به گزارش شفا آنلاین، ما انتظار مشکلات بسيار بيشتري را داريم. اوتيسم يک اختلال عصبي است که با ناتواني در ارتباطات اجتماعي ازجمله ناتواني در تنظيم کردن لحن گفتار، حالات چهره و ساير علامات غيرزباني مشخص ميشود. روابط دوستانه مانند غذا خوردن در يک رستوران شلوغ يا گرفتن دست يک دوست، ميتواند سبب شود اين افراد ازنظر احساسي سرريز شوند حتي مکالمات احساسي برايشان گيجکننده باشد.
بنابراين ايجاد روابط عاطفي براي تعداد زيادي از افراد مبتلا به اوتيسم بسيارسخت ميشود. به گزارش ياهونيوز، آنيتا لسکو و ابراهيم تالمژ نيلسن، ميخواهند به دنيا نشان دهند که افراد مبتلا به اوتيسم هم بعد از ازدواج، شادمانه به زندگي خود ادامه ميدهند.
به همين دليل آنها مراسم عروسي خود را روز 26سپتامبر در اجتماعي به نام «عشق و اوتيسم: کنفرانسي در قلبها» در سنديهگو برگزار ميکنند. در اين مجلس نهتنها عروس و داماد بلکه افرادي از ساقدوش گرفته تا نوازنده هم به اختلال اوتيسم مبتلا هستند.
لسکو و نيلسن قبل از اينکه يکديگر را سال 2013 در گروه حمايتي اسپرگر ملاقات کنند، ميترسيدند هرگز نتوانند عشق را تجربه کنند. موضوع آن کنفرانس روابط و شيوههاي برقراري روابط عاطفي بود و اين عروس و داماد، زندگي واقعي زوجي مبتلابه اوتيسم را ديدند که توانسته بودند عشق سالم را تجربه کنند. بسياري از ميهمانان عروسي آنان، ازجمله افرادي که حلقه و گل را حمل ميکنند و کساني که افراد را براي نشستن روي صندلي راهنمايي ميکنند، کودکان هستند.
به گفته مرکز پيشگيري و مراقبت از
بيماريها، تقريبا از هر 68 کودک يک کودک به اختلال طيف اوتيسم مبتلا است.
به گزارش جامعه بينالمللي اوتيسم، کودکاني که به ناتواني مبتلا هستند،
احتمال دارد 2 تا 3 برابر ساير کودکان توسط همسالان خود مورد آزار و اذيت
جسمي و زباني واقع شوند.
بعضي از اين کودکان هم بهراحتي طرد ميشوند. يکي از مطالعاتي که سال 2009 انجامشده است، نشان ميدهد 12درصد از کودکاني که اوتيسم دارند هرگز به يک ميهماني جشن تولد دعوت نشدهاند و 3 درصد آنها هم هرروز نهارشان را تنها ميخورند. اين محروميت از شرکت در اجتماعات تا سنين بزرگسالي هم ميتواند ادامه پيدا کند و عروسي لسکو و نيلسن، اولين جشن عروسي است که آنان در آن شرکت ميکنند.