صدسالگی امین آباد در چه حالی...؟

از نخستین روزی که بیماران را از سراسر کشور جمع آوری کردند و به این بیمارستان فرستادند تا امروز، این بیمارستان، دگرگونی های زیادی را تجربه کرده است.
تلاش برای درمان بیماری های روان از پنج هزار سال پیش از میلاد مسیح آغاز شد؛ در آن سال ها، بیماری های روانی را ناشی از پدیده های مافوق طبیعی مانند جادوگری، چشم بد یا یک خدای عصبانی می دانستند و بنابراین برای درمان آنان از شیوه های عرفانی یا بی رحمانه استفاده می شد.
امروز اما بیماری های روان، شاخه ای از علم طب را تشکیل می دهند که روش های درمانی متعددی از دارو درمانی تا موسیقی درمانی را برای آن بکار می برند و می توانند این بیماران را مداوا کنند.
بیماران روان نیز در ایران در سال های دور، ابتدا فقط در مراکزی مانند بیمارستان امین آباد نگهداری می شدند و این نگهداری گاه با شیوه های بی رحمانه مانند غل و زنجیر همراه بود اما اکنون این بیمارستان به عنوان بزرگ ترین بیمارستان روانپزشکی خاورمیانه، خدمات مناسبی را به بیماران ارائه می دهد.

** نگاهی به بخش بستری زنان مبتلا به اختلالات روان
بخش توانبخشی پردیس یک، یکی از 36 ساختمان موجود در بیمارستان روانپزشکی امین آباد است.
در این بخش 70 بیمار اعصاب و روان زن نگهداری می شود.
زنان در لباس های صورتی و عده کمی از آنان نیز با لباس های فرم آبی اینجا بستری هستند و در حقیقت زندگی می کنند چون سالهاست که اینجا تبدیل به خانه برخی از آنان شده است.
این بخش از هفت اتاق 10 تخت خوابی و دو اتاق ایزوله تشکیل شده، هرچند گفته می شود که بیماران در این بخش بستری هستند اما نباید فضای بستری بیمارانی مانند بیماران سرطانی در ذهن ما نقش ببندد.
بیماران از نظر جسمی سالم هستند و در بخش، مشغول گفت وگو یا قدم زدن هستند.
در اینجا تصاویر «ژانوسی» (اسطوره ای دارای دو چهره) زیاد دیده می شود مانند تصویر اتاقی بی روح و عاری از تزئینات در برابر تصویر بیمارانی با نشاط و خوشرو که با هم در تضادند.
یا تصویر هوای پاییزی و آلوده ناشی از نزدیکی کارخانه سیمان به بیمارستان در برابر تصویر درختان سبز و سر به فلک کشیده باغ این مرکز درمانی.
حیاطی سرپوشیده برای این بیماران تعبیه شده تا در فصل سرد بتوانند اوقات خود را در آنجا سپری کنند.
بیماران با خوشرویی نزدیک می شوند و با صدای بلند سلام می گویند.
موی زنان در این بخش به خاطر رعایت مسائل بهداشتی کوتاه است.
به گفته مریم صوفی مسوول بخش پردیس یک، در این بخش 70 تخت فعال وجود دارد که بیماران مزمن روانی اغلب اسکیزوفرنی در آن بستری هستند.
«اسکیزوفرنی، شدیدترین اختلال اعصاب و روان است و مبتلایان به این بیماری تا پایان عمر نیاز به حمایت و درمان دارویی دارند.»
وی ادامه می دهد: بیماران بستری در این بخش، توانمندتر از دیگر بیماران روان بخش های دیگر هستند.

** بیماری که 20 سال در بخش روانی بستری است
مسوول بخش پردیس یک روانپزشکی می گوید: در این بخش سن بیماران از 37 سال شروع می شود و بیماران سالمند نیز داریم.
صوفی می افزاید: قدیمی ترین بیمار ما 20 سال است که اینجا زندگی می کند.

