آنـها که برای مجلس بعدی آمدند و آنـها که نیامدند

به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید  داوطلبانی از احزاب سیاسی بزرگ و کوچک که به گفته ‍ عبدالرضا رحمانی‌فضلی، وزیر کشور بیش از 60 درصد نسبت به دوره‌های قبل افزایش یافته است.

حضور چهره‌های تاثیرگذار احزاب و گروه‌ها که نشان می‌دهد در سپهر سیاسی بازنشستگی معنا ندارد؛ چه در عرصه کنش حاضر باشند و چه زمانی‌که در غیبت اجباری به‌سر ‌برند و منتظر زمانی برای اعلام حضور در سیاست باشند. نگاهی به لیست نامزدهای این دوره از انتخابات بار دیگر غیبت و تکاپوی چهره‌های سیاسی تاثیرگذار جریان‌های اصلی و فرعی سیاست را نمایان می‌کند. مجلس دهم فرصتی است برای این افراد تا حضور در عرصه رسمی سیاست، و پشت پرده و بستن لیست‌های انتخاباتی را ترسیم کنند.

علی لاریجانی
       سیاستمدار اصولگرای ایرانی و رئیس مجلس هشتم و نهم در روزگار اعتدال لاریجانی با سیاست‌های دولت یازدهم همدل شد؛ طوریکه در ابتدا سخن از لیست مشترک او و اصلاح‌طلبان بود؛ و در عمل به صورت مستقل به میانه رقابت آمد. او در آخرین لحظه از کاظم جلالی، یار همیشگی خود، درخواست کرد که برای عدم شرکت در انتخابات تغییر رای دهد.

محمدرضا عارف
       بیشترین شهرت خود را مدیون انتخابات سال 92 است؛ بعد از انصراف از رقابت ریاست‌جمهوری عده‌ای فکر می‌کردند شاید یکی از وزرای دولت یازدهم باشد. از همان زمان برای همگرایی اصلاح‌طلبان تلاش می‌کند. او این روزها رئیس شورایعالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان است.

مصطفی معین
       او پزشک است و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران؛ کاندیدای اصلاح‌طلبان پیشرو در نهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری. داماد آیت‌الله دستغیب، سه دوره نماینده شهر تهران، شیراز و اصفهان در مجلس بود. وزیر علوم دولت اصلاحات در روز ثبت‌نام در جمع خبرنگاران گفت: «به این نتیجه رسیدم که در شیراز نیاز بیشتری به حضور من وجود دارد.»

غلامعلی حدادعادل
       از مجلس ششم تا به‌امروز در مجلس حضور دارد. در مجلس هفتم اصولگراها اکثریت را در اختیار داشتند و حدادعادل رئیس مجلس شد. حدادعادل این روزها برای ائتلاف اصولگرایان تلاش می‌کند و سخنگوی ائتلاف اصولگرایان است؛ ائتلافی که بارها با شکست مواجه شده ولی حدادعادل تلاش می‌کند تجربه دیگری در عرصه سیاست از خود به ثبت برساند.

مرضیه وحیددستجردی
       در کارنامه خود افتخار اولین بودن را دارد؛ او اولین وزیر زن بعد از انقلاب اسلامی است که به مقام وزارت رسید؛ وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دولت دهم. با اوج تحریم‌ها بخصوص تحریم‌های دارویی اختلاف مرضیه وحیددستجردی با دولت دهم شروع شد و او از سیاست کنار کشید تا زمان حضور در رقابتی که قرار است هفتم اسفندماه انجام شود.

علی مطهری
       « من هم اعتراض خواهم کرد اما التماس نمی‌کنم»؛ این بخشی از صحبت‌های علی مطهری بعد از ثبت‌نام برای نمایندگی دهمین دوره مجلس شورای اسلامی است. فرزند شهید مطهری تنها کسی است که در مجلس نهم از رفع حصر گفت، حتی آن زمان که عده‌ای از نماینده‌ها خواستند متن سخنرانی‌اش را پای تریبون مجلس پاره کنند.

