اتکاي بيش از حد به کامپيوتر چه بلایی سر حافظه می آورد

اين تحقيق نشان مي‌دهد مردم به جاي حفظ و به خاطر سپردن اطلاعات، از کامپيوترها استفاده مي‌کنند.

بسياري از بزرگسالاني که هنوز شماره تلفن‌هاي مربوط به دوران طفوليت خود را به ياد دارند، شماره تلفن محل کار خود و يا اعضاي خانواده خود را نمي‌دانند.

ماريا ويمبر از دانشگاه بيرمنگام گفت عادت به نگاه کردن به اطلاعات، مانع از اين مي‌شود که حافظه طولاني‌مدت شکل بگيرد.

اين تحقيق بيان مي‌کند که اتکا به کامپيوترها در دراز مدت بر شکل‌گيري حافظه اثر مي‌گذارد، چون اطلاعاتي که به اين راحتي به دست مي‌آيند، به راحتي هم فراموش مي‌شوند.

اين تحقيق روي 6 هزار بزرگسال در بريتانيا، ايتاليا، فرانسه، آلمان، بلژيک، هلند و لوکزامبورگ انجام شده و نشان مي‌دهد يک‌سوم اين افراد براي اطلاعات و به ياد آوردن آنها به کامپيوترها مراجعه مي‌کنند.

بريتانيا بالاترين ميزان مراجعه به جست‌وجوهاي اينترنتي را در ميان اين کشورها داشت.

دکتر ويمبر گفت: «هر زمان خاطره‌اي را به ياد مي‌آوريم، مغز ما آن را تقويت مي‌کند و همزمان، خاطرات نامرتبطي را که باعث حواس‌پرتي‌مان مي‌شود، فراموش مي‌کند.»

خانم ويمبر مي‌گويد: «روند به ياد آوردن اطلاعات، راه موثري براي ايجاد يک حافظه هميشگي است.»

اين عادت بين مردم شکل گرفته که خاطرات شخصي در قالب ديجيتال حفظ شوند.

او در عين حال خاطرنشان مي‌کند که تکرار غيرارادي اطلاعات مانند جست‌وجوي بدون وقفه در اينترنت، باعث ايجاد چنين حافظه‌اي نمي‌شود.

از بزرگسالاني که در بريتانيا در اين تحقيق شرکت کردند، 45درصد آنها شماره تلفن زمان ده سالگي را به خاطر داشتند اما تنها29درصد اين افراد شماره تلفن بچه‌هايشان را به ياد داشتند و 43 درصد شماره تلفن محل کار خود را مي‌دانستند.

قابليت به ياد داشتن شماره تلفن شريک زندگي در بريتانيا بسيار کمتر از ساير کشورهاي اروپايي حاضر در اين تحقيق بود. در بريتانيا تنها 51 درصد شماره تلفن شريک زندگي خود را به ياد داشتند که اين رقم در ايتاليا80درصد است.

تحقيقات شرکت امنيت سايبري «کاسپرسکي لب» خاطرنشان مي‌کند که مردم به استفاده از تجهيزات کامپيوتري به عنوان «امتداد» مغزشان عادت کرده‌اند.

اين شرکت به افزايش آنچه «فراموشي ديجيتال» خوانده مي‌شود اشاره کرده که در آن مردم آماده هستند تا اطلاعات مهمي را که مي‌توان از يک دستگاه ديجيتال بلافاصله دريافت کرد، فراموش کنند. اين تحقيق به اين موضوع هم اشاره مي‌کند که به علاوه دخيره اطلاعات، اين عادت هم شکل گرفته که خاطرات شخصي در قالب ديجيتال حفظ شوند.

تصاوير لحظات مهم و به ياد ماندني ممکن است تنها در تلفن‌هاي افراد ذخيره شوند که خطر سرقت يا گم شدن را به همراه دارند.

دکتر وبر مي‌گويد: «اين خطر وجود دارد که حفظ و ثبت اطلاعات روي دستگاه‌هاي ديجيتال ممکن است باعث شود اين اطلاعات در حافظه طولاني مدت ثبت نشوند و باعث شوند تا رويدادي را آن‌گونه که اتفاق افتاده به ياد نداشته باشيم.»BBC