** اینجا آسایشگاه نیست
10 تخت آهنی در اتاق ها کنار هم قرار داده شده و کف اتاق ها و راهروها با توجه به مدت اقامت طولانی بیماران و سلامت فیزیکی آنان فرش ندارد.
مسئول بخش پردیس یک می افزاید: زمین ها مرتب شسته می شود، درست است که این بیماران مزمن بوده و مدت زیادی باید اینجا اقامت داشته باشند اما اینجا آسایشگاه نیست و یک مرکز درمانی است.

** آرایشگری در بیمارستان روان
مسوول بخش پردیس یک می گوید: برای این بیماران بطور هفتگی، آرایشگر می آید.
صوفی می افزاید: این بیماران هفته ای دو بار حمام می شوند.

** چهره هایی که تغییر می کند
طرز صحبت کردن و راه رفتن و حتی چهره اغلب بیماران بستری در بخش پردیس یک، کمی متفاوت از دیگران است هرچند رفتار تقریبا عادی دارند.
مسئول بخش پردیس یک در توضیح این مساله می گوید: این بیماران اکثرا کنترل شده هستند؛ بیماری که 20 سال اینجا زندگی کرده و دارو مصرف می کند، دیگر علائم بیماری در او وجود ندارد.

** سختی کار شاغلان بخش روان اعمال نمی شود
مسئول بخش پردیس یک می گوید: شاغلان بخش های روانپزشکی باید از مزایای سختی کار خود بهره مند شوند.
صوفی می افزاید: آنان باید با 20 سال کار بتوانند بازنشسته شوند اما اکنون بازنشستگی ما با 30 سال است.
مسئول بخش پردیس یک، مشغول سخن گفتن است که بخشی دیگر از بیماران که تازه از کارگاه توانبخشی بازگشته اند به سمت او می دوند.
صوفی از بیماران می پرسد که آیا به آنان خوش گذشته است و بیماران پاسخ می دهند: بله.
سپس همه با هم گزارش می دهند که یکی از بیماران سیگار کشیده است و او را با انگشت که در حیاط بخش نشسته، نشان می دهند.
مسئول بخش پردیس یک با لبخند آنان را دعوت به آرامش می کند.
صوفی با اشاره به استقرار روانپزشک در بخش می گوید: این بیماران علاوه بر کارگاه توانبخشی به سینما و سوله ورزشی نیز می روند و سیگار هم می کشند که البته کشیدن سیگار داخل بخش ممنوع است.
وی درباره اینکه چرا برخی بیماران لباس آبی و برخی دیگر صورتی پوشیده اند، می افزاید: این بیماران باید صورتی بپوشند و لباس آبی برای مردان است اما گاهی لج کرده و لباس آبی می پوشند.

** اینجا را دوست دارم
یکی از بیماران مانع ادامه صحبت های مسئول بخش پردیس یک می شود و دائما عذر خواهی می کند.
این بیمار می گوید: معذرت خواهی می کنم، نفهمی کردم حالا قدر اینجا را می دانم، اینجا را دوست دارم. قبلا موهایم را می کندند اما اینجا از پرستارها می ترسند.
مسئول بخش پردیس یک در توضیح سخنان او می گوید: جاییکه او قبلا بوده، بیماران دیگر او را اذیت می کردند اما اینجا او راضی است.

** ساختمانی با سقف کاذب و تخت های شکیل
از بخش پردیس یک به ساختمانی دیگر موسوم به «بخش آبان» می روم؛ این بخش به تازگی بازسازی شده و هنگام ورود، بیماران مرد برای رفتن به کارگاه از آن خارج می شوند.
این ساختمان دارای سقف کاذب و شش اتاق با تخت های شکیل بیمارستانی است.
بخش آبان بسیار بهتر از بخش پردیس یک است.
بابک خادم مسئول بخش آبان می گوید: این بخش ظرفیت پذیرش 35 بیمار را دارد اما اکنون شش نفر دارای اختلالات اسکیزوفرنی و دوقطبی به این بخش آمده اند، بقیه بخش های بیمارستان نیز قرار است به همین شکل و با نظر معماران و روانشناسان و هنرمندان بازسازی شوند.

