جیان- هوآ لئو، استاد دانشگاه جنوبی کشاورزی در گوانگژو در چین و یکی از نویسندگان این مقاله گفت: «این نتایج بسیار نگرانکننده است.»
لئو و همکارانش ژنی به نام 1-MCR را یافتند که باعث مقاومت باکتریها به ردهای از آنتیبیوتیکها به نام پلیمیکسینها میشود که برای مبارزه با ابرمیکروبها به کار میرفتند.
بدتر اینکه بر اساس این مقاله که در ژورنال لنست بیماریهای عفونی منتشر شده است، 1-MCR این امکان را ایجاد میکند که مقاومت بهسادگی از یکگونه باکتری به گونه دیگر انتشار یابد.
تابهحال، موارد نادر مقاومت به آنتیبیوتیک فقط از طریق جهشها در ارگانیسمهای منفرد رخ داده و انتشار بسیار محدودی داشتهاند.
لئو گفت: «پلیمیکسینها آخرین رده آنتیبیوتیکها بودند که مقاومت به آنها نمیتوانست از یک باکتری به باکتری منتقل شود.»
انتقال مقاومت از حیوان به انسان
سازمان جهانی بهداشت، قبلاً هشدار داده بود که مقاومت ضدمیکروبی
ممکن است به «بازگشت به عصر پیش از آنتیبیوتیکها» بینجامد که در آن
عفونتهایی که بهسادگی قابل علاج بودند، مرگبار میشوند.
اغلب 30 تا 100 میلیون فردی در طول همهگیری جهانی آنفلوانزا در سال 1918 – 10 سال پیش از کشف پنیسیلین، مردند به علت ذاتالریه باکتریایی درگذشتند، نه خود ویروس آنفلوانزا.
این ابرمیکروبها در حین آزمایش معمول بهداشتی خوکها و مرغها در جنوب چین شناسایی شدند. معلوم شد که این حیوانات دارای باکتریها هستند که به کولیستین، یک آنتیبیوتیک که بهطور گسترده مورداستفاده در دامپروری، مقاوم هستند.
این یافته پژوهشگران را برانگیخت تا نمونههای باکتری ایکولای و کلبسیلا پنومونیه گردآوریشده در طول یک دوره چهارساله از خوکها و مرغهای فروختهشده در چندین بازار در سراسر چهار ایالت چین را بررسی کنند.
آنان همچنین نتایج آزمایشگاهی مربوط به بیماران از بیمارستان ایالتهای گوانگدونگ و ژیجیانگ را آنالیز کردند.
بیش از 20 درصد از باکتریها در نمونههای حیوانی و 15 درصد نمونههای گوشت خام، دارای ژن 1-MCR بودند. همچنین این ژن در 16 نمونه از 1322 نمونه گرفتهشده از بیمارستانها یافت شد.
این پژوهشگران گفتند، گرچه در حال حاضر باکتریهای دارای ژن 1-MCR به چین محدود هستند، این باکتریها «احتمالاً به سراسر جهان گسترش مییابند.»
کارشناسانی که در این پژوهش دخیل نبودند، درباره نتایج آن ابراز نگرانی عمیقی کردند.
لورا پیدوک، استاد میکروبشناسی در دانشگاه بیرمنگام در انگلیس، گفت: «این گزارش نگرانکننده است، چراکه پلیمیکسینها اغلب آنتیبیوتیک خط آخر برای عفونتهای وخیم هستند.»
دوران پساآنتیبیوتیکی
او افزود: «انتشار سایر انواع مقاومت آنتیبیوتیکی- برای مثل، در
سل- نشان میدهند که «این مقاومت نیز احتمالاً به سراسر جهان انتشار خواهد
یافت.»
بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، حدود 480000 نفر در سال 2014 به سل مقاوم به چند دارو مبتلا شدند. این بیمار در همان سال باعث مرگ 190000 نفر شد.
جودیت جانسون، کارشناسان عوامل بیماریزای در حال ظهور در دانشگاه فلوریدا گفت: «احتمالاً این امر که مقاومت به پلیمیکسین به مجموعه باکتریهای مقاوم به چند دارو افزوده شود، گریزناپذیر است و آنها بهطور جهانی گسترش خواهند یافت.»
پروفسور تیموتی والش از دانشگاه کاردیف که این بررسی را هماهنگ کرد، گفت آنتیبیوتیکهای کنونی ممکن است بهزودی بیمصرف شوند. او گفت: «اگر 1-MCR جهانی شود- که درواقع- و این ژن خود را به سایر ژنهای مقاومت به آنتیبیوتیک متصل کند که امری اجتنابناپذیر است، آنگاه ما با احتمال بسیار به شروع دوران پساآنتیبیوتیکی رسیدهایم.»
پژوهشگران میگویند، این بررسی مباحثه درباره استفاده از کولیستین در دامپروری را تجدید خواهد کرد.
پیدوک گفت: «یافتن این نوع مقاومت که میتواند میان باکتریهای
متفاوت منتقل شود- بدون توجه به اینکه منشا آن از غذا، حیوان یا انسان
باشد- شاهدی دیگری بر این موضوع است که داروهای مشابه نباید در دامپزشکی و
پزشکی انسان به کار روند.»
کولیستین
در اتحادیه اروپا فقط در دامپزشکی مصرف میشود؛ اما در چین این دارو
بهطورمعمول برای تقویت رشد دامها، بهخصوص خوکها، هم به کار میرود.
به گفته مریلین رابرتز، پژوهشگر دانشکده بهداشت عمومی واشنگتن در سیاتل، هر سال حدود 12000 تن از این دارو برای تولید فراوردههای دامی در آمریکا مصرف میشود.