ایدز پایان راه نیست

آزمایش اچ آی وی

آزمایش اچ آی وی معمولا به كمك روش های ایمنی شناسی انجام می شود. در این روش ها وجود آنتی بادی ضد اچ آی وی در خون بررسی می شود. تولید آنتی بادی بر ضد این ویروس سه تا شش ماه طول می كشد. در این مدت ممكن است جواب آزمایش منفی باشد، در حالی كه فرد، آلوده به ویروس اچ آی وی است و می تواند دیگران را هم آلوده كند. بهتر است افرادی كه رفتارهای پرخطر دارند، در صورت منفی بودن جواب آزمایش، بعد از شش ماه آزمایش را تكرار كنند.

مهم است كه بدانیم آلودگی با اچ آی وی و مثبت بودن آزمایش به معنی ابتلا به بیماری ایدز نیست. بیماری ایدز سندرم نقص ایمنی اكتسابی (Aquired Immiune Deficiency Syndrom) در اثر تخریب سیستم ایمنی بروز می كند و می تواند علت های دیگری به غیر از آلودگی به اچ آی وی هم داشته باشد. ولی معمول ترین علت بروز این بیماری، آلوده شدن به اچ آی وی و درمان نكردن عفونت اچ آی وی است. اچ آی وی با تخریب سیستم ایمنی باعث حالتی در بدن می شود كه باكتری ها و قارچ های فرصت طلب، عفونت های شدیدی در بدن ایجاد می كنند.

یکی از راههای انتقال ایدز، استفاده از سرنگ های مشترك در معتادان تزریقی است

راه های انتقال ویروس اچ آی وی
اچ آی وی از طریق تماس جنسی (بدون استفاده از كاندوم) استفاده از سرنگ های مشترك در معتادان تزریقی، تزریق خون یا فاكتورهای خونی آلوده (پلاسما در افراد هموفیلی) پیوند عضو از فرد آلوده، از مادر مبتلا به فرزند (قبل از تولد و یا بعد از تولد از طریق شیردهی)منتقل می شود. تماس پوستی، استفاده از سرویس های بهداشتی مشترك یا لباس های فرد آلوده، باعث سرایت ویروس اچ آی وی نمی شود.

درمان افراد مبتلا به Hiv
افراد آلوده به Hiv مشكلات مختلفی دارند یكی از این مشكلات در رابطه با درمان، عوارض ناشی از درمان است. با تلاش در حل این مسأله می توان از بروز ایدز و سایر عفونت ها در این بیماران جلوگیری كرد. در افراد آلوده به اچ آی وی برای مقابله با بیماری زاهای فرصت طلب داروهای ضدویروسی تجویز می شود. معمولا درمان با تركیبی از داروهای ضدویروسی و داروهای تقویت كننده سیستم ایمنی، صورت می گیرد. این داروها علاوه بر اثرات درمانی، از جهاتی می توانند برای فرد مضر باشند و بدن را در موقعیت مناسب برای ابتلا به ایدز قرار دهند.

یكی از این اثرات منفی داروها، اختلال در تغذیه است. از زمانی كه شخص به اچ آی وی آلوده می شود، تغییراتی در وزن، اندازه و شكل بدن ایجاد می شود. در پانزده سال اول همه گیری این ویروس كاهش وزن مشخص ترین نشانه این عفونت ویروسی، به خصوص در افرادی كه عفونت های فرصت طلب هم داشتند، در نظر گرفته می شد. تحلیل رفتن بافت های چربی، یكی از شایع ترین اثرات ناشی از درمان های ضد اچ آی وی است كه در افراد آلوده دیده می شود.

داروهای ضد رترو ویروسی، داروهایی هستند كه برای درمان عفونت اچ آی وی استفاده می شوند. دوزهای مختلف این داروها در طول دوره بیماری تجویز می شوند. تعداد نوع خاصی از گلبول های سفید سلول های T تعیین كننده مرحله بیماری، نوع و دوز داروی متناسب با هر مرحله است. طول چرخه زندگی اچ آی وی كمتر از یك روز و نیم است و چون سیستم همانندسازی این ویروس خیلی دقیق نیست، در هر چرخه زندگی، جهش های زیادی در ماده ژنتیكی ویروس ایجاد می شود. بعضی از این جهش ها باعث مقاومت دارویی ویروس Hiv می شوند. به همین دلیل معمولا درمان، با تركیبی از داروها صورت می گیرد. تركیب چند دارو از طرفی باعث كاهش تعداد ویروس ها می شود و از طرفی دیگر با كاهش احتمال مقاومت دارویی از پیشرفت بیماری جلوگیری می كند. هیچ داروی خاصی به تنهایی نمی تواند برای طولانی مدت  ویروس Hiv را سركوب كند.

داروهای ضد رترو ویروسی، داروهایی هستند كه برای درمان عفونت اچ آی وی استفاده می شوند

تغذیه در فرد مبتلا به ویروس اچ آی وی
در طول درمان عفونت اچ آی وی تغذیه نقش مهمی در كاهش اثرات منفی داروها دارد. تغذیه مناسب از راه های مختلفی به سلامت فرد آلوده كمك می كند. در نتیجه وجود ویروس اچ آی وی در بدن سیستم ایمنی باید سلول های ایمنی بیشتری بسازد و مواد شیمیایی لازم را برای مبارزه با ویروس تولید كند. این مواد شیمیایی و سلول ها از مواد غذایی تأمین می شوند و یك تغذیه مناسب، شرط لازم برای كنترل تعداد ویروس ها است. تخریبی كه در اثر عفونت ویروسی و بیماری ایدز ناشی از عفونت و پاسخ سیستم ایمنی، در بدن ایجاد می شود باید ترمیم شود.

