر گرفته شود.

همایون بنا درخشان دانشجوی پزشکی آموزش پزشکی