** امین آباد صد ساله می شود
دهها سال پیش جایی برای درمان و حتی نگهداری بیماران روان وجود نداشت تا اینکه کم کم بیمارستان هایی برای نگهداری این بیماران ساخته می شود که یکی از آنها امین آباد بود.
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد در این باره می گوید: این بیمارستان در سال 1297 در زمینی به مساحت 70 هزار مترمربع ساخته شد، یعنی سه سال دیگر این بیمارستان صد ساله می شود.
دکتر امید رضایی اضافه می کند: در ابتدا ساختمان بیمارستان، ضلع جنوبی جاده امین آباد بود و سپس به ضلع شمالی جاده در زمینی به وسعت 103 هکتار منتقل شده است.

** سه هزار بیمار روان در تهران
تکه ای از روزنامه در سال 52 حاکی از آن است که در آن روزگار سه هزار بیمار روان در تهران وجود داشتند که دو هزار نفر آنان در بیمارستان روانپزشکی امین آباد بودند.
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد می گوید: طبق اسناد موجود گزارش مکتوبی از سال 1352 داریم که دو هزار بیمار در این مرکز نگهداری می شدند. صورت جلسه آن را لابلای اسناد قدیمی بیمارستان پیدا کردیم.
رضایی می افزاید: در آن روزگار، 811 زن و بیش از یکهزار و صد مرد بیمار یعنی بالغ بر دو هزار بیمار روان در این بیمارستان بودند و جالب آنکه برای این همه بیمار فقط چهار روانپزشک وجود داشت اما اکنون با حدود یکهزار بیمار - که اغلب آنان را مردان تشکیل می دهند - 50 روانپزشک داریم.

** پاسبان ها با زنجیر در امین آباد
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد می گوید: ابتدا نگهداری بیماران این بیمارستان توسط شهربانی انجام می شده است. یعنی پاسبان ها اینجا بودند و مریضی که رفتارش بد بوده را، پاسبان به او دستبند و پابند می زد و اینجا بود که اصطلاح «دیوانه زنجیری» باب شد.
رضایی می افزاید: از یک مقطعی، شهربانی می بیند دیگر نگهداری بیماران روان، کار او نیست و اداره بیمارستان امین آباد را به اداره بهداشت می سپارد.
وی خاطرنشان می کند: سالهایی در خصوص تولیت بیمارستان امین آباد، ابهام وجود دارد، اسنادی نداریم که این بیمارستان تحت نظر چه نهادی، اداره می شد.
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد می گوید: از سال 74، این بیمارستان به تولیت دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی درآمده است.
رضایی ادامه می دهد: بیمارستان امین آباد در ادامه فعالیت خود به یک بیمارستان دانشگاهی تبدیل شد.

** بیماران روان زندانی
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد در ادامه سخنان خود عکس های بسیار قدیمی و سیاه و سفید از تاریخ فعالیت بیمارستان امین آباد و بیماران آن را نشان می دهد اما اجازه عکاسی از این عکس ها را نمی دهد زیرا قرار است این عکس ها در کتابی منتشر شود.
هنگام مشاهده عکس های افرادی با دستبند و پابند، این تصور برای من پیش آمد که این عکس های قدیمی مربوط به زندانیان است اما این افراد در غل و زنجیر در حقیقت بیماران روان بودند.
در یکی از عکس ها چهار پاسبان از شش بیمار مراقبت می کردند.

** ثبت تاریخ روند درمان بیماران روان با عکس
در زیر یک از عکس های قدیمی، عبارت «زندانیان مجنون با غل و زنجیر آهنین در محیط نامناسب» نوشته شده است.
هرچند تعداد بیماران در سال 1352 در بیمارستان امین آباد در اسناد قدیمی، دو هزار نفر آمده است اما عکس ها از حداکثر یکصد نفر از بیماران گرفته شده است.
در یکی از عکس ها، بیماران روی زمین چمباتمه زده اند و زیر آن نوشته شده است «بجای اشتغال مناسب و آماده شدن برای مراجعت به جامعه، وقت روزانه بیماران بستری به این نحو می گذرد».