مواد غذایی مواد سازنده را برای ترمیم بدن فراهم می كنند. تغذیه مناسب در بیماران آلوده به اچ آی وی باعث كاهش اثراتی از قبیل ضعف عمومی، بی اشتهایی، مشكلات پوستی، كاهش وزن، تخریب اعصاب و افسردگی می شود. به همین دلیل تغذیه مناسب كلید اصلی تأمین سلامت عمومی فرد آلوده است. بسیاری از افراد آلوده به اچ آی وی عفونت های دیگری از قبیل هپاتیت C و B هم دارند. در این افراد بدن با بیش از یك عفونت درگیر است. در این افراد سلامت كبد بسیار اهمیت دارد و باید از تخریب كبد جلوگیری كرد. سوء تغذیه افراد آلوده به اچ آی وی از راه های مختلفی در تخریب سریع سیستم ایمنی و پیشرفت سریع بیماری تأثیر می گذارد.

سیستم ایمنی پس از آلودگی و حتی در زمان مصرف داروهای ضد اچ آی وی با ویروس مقابله می كند و صدمات ناشی از مصرف دارو و عفونت ویروس را ترمیم می كند. این فرایند بدن را به سمت مصرف مواد غذایی بیشتر پیش می برد و سطح بسیاری از این مواد در بدن پایین می آید. علت دیگر سوء تغذیه در افراد آلوده به اچ آی وی، عدم جذب مناسب مواد غذایی در روده است كه معمولا به دنبال عفونت روده و اسهال، پیش می آید. در بسیاری از افراد اچ آی وی مثبت، مشكلاتی در جذب چربی ها دیده می شود كه عدم جذب ویتامین های A، E، D و K را هم به دنبال دارد.

تغذیه مناسب در بیماران آلوده به اچ آی وی باعث كاهش اثرات دارویی می شود

 بسیاری از افراد اچ آی وی مثبت، غذای كامل نمی خورند یا روش سالم غذا خوردن را نمی دانند. این مسأله باعث ضعف عمومی و بی اشتهایی، استفراغ و عفونت های ثانویه در دهان و لوله گوارش می شود. بهترین روش تغذیه برای افراد مبتلا به ویروس ایدز مصرف زیاد انواع مواد غذایی همراه با مقدار زیادی آب و سایر مایعات است.

روشی ساده برای تغذیه مناسب استفاده از هرم غذایی است. در سطح اول این هرم نان، غلات و برنج قرار دارند و كربوهیدرات را تأمین می كنند. مصرف ۶ تا ۱۱ وعده كربوهیدرات در روز به بیماران مبتلا به ایدز توصیه می شود. در سطح دوم هرم،گروه میوه و سبزیجات، قرار دارد. مصرف ۲ تا ۴ وعده میوه و سبزی در روز بسیار مفید است. مصرف سبزیجات فیبر مورد نیاز سیستم ایمنی را تأمین می كند. سطح سوم هرم غذایی شامل انواع گوشت قرمز، گوشت پرندگان، ماهی، تخم مرغ و لبنیات است. مصرف ۲ تا ۳ وعده از این مواد، برای تأمین پروتئین لازم است.

در سطح چهارم هرم غذایی انواع مواد غذایی چرب و شیرینی قرار دارند. بهتر است این دسته از غذاها كمتر مصرف شوند. تحقیقات نشان می دهند كه مصرف زیاد چربی، سركوب كننده سیستم ایمنی است و در بیماران آلوده به اچ آی وی باعث اسهال می شود و احتمال بروز سیروز كبدی را در افراد آلوده به هپاتیت C افزایش می دهد. به افرادی كه در اثر مصرف داروهای ضد اچ آی وی چربی خون بالا دارند، مصرف غذایی چرب توصیه نمی شود. این افراد باید میزان مصرف شیرینی را هم محدود كنند. كمبود مواد غذایی مختلفی در افراد آلوده به اچ آی وی حتی در مراحل اولیه بیماری مشاهده می شود.

كمبود عناصر روی، سلنیوم، مس، ویتامین های۶ ـ B و ۱۲ ـ B كه همگی در عملكرد بهتر سیستم ایمنی نقش دارند، در افراد اچ آی وی مثبت، حتی قبل از ابتلا به ایدز دیده می شود. محققان كمبود این مواد را در مراحل اولیه آلودگی به ویروس اچ آی وی، مؤثر در پیشرفت سریع بیماری می دانند و به نظر می رسد، ویتامین های ۶ ـ B و ۱۲ ـ B و عنصر روی در افزایش سلول های T نقش دارند.كمبود گلوتاتیون یك آنتی اكسیدان قوی و ویتامین C و E هم در افراد مبتلا به ایدز گزارش شده است.

در اثر پاسخ بدن به عفونت، رادیكال های آزاد تولید می شوند كه ویروس ها را از بین می برند.این رادیكال ها باید با عملكرد آنتی اكسیدان ها از بین بروند. در صورت كمبود آنتی اكسیدان ها در بدن، حالتی پیش می آید كه باعث تخریب بافت های بدن می شود. این حالت در آلودگی به اچ آی وی و هپاتیت بسیار شایع است و با مصرف كافی این مواد می توان از بروز چنین حالتی جلوگیری كرد. با رعایت نكات بهداشتی و تغذیه مناسب همراه با درمان به موقع، افراد آلوده به اچ آی وی می توانند زندگی راحت تری داشته باشند و همچنان سلامت عمومی خود را حفظ كنند و آلوده شدن به اچ آی وی الزاما باعث بیماری ایدز نمی شود!