محمدنبی حبیبی
       دبیرکل حزب موتلفه ایران اسلامی مدت‌هاست که برای ائتلاف اصولگرایان با محوریت جبهه پایداری تلاش می‌کند.برآمدن دولت احمدی‌نژاد از بستر ناتوانی و بن‌بست راست سنتی، طلیعه این چرخش بود؛ چرخشی که ظاهرا کماکان ادامه دارد. کمی قبل از فوت عسگراولادی، محمدنبی حبیبی، دبیر کل موتلفه شد و موتلفه راهی از محافظه‌کاری تا رادیکال را طی می‌کند.

محسن هاشمی‌رفسنجانی
       به همراه خواهر خود فاطمه هاشمی‌رفسنجانی به وزارت کشور مراجعه کرد. با آغاز کار چهارمین دوره شورای اسلامی شهر تهران، محسن هاشمی جدی‌ترین گزینه اصلاح طلبان و اعتدال‌گرایان برای شهرداری تهران بود و رقابت نزدیکی با محمدباقر قالیباف برای احراز این پست داشت. تا اینکه در روز ۱۷ شهریور ۱۳۹۲ در جریان انتخاب شهردار توسط شورای شهر تهران قالیباف برای سومین دوره چهارساله شهردار تهران شد. او بعد از این شکست عزم جزم کرد برای ورود به پارلمان و حالا در مقابل دوربین عفت مرعشی، مادر محسن و فاطمه می‌گوید ترسی از رد صلاحیت شدن خانواده‌اش ندارد و آنها را همه می‌شناسند.

پرویز داودی
       وقتی لبخند محمود احمدی‌نژاد توسط دوربین عکاسان ثبت شد؛ سوم تیر ١٣٨۴ بود. احمدی‌نژاد در مسیر «بهشت» به «پاستور» بود و پرویز داودی مشاور اقتصادی او و معاون اول کابینه رئیس‌جمهور بود. بعدها وقتی اسفندیار رحیم‌مشایی مورد توجه احمدی‌نژاد قرار گرفت بعضی از یاران قدیمش از او روی برگردانند و داودی یکی از آنها بود.

داود هرمیداس‌باوند
       استاد حقوق بین‌الملل و روابط بین‌الملل است. او از سال ۱۹۶۸ تا ۱۹۸۲ در سازمان ملل فعالیت کرده و یک سال ریاست کمیته حقوق مجمع عمومی سازمان ملل را بر عهده داشت. عمده فعالیت‌های سیاسی باوند در زمان حمایت از جبهه ملی ایران در امریکا به همراهی محمد نخشب است. اعظم طالقانی، از فعالان ملی- مذهبی ایران و نماینده دوره اول مجلس و دبیرکل جامعه زنان انقلاب اسلامی به‌همراه غفار فرزدی فرماندار تبریز در دولت موقت و عضو نهضت آزادی ایران در انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی ثبت‌نام کردند.

علی اکبر ناطق نوری
       سال‌هاست که از حضور در عرصه سیاسی اجتناب می‌کند. رئیس مجلس چهارم و پنجم سالهاست مهر سکوت بر دهان زده و از حضور در عرصه رسمی اجتناب می‌کند. در انتخابات سال ۸۴ خواست اصولگرایان را زیر یک پرچم جمع کند اما در ‌‌‌نهایت محمود احمدی‌نژاد خارج از آن ائتلاف نامزد و در نهایت رئیس‌جمهور ایران شد. در سال ۸۸ ناطق‌نوری مشهور‌ترین منتقد رفتارهای رئیس‌جمهور وقت بود. سال 92 که فرا رسید تقاضا برای حضور ناطق‌نوری در مجلس اوج گرفت. اما او حضور در انتخابات مجلس خبرگان را هم نپذیرفت گرچه خبر از حضور موثر او در یکی از ائتلاف‌های اصولگرایان معتدل می‌دهد.

محمدرضا باهنر
       به مرد همیشه حاضر در پارلمان معروف است و جز مجلس اول و مجلس ششم در همه دوره‌های مجلس حاضر بوده است. او در انتخابات مجلس دوم و بعد از شهادت برادر، وارد مجلس شد. او بعد از انتخابات 92 بیشترین فعالیت را برای به وحدت رسیدن اصولگرایان انجام داده و این‌بار بیرون از عرصه رقابت پارلمانی برای ائتلاف تلاش خواهد کرد.