** موزه مادام توسو در امین آباد؟
موزه هایی در شهرهای مهم جهان وجود دارد مانند لندن و آمستردام و موزه ای موسوم به «مادام توسو» که در آن، تندیس های مومی افراد مشهور و تاریخ ساز، ساخته و نگهداری می شود.
حال رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد نیز می خواهد عکس سیاه و سفید یک بیمار روان همراه با پاسبان را تبدیل به تندیس و موزه ای مانند موزه «مادام توسو» در بیمارستان امین آباد راه اندازی کند.
رضایی در این باره می گوید: یکی از دانشجویان دانشگاه علوم بهزیستی به نام خاقانی - هنرمند مجسمه ساز که از آثار او می توان به مجسمه پروین اعتصامی در موزه برج میلاد اشاره کرد - قرار است زوج پاسبان و بیمار در عکس را از جنس سیلیکون برای این موزه بسازد.
رضایی می افزاید: عکس های قدیمی بیمارستان نیز در این موزه نمایش داده می شود؛ از مجموعه این عکس ها، حدود 200 تا 300 قطعه وجود دارد.

** بیماران کاتاتونیک کمتر دیده می شوند
عکس قدیمی دیگری، پیرزنی را کنار دختربچه ای نشان می دهد که هر دو در کنار هم به عنوان بیمار روان، نگهداری می شوند.
زیر عکس با خطی خوش نوشته شده : «سنین مختلف با هم نتیجه کمی جا».
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد در توضیح این عکس می گوید: به هرحال نگهداری دو هزار بیمار روان در آن روزگار در این بیمارستان، تراکم زیادی از بیماران را ایجاد کرده است.
رضایی می افزاید: اغلب بیماران در این عکس های قدیمی مبتلا به کاتاتونیک (اختلال شدید روان همراه با مشکلات حرکتی) هستند اما سالهاست که به دلیل کنترل بیماری، اینگونه افراد کمتر دیده می شوند.
در زیر عکس یکی از این مبتلایان به کاتاتونیک نوشته شده «مجانین مبتلا به بیماری های جسمی در وضع بسیار نامناسبی معالجه می شوند».
بخش دیگری از عکس ها مربوط به بیماران روان سالمند است که در کنار بیماران دیگر نگهداری می شوند.
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد می گوید: در آن سال ها، بیماران سالمند در کنار بیماران دیگر نگهداری می شده اند درحالیکه امروز بخش سالمندان این بیمارستان جداگانه بود و دارای شرایط خاصی است بطور مثال اکنون کنار دیوارهای بخش سالمندان، دستگیره اتکا نصب شده است.

** فعالیت بخش لختی ها تا اواسط دهه 70
رضایی می گوید: در سال های گذشته، بخشی در این بیمارستان موسوم به «بخش لختی ها» فعالیت داشت.
وی با اشاره به عکس بیماران بخش لختی ها می افزاید: عکس بیماران عریان مربوط به 80 سال پیش است اما نباید این تصور به وجود بیاید که بخش لختی ها فقط برای 80 سال پیش است زیرا در سال 74 نیز نمونه هایی از این بیماران را داشتیم و عکس آن نیز وجود دارد.
رضایی ادامه می دهد: به علت بیماری، حتی اگر لباس به این بیماران می پوشانند، بیمار باز هم لباس هایش را در می آورد.
به گفته وی، درمانی در گذشته ها وجود نداشته و این بیمارستان صرفا محل نگهداری بیماران روان بوده است و امروزه مدرن ترین و پیشرفته ترین معالجات اعصاب و روان در این مرکز بزرگ صورت می پذیرد.

** چرا مردم از اسم امین آباد می ترسند؟
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد می گوید: مجموعه شرایطی مانند وجود پاسبان و غل و زنجیر و فعالیت بخش لختی ها و شرایط نامناسب نگهداری بیماران روان در این بیمارستان در دهه های گذشته موجب شده تا امین آباد تبدیل به اسمی شود که هر کسی از سراسر ایران و بیشتر از تهران، آن را بشنود دچار ترس و اضطراب شدید می شود درحالیکه این شرایط مربوط به گذشته های دور بوده است.
رضایی می افزاید: متاسفانه اسم امین آباد تا جایی در جامعه به سمت منفی شدن رفت که برخی افراد در مجادلات خود برای تحقیر طرف مقابل از این اسم استفاده می کردند.
وی ادامه می دهد: این مسائل موجب شد تا اسم بیمارستان امین آباد در سال 74 به نام بیمارستان روانپزشکی رازی تغییر یابد اما تاثیر اسم امین آباد تا آن حد نافذ است که هنوز این بیمارستان به نام امین آباد بین مردم معروف است.

