توقف
زودهنگام مصرف الکل در دوران بارداري همراه است با نواقص کمتر مرتبط با
الکل، هم براي مادر و هم براي نوزاد. خصوصا آنکه، نوشيدن الکل در 3 ماهه
اول بارداري (در مقايسه با ننوشيدن الکل)، شانس تولد نوزاداني را با FASDs،
12 بار بيشتر ميکند. اين ميزان خطر با نوشيدن الکل در 3 ماهه اول و دوم،
به 61 برابر و نوشيدن الکل در تمام طول بارداري، اين ميزان خطر را به 65
بار ميرساند.
اين
نوع گزارش، نخستينبار نيست که بهوسيله آکادمي آمريکايي اطفال منتشر شده،
اما در گزارش جديد، ترمينولوژي به کار رفته براي FASDs تغيير کرده، زيرا
محققان اطلاعات بيشتري در مورد طيف گسترده اثرات الکل بر جنين به دست
آوردهاند.
FASDs،
يک عبارت فراگير است که بر طيفي از تشخيصهاي احتمالي، شامل سندرم الکل
جنيني، سندرم الکل جنيني پارشيال، نواقص تولد مرتبط با الکل، اختلالات عصبي
تکاملي مرتبط با الکل و اختلال عصبي رفتاري مرتبط با مواجهه پرهناتال با
الکل، دلالت دارد. اين آکادمي ابزاري را براي FASDs پيشنهاد ميکند که حاوي
اطلاعاتي در مورد رويکردهاي شايع تشخيصي، خصوصيات مشترک کودکان مبتلا به
FASDs، ابزار تشخيصي، الگوريتمي براي ارزيابي، يک چکليست و
دستورالعملهايي براي تشخيص و ارجاع بيماران است.