به گزارش شفا آنلاین،اين
نتايج که در نشريه Annals of Human Genetics منتشر شده، آناليز بيش از يک
ميليون واريانت ژنتيکي را در بيش از 2 هزار فرد مبتلا به اسکيزوفرني يا
کساني که در دوران کودکي چاقي شديد داشتند، آورده است. اين مطالعه، قسمتي
از پروژه UK10K
است (که قبلا در اين روزنامه در مورد آن صحبت شده است). پروژه مذکور يک
برنامه تحقيقاتي در بريتانيا است که قصد دارد ژن‌هاي چندين هزار فرد داوطلب
را بررسي کند.نتايج
اين مطالعه ژن‌هايي را نشان داده که واريانت‌هاي آنها، اغلب در افراد
مبتلا به اسکيزوفرني يا چاق ديده مي‌شوند. به نظر مي‌رسد، هر دوي اين شرايط
سهم ژنتيکي قابل‌توجهي دارند که در حال حاضر کمتر شناخته شده‌اند. اين
مطالعه راهي را نمايان کرده که فن‌آوري توالي ژنتيکي مي‌تواند به پيشرفت آن
کمک شاياني کند.
همانطور که انتظار مي‌رفت، دو واريانت در ژن MC4R
که قبلا مشخص شده بود در برابر پيشرفت چاقي محافظت ايجاد مي‌کند، در افراد
چاق به ندرت ديده مي‌شود. از سوي ديگر، واريانت‌هاي نادر در ژن‌هاي موسوم
به CRHR1 و SNORD115، اغلب در افراد چاق مشاهده مي‌شود. اين موضوع پيشنهاد مي‌کند، اگر اين ژن‌ها به‌طور طبيعي کار نکنند، خطر چاقي افزايش مي‌يابد.
نکته جالب آنکه، SNORD115درون
ناحيه‌اي از کروموزوم 15 قرار گرفته که در سندرم پرادر ـ ويلي حذف مي‌شود.
مبتلايان به اين سندرم، هوس شديدي به غذا خوردن دارند. بنابراين، اين
نتايج پيشنهاد مي‌کنند که، SNORD115 شايد مسوول بروز اين علايم باشد. هم SNORD115 و هم CRHR1
که با هم واکنش متقابل دارند، در عملکردهاي متابوليک بدن دخيل هستند، اما
براي نخستين‌بار است که نشان داده شده در خطر چاقي هم نقش دارند.
افراد مبتلا به اسکيزوفرني هم انواع مکرر واريانت‌ها را در NLGN2 يدک مي‌کشيدند. کارکرد اين ژن در حصول اطمينان از عملکرد درست سيناپس‌ها است. اين مطالعه پيشنهاد مي‌کند که شايد اسکيزوفرني نتيجه اختلالاتي باشد که در عملکرد سيناپسي ايجاد شده است.