** بیمارانی که هرگز به جامعه بازنمی گردند
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد می گوید: کل بیماران بیمارستان به دو بخش تقسیم می شوند یک گروه نزدیک به 600 نفر، بیمارانی هستند که بنا به هر دلیل قابلیت بازگشت به جامعه را نداشتند و در نیمه غربی بیمارستان بستری هستند.
رضایی می افزاید: این بیماران سرپناه نداشته یا کسی نبوده از او نگهداری کند یا اینکه بدلیل شدت بیماری اینجا نگهداری می شوند، دلایل بازنگشتن این بیماران به جامعه زیاد است.
وی خاطرنشان می کند: حدود 600 نفر دیگر از بیماران در نیمه شرقی بیمارستان، کنترل و معالجه شده و به جامعه بازخواهند گشت و هر کدام دوره چند هفته ای جهت مداوا در محیط بیمارستان حضور دارند و از شیوه های درمانی جدید و به روز دنیا بهره مند می شوند.

** کودکان بستری در امین آباد
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد با اشاره به فعالیت بخش کودک و نوجوان در این بیمارستان، می گوید: اکنون هشت کودک در این بخش وجود دارد.
رضایی می افزاید: این تعداد بیمار، بسیار کمتر از ظرفیت بخش است و این خوب نیست و با آگاهی بخشی و اطلاع رسانی باید از تمام ظرفیت این بخش استفاده شود.

** 128 مجهول الهویه
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد می گوید: قبلا 163 مجهول الهویه در بیمارستان امین آباد بودند که اکنون این رقم به 128 بیمار مجهول الهویه رسیده است.
رضایی می افزاید: مجهول الهویه ها، مدرک شناسایی ندارند بنابراین نمی توانیم آنان را بیمه کنیم و این بیماران از نظر هزینه ای، بار اضافه ای بر دوش ما تحمیل می کنند برای همین ترجیح می دادیم که آنان را به بهزیستی برگردانیم چون رسالت وزارت بهداشت، نگهداری اینگونه بیماران نیست و جزو وظایف بهزیستی است.
وی خاطرنشان می کند: البته وزارت بهداشت به این بیماران کمک می کند و هنگامی که این کمک رسید رویکرد بر این شد این بیماران را سرگردان نکنیم و همین جا بمانند زیرا سالهاست اینجا زندگی می کنند و دوستانی اینجا دارند و در حقیقت این بیمارستان تبدیل به خانه آنان شده است.
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد می گوید: بهزیستی مراکزی برای افراد مجهول الهویه دارد که خدمات درمانی آنجا ضعیف تر است و قابل مقایسه با این بیمارستان نیست.
رضایی می افزاید: دسترسی افراد مجهول الهویه به خدمات درمانی سخت تر است بنابراین بدنبال درست کردن مدارک برای آنان با اثر انگشت هستیم و تعداد آنان را از 163 نفر به 128 مجهول الهویه رسانده ایم.

**چگونه یک فرد مجهول الهویه می شود؟
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد می گوید: بیماران مجهول الهویه در حقیقت رها شده اند.
رضایی در این هنگام یک نماهنگ(کلیپ) از بیماران بیمارستان را به نمایش می گذارد که در آن یکی از بیماران که زنی مسن است، می گوید: «اینجا گم شدم. زن داداشم منو اینجا گذاشته رفته، اینجا گم شدم.»
رضایی خاطرنشان می کند: بیماران مجهول الهویه اغلب از سوی خانواده های خود رها می شوند.