رضا فرجی‌دانا
        رئیس دانشگاه تهران در دولت اصلاحات که به‌عنوان اولین وزیر استیضاح شده دولت اعتدال می‌توانست برگ برنده انتخابات مجلس باشد؛ چنانچه عبدالله نوری در سال ۷۷ و بعد از استیضاح و عزل در انتخابات شورای شهر ثبت نام کرد و رای اول تهران شد. اما رضا فرجی‌دانا کار دانشگاهی را به کار سیاسی اولویت داد تا سهم او از انتخابات یک برگ رای باشد.

کامران باقری لنکرانی
       وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دولت نهم از رقابت انتخاباتی باز ماند. او شاید از زمان انتخابات ریاست‌جمهوری که در مقابل مصباح‌یزدی می‌نشست و استادش می‌گفت :«بینی و بین الله بین آسمان و زمین اصلح مثل لنکرانی نیافتم» تصمیم گرفته به عرصه طبابت برگردد تا عصری دیگر.

سید محمدرضا خاتمی
       بعد از دوم خرداد یک حزب سیاسی تاسیس کرد؛ جبهه مشارکت ایران اسلامی. حزبی که به مرور بدل به بزرگ‌ترین تشکیلات سیاسی بعد از انقلاب شد و محمدرضا خاتمی را بر صندلی نایب‌رئیسی مجلس نشاند. خیلی‌ها منتظر بودند که این پزشک سیاستمدار برای انتخابات این دوره مجلس ثبت‌نام کند ولی گویا او ترجیح می‌دهد همچنان خارج از قدرت بماند.

سید محمود دعایی
       اصرار زیادی برای نمایندگی، سرپرست موسسه اطلاعات از سال 1359 تاکنون، و نماینده شش دوره ابتدایی مجلس بود.طوریکه وقتی عکس و مصاحبه خاتمی را در روزنامه اطلاعات منتشر کرد، اصولگرایان نوشتند اصرار دعایی به انتشار این عکس، بهانه‌‌ای برای ورود به انتخابات است. اما سیدمحمود دعایی به روح امام سوگند خورده بود که نمی‌آید و نیامد.

روح‌الله حسینیان
       عضو شورای مرکزی جبهه پایداری است، و از مخالفان اصلی دولت یازدهم و سیاست‌های هسته‌ای آن. در صحن علنی مجلس، علی‌اکبر صالحی را تهدید کرد که «اگر برجام به فرجام برسد،‌ سیمان رویش می‌ریزیم و او را می‌کشیم.» در مجلس نهم او و دیگر یاران تندرویش به دلواپسان معروف شدند حالا نمی‌خواهد وارد رقابت مجلس دهم بشود؛ شاید او متوجه شده که خیلی‌ها از سیاست‌ تندروها رویگردان هستند و فصا تندروی به‌سر رسیده و واو واقع‌بین شده است.

علیرضا مرندی
       دو دوره وزیر بهداشت بوده است؛ یک‌بار در زمان دولت دوم میرحسین موسوی و بار دیگر در دولت هاشمی‌رفسنجانی. او در مجلس هشتم و نهم در کمیسیون بهداشت و درمان حضور داشت و این‌بار تصمیم بر غیبت از پارلمان گرفته است. گفته می‌شود وی به علت سن بالا از نامزدی مجلس خودداری کرده است.

حسین کمالی
       زمانی‌که در هیئت رئیسه شورایعالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان قرار گرفت، پیش‌بینی می‌شد که یکی از گزینه‌های قطعی لیست اصلاح‌طلبان در انتخابات پیش‌رو باشد. وزیر کار دولت هاشمی‌رفسنجانی و خاتمی برخلاف انتظار و اصرار اصلاح‌طلبان به عنوان یک مهره‌چین باقی ماند تا ریش‌سفیدی خود را برای وحدت اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گریان به کار گیرد.

حسین فدایی
       حسین فدایی عطای حضور در مجلس را به لقایش بخشید. دبیر کل جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی هویت سیاسی خود را مدیون مخالفت با اصلاح‌طلبان و سیدمحمد خاتمی است و این‌بار نماینده دوره هفتم و هشتم ترجیح داد تا از بیرون گود نمایندگان را برای مجلس هدایت کند. به‌خصوص اینکه در مجلس نهم نیز در اختلاف میان گروه‌های اصولگرا، وی از راهیابی به مجلس بازمانده بود.