برنامه ششم توسعه به دغدغه صاحبنظران پرستاری در حوزه سلامت توجه کند

به گزارش شفا آنلاین : در این بیانیه آمده است: «تامین سلامت عمومی آحاد جامعه از وظایف اساسی حاکمیت است و هر فرد ایرانی حق دسترسی عادلانه به خدمات با کیفیت و با قیمت مناسب سلامت را دارد. خوشبختانه نظام جمهوری اسلامی با تعهد به این مسئولیت مهم توانسته است در جهت تامین سلامت شهروندان ایرانی قدمهای موثری را بردارد و طرح تحول سلامت یکی از نقاط قوت دولت یازدهم در تامین این حق عمومی و کاهش هزینه‌های مردم بوده که نشانه‌های رضایتمندی مردم به وضوح مشخص است.

حال که لایحه برنامه ششم توسعه از سوی دولت به مجلس شورای اسلامی تقدیم شده است و این قانون مقدرات کل دولت را در پنج سال آینده تعیین می‌کند، ما جمعی از اعضای شورای عالی، روسا و اعضای هیات‌های مدیره نظام پرستاری سراسر کشور در دوره‌های مختلف، توجه نمایندگان محترم را به مسایل و دغدغه‌های صاحبنظران پرستاری در رابطه با موضوعات سلامت در برنامه ششم جلب می‌نماییم:

1-علی رغم توجه جدی دولت‌ها به بحث سلامت، هنوز سهم سلامت از تولید ناخالص ملی در حدی نیست که بتواند نیازهای اساسی مردم را به خدمات با کیفیت سلامت و در شان نظام جمهوری اسلامی ایران رفع کند. اگر بخواهیم طبق اسناد بالا دستی در افق 1404 از نظر سلامت در منطقه اول باشیم نیاز است که این سهم به حداقل 10 درصد از تولید ناخالص ملی افزایش یابد.

2- متاسفانه سهم نیروی انسانی در ارائه خدمات سلامت بطور کامل در قوانین بخصوص گروه متخصصین پرستاری که بار اعظم خدمات مراقبتی را بر دوش می‌کشند، دیده نشده است. در حال حاضر کشور ایران از نظر تعداد پرستار و نسبت آنها به تخت بستری و یا جمعیت در جایگاه مناسبی در سطح منطقه قرار ندارد.

علت کمبود پرستار را می‌توان در ابعاد زیر تقسیم کرد و امیدواریم این موضوع مد نظر نمایندگان محترم مجلس قرار گیرد:

الف: ساختار قدیمی نیروی انسانی بیمارستانها و مراکز بهداشتی درمانی: در حال حاضر بسیاری از بیمارستانها با ساختار نیروی انسانی مربوط به چند دهه گذشته فعالیت می‌کنند و برای بسیاری از توسعه‌های ایجاد شده و تخصصی شدن خدمات ساختار مناسب نیروی انسانی دیده نشده است. این ساختارها باید توسط وزارت بهداشت و سازمان مدیریت و برنامه ریزی مورد بازنگری جدی قرار گیرد و بر اساس نرمها و استاندارد‌های بین المللی، نیروی انسانی لازم در نظر گرفته شود.

ب- ظرفیت ناکافی آموزش پرستار در دانشگاه‌ها از نظر کمی و کیفی متناسب با نیاز جامعه به دلیل کمبود فضای فیزیکی و هیات علمی علی رغم وجود تعداد زیاد فارغ التحصیل در مقاطع تحصیلات تکمیلی پرستاری.

ج- سیاست‌های کوچک سازی دولت و به کارگیری پرستاران از طریق شرکتها که باعث عدم تمایل پرستاران به کار در مراکز دولتی شده است. ما معتقدیم دولت و نمایندگان مجلس شورای اسلامی باید طبق فرمایشات مقام معظم رهبری برای پرستاران باب جداگانه ای باز کنند و شغل پرستاری به عنوان یک شغل حاکمیتی دیده شود و به تعداد مورد نیاز مجوز استخدام رسمی در اختیار وزارت بهداشت گذاشته شود. در حال حاضر وزارت بهداشت بیشترین ضرر را از نبود مجوزهای استخدام برده است؛ چرا که علاوه بر بی انگیزگی پرستاران، درآمدهایی که باید صرف کیفیت مراقبت‌ها و خرید دارو و تجهیزات بیمارستانی شود را بابت حقوق پرسنل بپردازند که این موضوع بارها توسط وزیر محترم بهداشت نیز تایید شده است .

3-از نمایندگان در خواست داریم در برنامه ششم برای یک بار موضوع تعرفه‌های پرستاری را به که مثابه استخوانی در زخم نظام سلامت و جامعه پرستاری است را حل کنند. ما برای این موضوع دو راه کار را پیشنهاد می‌کنیم:

الف- الزام شورای عالی بیمه به پوشش بسته‌های خدمتی پرستاری در بیمارستانها و تعرفه های خدمات پرستاری در جامعه که معتقدیم در دراز مدت باعث کاهش هزینه های پرداختی مردم ،ساماندهی بهتر خدمات پرستاری و افزایش درآمد زائی بیمارستانها خواهد شد:

ب- تغییر نظام پرداخت مبتنی بر خدمت Fee For Service به روش پرداخت گروههای تشخیصی DRG برای کلیه سطوح سلامت که قطعا ضمن کاهش هزینه های مردم و دولت عدالت را در بین گروههای ارائه کنند گان خدمات سلامت ایجاد خواهد کرد.

امیدواریم نمایندگان در حین بررسی لایحه دولت به نظرات تخصصی جامعه پرستاری که از طرق قانونی و بدون هیجان زدگی و متهم کردن ارکان اجرائی تصمیم گیری کشور بیان میشود توجه بنمایند.