** از بیمارستان تا آخر عمر
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد می گوید: متوسط اقامت بیماران در بخش ها، 35 روز است.
رضایی می افزاید: اما بیماران مزمنی نیز داریم که حتی تا 30 سال هم اینجا زندگی می کنند.
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد در خصوص همکاری خانواده ها در روند درمانی می گوید: همه خانواده ها یکسان رفتار نمی کنند.
رضایی می افزاید: برخی از خانواده ها برای ملاقات بیمار خود تا آن اندازه می آیند و می روند که به نوعی مزاحم می شوند و برخی خانواده ها حتی نمی آیند بیمار را موقع مرخص شدن ببرند اما در مجموع همکاری خانواده ها بد نیست.

** امین آباد سالی 30 میلیارد تومان خرج دارد
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد می گوید: هزینه این بیمارستان، سالانه 30 میلیارد تومان است، درحالیکه 13 میلیارد تومان درآمد دارد.
رضایی می افزاید: این به آن معنا است که این بیمارستان 17 میلیارد تومان کسری دارد که بصورت نقدی و غیرنقدی از خیریه تامین می شود.

** کرایه راه ما را بدهید
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد درباره هزینه درمان بیماران روان می گوید: خدمات درمانی این بیماران بیمه است اگر هم بیماری بیمه نباشد او را روی تخت بیمارستان بیمه می کنیم زیرا اغلب بیماران ما حتی توانایی پرداخت همان شش درصد از هزینه ای را که باید پرداخت کنند، ندارند و بخش مددکاری بیمارستان آن را رایگان می کند.
رضایی می افزاید: گاه دیده می شود خانواده هایی که برای ملاقات بیمار خود می آیند، بعد از عیادت به قسمت خیریه مراجعه کرده و می گویند می شود کرایه راه ما را بدهید که بازگردیم و گاه خانواده ای که بسیار مرفه و تحصیل کرده هستند، بیمارشان را در این مرکز بستری می کنند و تعدادشان رو به افزایش است.

** تغییر چهره امین آباد
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد می گوید: از سال 74، روسای بیمارستان ها در این مرکز درمانی در دوره های مختلف هرکدام اقداماتی را انجام دادند بطور مثال بیمارستان دیوار نداشته و مردم از بین فضا و باغ بیمارستان عبور می کردند و برای بیمارستان دیوار کشیده شده است.
رضایی می افزاید: رئیس دیگر، جاده را آسفالت کرده و دیگری، بخش لختی های آن را جمع کرده است.

** ورود دانشجویان پزشکی به امین آباد
رضایی که از سال 93 ریاست بیمارستان روانپزشکی امین آباد را برعهده گرفته، ایده ها و طرح های زیادی برای امین آباد دارد.
ورود دانشجویان پزشکی به بیمارستان امین آباد یکی از این طرح ها است.
وی در این باره می گوید: طی قراردادی با دانشگاه آزاد اسلامی از امسال قرار است دانشجو و اینترن پزشکی وارد این بیمارستان شود.
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد می افزاید: اکنون دانشجویان روانشناسی، پرستاری، کاردرمانی و مددکاری قرار است به این بیمارستان بیایند.

** نخستین باغ بیمارستان کشور
نخستین نکته ای که هنگام ورود به بیمارستان روانپزشکی امین آباد جلب توجه می کند، وسعت 103 هکتاری و باغ بزرگ آن با درخت های بلند کاج، زبان گنجشک و صنوبر است.
زیبایی این باغ، رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد را به ایده جالبی رسانده است.
رضایی می گوید: در این بیمارستان، باغ زیاد داریم، ساختمان هم داریم پس بدنبال ایجاد برند باغ بیمارستان امین آباد هستیم.
وی خاطرنشان می کند: هرچند نام بیمارستان امین آباد به رازی تغییر کرده اما جاافتادن اسم رازی بین مردم به زمان زیادی نیاز دارد پس از همان برند امین آباد استفاده می کنیم.
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد می گوید: 80 هکتار جنگل داریم که می توانیم در آن پیاده رو درست کنیم.
رضایی می افزاید: قرار شده تا در این بیمارستان، باغات مختلف داشته باشیم؛ باغ دوستدار سالمند به نام معرفت، باغ کودک درون به نام طلب، پاتوق دوستان و ایستگاه آرامش.
وی خاطرنشان می کند: این باغ ها برای بیماران خواهد بود اما ممکن است بتوانیم جاده ای طراحی کنیم که مردم نیز بتوانند از آن استفاده کنند.

