شفا آنلاین>سلامت جنسی>محققان مطالعه SOFT در سمپوزیوم سرطان پستان سن‌آنتونیو که در سال 2014 برگزار شد، گزارش کردند قابل‌توجه‌ترین مزایا از افزودن سرکوب تخمدان به هورمون‌درمانی میان زنان جوان‌تر از 35 سال دیده می‌شود، به طوریکه میزان بقای بدون بیماری به 11 درصد می‌رسد، در حالی که به‌طور میانگین در میان همه بیماران این میزان 5 درصد است.
به گزارش شفا آنلاین، جدا
از خصوصیات تومور، سن نیز در تصمیم‌گیری برای اینکه این مزیت تا چه اندازه
برای یک بیمار خاص بزرگ است، اهمیت دارد. به‌طوریکه بیماران بسیار جوان
پره‌منوپوز بیشترین منفعت را از سرکوب تخمدان خواهند برد. بقای کلی نیز به‌طور قابل‌توجهی تا نزدیک به 6/3 درصد بهبود یافت، بنابراین مهم‌ترین نقطه پایانی هم در این بیماران مثبت گزارش شده است. به این ترتیب، از نتایج SOFT می‌توان نتیجه‌گیری کرد که افزودن سرکوب استخوان هم میزان بقای بدون بیماری و هم بقای کلی را در بیماران مبتلا به سرطان پستان افزایش می‌دهد و بیشترین تاثیر مثبت آن هم در زنان بسیار جوان و در گروه‌های با خطر نامطلوب دیده می‌شود.
مهارکننده‌های آروماتاز به جای تاموکسیفن؟
از آنجا که مهارکننده‌های آروماتاز مزیت بقای حدود 3 درصد در بیماران مبتلا به سرطان پستان پس از یائسه شدن داشته، دو کارآزمایی TEXT و SOFT این موضوع را در زنان پره‌منوپوز هم بررسی کرده‌اند. در مطالعه TEXT، زنان به‌طور تصادفی به دریافت 1) اکسمستان همراه با سرکوب عملکرد تخمدان یا 2) تامومسیفن همراه با سرکوب عملکرد تخمدان تقسیم شدند.
در آنالیز ترکیبی از داده‌های دو مطالعه فوق، تفاوتی حدود 4 درصد در میزان بقای بدون بیماری 5 ساله به نفع رژیم درمانی گروه اول دیده شد. این یک نتیجه مثبت بود. البته این بیماران در میزان بقای کلی خود تفاوتی را احساس نکردند، بنابراین شاید نتوان کار بالین را به نفع تجویز مهارکننده‌های آروماتاز تغییر داد.
با نگاهی به مطالعات دیگری که در این زمینه انجام شده، می‌توان نتیجه‌گیری کرد که نقش مهارکننده‌های آروماتاز به عنوان کمک به استراتژی درمان هورمونی در زنان پره‌منوپوز همچنان مورد تردید است. این مهارکننده‌ها ممکن است عملکرد تخمدان را در بعضی زنان که دچار آمنوره در اثر شیمی‌درمانی شده‌اند، بهبود بخشند. بنابراین به نظر می‌رسد این مهارکننده‌ها یا نباید استفاده شوند یا با احتیاط مصرف شوند.
روی دیگر سکه هورمون‌درمانی
در مطالعه AdjuvanTamoxifen: Longer AgainsShorter یا ATLAS، دوره طولانی‌تر درمان (10 سال در برابر 5 سال)، پیامد سرطان پستان را بهبود بخشیده است. خطر عود در بیمارانی که درمان را ادامه دادند، 12 درصد و در کسانی که ادامه ندادند، 15 درصد گزارش شد. این مساله ربطی به بیماری نود مثبت یا منفی در بیماران نداشت. در مجموع، مزیت مطلق درمان با تاموکسیفن زیاد است و تفاوت در عود بیماری فقط زمانی دیده می‌شود که 15 سال از تشخیص گذشته باشد. البته باید به عوارض جانبی این هورمون‌درمانی‌ها هم دقت کرد. در دو مطالعه SOFT و TEXT، بیمارانی که روی درمان با تاموکسیفن بودند بیشتر دچار گرگرفتگی و عرق‌های شبانه شدند، در حالی که بیماران تحت درمان با مهارکننده‌های آروماتاز، بیشتر دچار اختلال عملکرد جنسی و دردهای استخوانی و مفاصل شدند. حتی پس از 5 سال هم بسیاری از بیماران عوارض جانبی را ذکر می‌کردند، بنابراین به نظر نمی‌رسد در طول زمان حذف شوند.
تصور می‌شود بار بیماری بالا باشد و نتیجه آن، درصد بیشتری از بیماران است که به علت عوارض جانبی، درمان را زودهنگام قطع می‌کنند: 16 درصد در گروه مهارکننده آروماتاز همراه با سرکوب تخمدان و 11 درصد در گروه تاموکسیفن همراه با سرکوب تخمدان. بنابراین، به نظر می‌رسد باید این عوارض را به کمک مداخلات در سبک زندگی یا استراتژی‌های تطابق مدیریت کنیم. سمیت‌های بالینی هم مهم هستند، اما حتی در زنان یائسه شده هم این عوارض در هر دو گروه تاموکسیفن و مهارکننده آروماتاز پائین هستند.
توصیه‌ها
تاموکسیفن یا سرکوب تخمدان یک درمان استاندارد مراقبتی در زنان پره‌منوپوز مبتلا به سرطان پستان زودهنگام گیرنده هورمونی مثبت است. یک مدالیتی درمانی تکی (تاموکسیفن یا سرکوب تخمدان) ممکن است یک گزینه جایگزین خوب در بعضی بیماران باشد که بستگی به سن، پروگنوز تخمین زده شده، و تحمل بیمار دارد. در بیماران پرخطر، می‌وان طول دوره درمان با تاموکسیفن را طولانی‌تر در نظر گرفت (10 سال). ارزش مهارکننده آروماتاز در ترکب با سرکوب عملکرد تخمدان در زنان پره‌منوپوز همچنان نامشخص است. مقیاس‌های حمایتی توصیه می‌شوند، زیرا درمان اندوکرین باعث عوارض جانبی قابل‌توجه با خطر بالا برای توقف زودهنگام درمان می‌شود. این موضوع برای کار بالین روزانه بسیار مهم است. افزودن بیس‌فسفونات‌ها به رژیم درمانی باید برای زنان پره‌منوپوز که تحت سرکوب عملکرد تخمدان قرار می‌گیرند در نظر گرفته شود تا از دست رفتن استخوان پیشگیری شده و پیامد بیماران مبتلا به سرطان پستان بهبود یابد.
نظرشما
آخرین اخبار