** تور امین آباد در برنامه های تهران گردی
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد می گوید: طرح های دیگری برای این بیمارستان در نظر داریم که از جمله آنها می توان به توسعه و اصلاح وضعیت آموزشی مرکز، راه اندازی مرکز تحقیقات سایکوز، ساماندهی و توسعه وضعیت پژوهشی مرکز و بخش های جدید، بیمارستان 540 تخت خوابی، کتابخانه، اصلاح و اداره و آبیاری مجموعه زیتون، راه اندازی موزه، طراحی و اجرای پارک جنگلی و باغ پرندگان اشاره کرد.
رضایی می افزاید: بازدید از امین آباد را می خواهیم وارد برنامه های تهران گردی و ری گردی کنیم.
وی تصریح می کند: هدف از اجرای این طرح ها، از بن بست درآوردن بیمارستان امین آباد و استفاده از ظرفیت های زیاد آن است.

** راه اندازی مرکز تحقیقات سایکوز در امین آباد
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد می گوید: مجوز راه اندازی مرکز تحقیقات سایکوز از سوی وزارت بهداشت صادر شده است.
رضایی می افزاید: می خواهیم این مرکز را در بیمارستان امین آباد راه اندازی کنیم.

** ساخت مرکزی برای همه مردم در امین آباد
دسترسی مردم منطقه امین آباد به پزشک سخت است.
به گفته رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد تا 10 کیلومتر اطراف منطقه، هیچ مرکز بزرگ و تخصصی درمانی وجود ندارد.
بنابراین قرار است یک مرکز درمانی در بیمارستان امین آباد راه اندازی شود که علاوه بر ارائه خدمات روانپزشکی، خدمات داخلی، عفونی و بیماری های قلب و عروق، چشم پزشکی و بیماری های حلق و گوش و بینی به عموم مردم ارائه دهد.
این درمانگاه داروخانه نیز خواهد داشت.
رضایی می گوید: با توجه به وجود مدارس زیاد در منطقه امین آباد، فوق تخصص روان کودک و نوجوان نیز در درمانگاه مستقر خواهد شد.

** امین آباد بزرگ ترین بیمارستان روانپزشکی خاورمیانه
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد می گوید: وضعیت کلی این بیمارستان خوب است؛ 50 روانپزشک در این بیمارستان فعالیت دارند و از لحاظ درمانی کمبود نداریم اما آگاهی مردم در زمینه بیماری های روان و شرایط مناسب امروز بیمارستان امین آباد کم است.
رضایی می افزاید: هرچند کمبود خاصی نداریم اما برای اجرای طرح های درمانی، عمرانی، آموزشی و پژوهشی به اعتبارات بیشتری نیاز داریم.
وی خاطرنشان می کند: در تهران فقط سه بیمارستان دولتی تک تخصصی روانپزشکی شامل بیمارستان های امین آباد، روزبه و ایران فعالیت دارد اما هیچکدام از دو بیمارستان دیگر امکانات اینجا را ندارند.
رئیس بیمارستان روانپزشکی امین آباد می گوید: این بیمارستان، بزرگ تر و تخصصی تر و با جمعیت بیشتری نسبت به بیمارستان های دیگر است.
رضایی یادآور می شود: این بیمارستان، بزرگ ترین مرکز روانپزشکی خاورمیانه بوده و دارای 25 بخش و 36 ساختمان و 1375 تخت مصوب و یکهزار و 175 تخت فعال است.

** پرستاری که بعد از بازنشستگی در امین آباد ماند
نیازهای متعدد بیماران روان و اقامت طولانی مدت برخی از آنان در بیمارستان امین آباد، ضرورت وجود کمک های مردمی و خیریه را بیش از پیش آشکار می سازد.
یکی از پرستاران این بیمارستان که از نزدیک با مشکلات بیماران روان و خانواده های آنان آشنا شده بود، پس از بازنشستگی نیز در بیمارستان ماند و در خیریه بیمارستان امین آباد بدون هیچ دستمزدی فعالیت می کند.
این پرستار به نام سیدعطاء موسوی که مدیراجرایی مرکز خیریه ثامن الحجج(ع) است، می گوید: 18 سال است که در خیریه هستم.

** خانواده ها، بیمار روان را نمی پذیرند
مدیر اجرایی مرکز خیریه ثامن الحجج(ع) در ادامه از خاطرات و تجربیات بیش از 30 سال کار کردن خود با بیماران روان و خانواده های آنان می گوید.
موسوی می افزاید: بیماری های روان در جامعه شناخته شده نیست.

** همه به بیماران روان برچسب می زنند
مدیر اجرایی مرکز خیریه ثامن الحجج(ع) می گوید: جامعه تا یک بیمار روان را می بیند به او برچسب می زند.
موسوی به کمک های مردمی به بیماران روان به رغم برچسب زدن آنان اشاره می کند و می افزاید: کمک های مردمی خوب است. بودجه خوبی از سوی دولت برای بیماران روان اختصاص نمی یابد اگر هم اختصاص یابد کم است چون بیمار روان، درآمدزا نیست.

** 97 درصد کمک های مردمی غیرنقدی است
مدیر اجرایی مرکز خیریه ثامن الحجج(ع) می گوید: سه درصد کمک های خیران به این مرکز، نقدی و 97 درصد غیرنقدی است.
موسوی می افزاید: بیش از 20 قلم از اجناس مورد نیاز بیماران را مانند دمپایی، شامپو، جوراب، لباس زیر، آب سرد کن، کولر و تلویزیون را خیران تهیه می کنند.

** چگونه به مرکز خیریه امین آباد کمک کنیم؟
مدیر اجرایی مرکز خیریه ثامن الحجج(ع) می گوید: برای جمع آوری کمک های مردمی به بیماران روان در سطح شهر دفتر نداریم.
موسوی می افزاید: خیران برای کمک به بیماران یا حضوری مراجعه می کنند یا با شماره تلفن های 33405656 و33401234 تماس می گیرند و پیک ما به منزل آنان می رود و هدایا و نذورات را تحویل می گیریم.
وی ادامه می دهد: همچنین مردم می توانند کمک های نقدی خود را به شماره حساب 0107373753000 بانک ملی شعبه امین آباد شهرری کد 1439 واریز کنند.

** چرا بیماران روان را نمی پذیریم؟
ترس از انگ بستری در بیمارستان روان، موجب می شود تا بسیاری از بیماران، حاضر به بستری نشوند یا بسیاری خانواده ها بیمار خود را به بیمارستان نبرند.
طبق آخرین آمار اعلام شده از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، در مجموع 7 / 34 درصد جمعیت کشور نیاز به استفاده از خدمات روانی دارند، درحالیکه فقط 18 درصد برای دریافت خدمات درمانی و مشاوره ای به متخصص مراجعه کرده و 82 درصد مراجعه نمی کنند.
چون عارضه بیماری های روان با چشم دیده نمی شود، پذیرش آن برای بسیاری از مردم سخت است و فکر می کنند همه چیز دست خود بیمار است.
مردم فکر می کنند در صورت داشتن بیمار روان در خانواده از سایر اعضای جامعه جدا شده و به نظر دیگران غیرطبیعی می آیند بنابراین بیمار خود را نمی پذیرند.
این درحالیست که درصد میزان بهبودی و افزایش کیفیت زندگی بیماران روان در صورت تشخیص به موقع، ارجاع و بستری به هنگام در بیمارستان و حمایت خانواده ها بصورت چشمگیری افزایش می یابد.
براساس آخرین پیمایش ملی کشور (89 تا 90)، آمارها در گروه سنی 14 تا 65 سال نشان می دهد که 23.6 درصد مردم از یک اختلال روان رنج می برند اما فقط درصد کمی از آنان نیاز به بستری شدن پیدا می کنند.
مبتلایان به اختلالات روانی شدید بین یک تا سه بار در سال نیاز به بستری دارند.ایرنا